Page 4 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 4
10 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
ปฏิบัติตามอย่างว่าง่าย พนักงานต้อนรับสาวสวยก็กล่าวต่อไปว่า “แล้วอย่า
เปลี่ยนที่นั่ง และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นคุณต้องคาดเข็มขัดนิรภัยติดตัวไว้
ตลอดนะคะ”
หญิงสาวพยักหน้ารับส่งๆ อย่างขอไปที เพราะยังงัวเงียอยู่เลยจับต้น
ชนปลายไม่ถูกและไม่คิดจะเปลี่ยนที่หรือปลดเข็มขัดนิรภัยออกในตอนนี้
แน่ๆ
แล้วจู่ๆ หญิงสาวก็รู้สึกเหมือนเครื่องบินที่นั่งอยู่กลายเป็นลูกบอล
ในอุ้งมือยักษ์ ซึ่งถูกโยนกระเด้งกระดอนไปทางซ้ายที ขวาทีอย่างน่าตกใจ
ทว่าน�้าเสียงของกัปตันที่กล่าวผ่านล�าโพงยังคงหนักแน่นนุ่มนวลเหมือน
พยายามปลอบขวัญผู้โดยสารทั้งหมดอย่างสุดความสามารถ แต่ถึงอย่างนั้น
ผู้โดยสารเกือบทั้งล�าเครื่องบินก็ยังไม่หยุดเปล่งเสียงอุทานที่มีทั้งภาษาไทย
ภาษาอังกฤษ และตากาล็อก ปะปนกันให้จ้าละหวั่น
แล้วไม่ถึงสามสิบวินาทีหลังจากนั้น ก็มีเสียงดังจนแก้วหูแทบแตกขึ้น
ทางซ้ายมือ ท�าให้ร่างบอบบางกระตุกเฮือกตามสัญชาตญาณและผงะถอย
ห่างจากหน้าต่างเมื่อเห็นเปลวไฟสีแดงฉานปะทุขึ้นอย่างรวดเร็วตรงบริเวณ
ปลายปีกเครื่องบิน หูทั้งสองข้างของเธอเริ่มอื้อและเปลี่ยนเป็นปวดจนเจ็บ
ร้าวไปถึงกระบอกตา คงเพราะเครื่องบินที่นั่งอยู่ลดระดับความสูงลงอย่าง
รวดเร็วพร้อมเสียงประกาศของกัปตันว่าต้องขอน�าเครื่องลงจอดฉุกเฉิน
แล้วหน้ากากออกซิเจนบางใสก็ร่วงหล่นจากด้านบนศีรษะ ได้กลิ่นไหม้โชย
มาเข้าจมูกพร้อมกับส�านึกถึงควันไฟที่เล็ดลอดเข้ามา...
แต่มันเข้ามาได้อย่างไร
หญิงสาวยังไม่ทันได้ค้นหาค�าตอบของค�าถามที่ตั้งขึ้น ก็พลันรู้สึกถึง
แรงสะเทือนซึ่งเกิดขึ้นใต้ฝ่าเท้า ความรุนแรงนี้เป็นต้นเหตุของเสียงปริร้าว
ฟังดูน่าสยดสยอง ทั้งยังท�าให้ร่างของเธอแทบจะเลื่อนไถลตกจากเก้าอี้พร้อม
ความเสียววูบที่ก่อตัวขึ้นในช่องท้องจนต้องเปล่งเสียงอุทานออกมา
ตอนนั้นเองที่เสียงประกาศของกัปตันขาดหายไปพร้อมกับเสียงโครม
