Page 37 - รวมอารยธรรมเกือบเสร็จ
P. 37

๓๓




                                                 อารยธรรมไทยสมัยใหม่



                                                    การเมืองการปกครอง


                        วันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕ ได้เกิดเหตุการณ์ที่ส าคัญเหตุการณ์หนื่งในประวัติศาสตร์ไทย
               เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบอบกษัตริย์ ภายใต้

               รัฐธรรมนูญ การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้มีสาเหตุส าคัญคือคณะผู้ก่อการเชื่อว่าหากประเทศไทยมี การปกครอง

               ตามระบอบประชาธิปไตยแล้วก็จะมีความเจริญก้าวหน้า ประชาชนมีความเสมอภาค ทางการเมืองและ

               เศรษฐกิจในสังคม ซึ่งการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้นับว่าล่งผลยิงต่อพัฒนาการทาง การเมืองการปกครองของ

               ประเทศไทยในเวลาต่อมา


               พัฒนาการทางการเมืองสมัยประชาธิปไตย


                        การเปลี่ยนแปลงการปกครองใน วันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๗๕ เกิดจากการปฏิวัติ โดย คณะ

               ผู้ก่อการซึ่งเรียกตนเองว่า "คณะราษฎร" มีพันเอกพระยาพหลพลพยุหเสนา พันเอกพระยา ทรงสุรเดช พัน

               เอกพระยาฤทธิอัคเนย์เป็นหัวหน้าฝ่ายทหาร ส่วนฝ่ายพลเรือนมีหลวงประดิษฐ์มนูธรรม (นายปรีดี พนมยงค์)
               เป็นหัวหน้ากลุ่ม การปฏิวัติครั้งนี้ได้สิ้นสุดลงอย่างรวดเร็วภายใน เวลา ๓ วันโดยไม่มีการสูญเสียเลือดเนื้อ

               ของคนไทยด้วยกัน โดยภายหลังการปฏิวัติ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราชทาน

               รัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราวเพื่อเป็นหลักใน การปกครองและประกาศใช้ในวันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕ ต่อมา

               ก็ได้ร่างรัฐธรรมนูญฉบับถาวรและ ประกาศใช้ในวันที่ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๗๕ หลังเปลี่ยนแปลงการ
               ปกครองคณะราษฎรได้จัดตั้ง รัฐบาลเพื่อบริหารประเทศในระบบการปกครองแบบใหม่โดยระยะแรกได้มี

               การจัดตั้งสภาแต่ยังไม่ มีสมาชิกที่มาจากการเลือกตั้ง สมาชิกคณะราษฎรจึงเข้าด ารงต าแหน่งรัฐมนตรีฝ่าย

               ต่างๆ โดยมี พระยามโนปกรณ์นิติธาดาเป็นนายกรัฐมนตรี งานส าคัญของคณะรัฐบาลในยุคแรกจะเน้นไปที่

               การแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจของประเทศเป็นหลักและมีการปลูกฝังอุดมการณ์ประชาธิปไตย ให้แก่

               ประชาชนทั่วประเทศ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความตกต ่าทางเศรษฐกิจของประเทศเป็น ปัญหาที่ตกค้างมา
               ตั้งแต่สมัยการปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราช ท าให้คณะราษฎรจึงไม่สามารถแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้

               ประกอบกับคณะราษฎรเองก็ยังมีความแตกแยกทางความคิด ภายในกลุ่ม โดยเฉพาะระหว่างสายทหารกับ

               สายพลเรือนจนส่งผลให้เกิดความขัดแย้งขึ้น ดังนั้น เมื่อกลุ่มคณะราษฎรบริหารประเทศได้ระยะหนึ่งรัฐบาล

               นี้จึงหมดเสถียรภาพ คณะราษฎรสายทหารน าโดยพระยาพหลพลพยุหเสนาจึงท าการรัฐประหารยึดอ านาจ
               การปกครองเมือวันที่ ๒๐ มิถุนายน ๒๔๗๖ จากนั้นก็จัดตั้งคณะรัฐบาลเข้ามาบริหารประเทศแทน

                           สมัยรัฐบาลของพระยาพหลพลพยุหเสนามีกลุ่มขุนนางเก่าได้เข้ามาร่วมในคณะรัฐบาล ในยุคนี้มี

               นโยบายหลายอย่างของรัฐบาลได้ส่งผลกระทบต่อสถานภาพของเจ้านายและสถาบันพระมหากษัตริย์หลาย
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42