Page 150 - ภาษาไทย ม.ปลาย

150 | ห น า

1. ใหผูเรียนสังเกตการใชคําราชาศัพทจากสื่อสารมวลชน เชน หนังสือพิมพ วิทยุและโทรทัศน
โดยเฉพาะขาวพระราชสํานักแลวจําการใชใหถูกตอง เพื่อนําไปใชเมื่อมีโอกาส

2. รวบรวมคําราชาศัพทหมวดตางๆ เพื่อทํารายงานสงครู หรือเพื่อนําไปใชเมื่อมีโอกาสให

ผูเรียนหาหนังสือพิมพรายวันมา 1 ฉบับแลวคนหาคําราชาศัพทแตละประเภทมาเทาที่จะได อยางละคําก็
ตาม พยายามหาคําแปลโดยใชพจนานุกรมหรือถามผูรูก็ไดนําไปอานใหเพื่อนฟงแลวตอจากนั้นจึงนําไป

ใหครูชวยตรวจและขอคําวิจารณเพิ่มเติม

คําศัพทที่ใชสําหรับพระภิกษุสงฆ

เนื่องจากพระภิกษุ เปนผูทรงศีล และเปนผูสืบพระพุทธศาสนา การใชถอยคํา จึงกําหนดไวเปนอีก

หนึ่ง เฉพาะองคสมเด็จพระสังฆราช ซึ่งถือเปนประมุขแหงสงฆนั้นกําหนดใชราชาศัพทเทียบเทาพระราช
วงศชั้นหมอมเจา แตถาพระภิกษุนั้นเปนพระราชวงศอยูแลวก็คงใหใชราชาศัพทตามลําดับชั้นที่เปนอยูแลว

นั้น

การใชถอยคํา สําหรับพระภิกษุโดยทั่วไป มีขอควรสังเกต พระภิกษุใชกับพระภิกษุดวยกันหรือ
ใชกับคนธรรมดา จะใชศัพทอยางเดียวกันตลอด ผิดกับราชาศัพทสําหรับกษัตริยและพระราชวงศคนอื่น

ที่พูดกับทานหรือพูดถึงทานจึงจะใชราชาศัพท แตถาพระองคทานพูดกับคนอื่นจะใชภาษาสุภาพธรรมดา

เชน

มีผูพูดถึงพระวา “พระมหาสุนทรกําลังอาพาธอยูที่โรงพยาบาล”
พระมหาสุนทรพูดถึงตัวทานเองก็ยอมกลาววา “อาตมากําลังอาพาธอยูโรงพยาบาล”

มีผูพูดถึงพระราชวงศพระองคหนึ่งวา “พระองคเจาดิศวรกุมารกําลังประชวร”

พระองคเจาเมื่อกลาวถึงพระองคเองยอมรับสั่งวา “ฉันกําลังปวย”

ตัวอยางคําราชาศัพทสําหรับพระภิกษุบางคํา

คํานาม – ภัตตาหาร(อาหาร) ไทยทาน(สิ่งของถวาย) อาสนะ(ที่นั่ง)

กุฏิ(ที่พักในวัด) เภสัช(ยารักษา โรค) ธรรมาสน(ที่แสดงธรรม)

คําสรรพนาม – อาตมา(ภิกษุเรียกตนเองกับผูอื่น) ผม,กระผม(ภิกษุเรียก

ตัวเองใชกับภิกษุดวยกัน) มหาบพิตร (ภิกษุเรียกพระมหา
กษัตริย) โยม(ภิกษุเรียกคนธรรมดาที่เปนผูใหญกวา)