Page 233 - โครงการ1-10 ป๋อม
P. 233

222







                       คงจะท าให้ลูก ๆ ใช้เป็นเครื่องมือหาเลี้ยงชีพต่อไปภายหน้าได้ เราจะสอนลูกให้ปลูกกล้วยอย่างไรดี
                       ซายชราเริ่มคิดและไตร่ตรอง


                                      จนในที่สุดบุตรชายคนโตก็เริ่มมีอายุที่พอจะเรียนรู้การปลูกกล้วยได้ ชายชราจึงพาไปที่

                       สวนกล้วยอันร่มรื่นเย็นสบาย พาไปดูกล้วยที่สุกอร่ามไปทั้งต้น ให้ลูกชายกินกล้วยที่หอมหวาน ที่มีแต่

                       คนติดใจ เวลาน ากล้วยไปขายที่ตลาดก็พาลูกชายคนนี้ไปด้วย ให้ลูกชายขายกล้วยและเมื่อได้เงินก็แบ่ง

                       ให้ลูกชายไปซื้อของที่เขาต้องการ เขาเห็นว่าเมื่อลูกชายคนโตผู้นี้เห็นประโยชน์และคุณค่าของการปลูก

                       กล้วยขายเช่นนี้แล้ว เรื่องอื่น ๆ ก็คงไม่จ าเป็น เมื่อเกิดความชอบใจแล้วก็จะมีผลท าให้เกิดความ
                       พยายามในเรื่องอื่น ๆ เอง คิดดังนี้แล้วจึงส่งลูกชายคนนี้ออกไปประกอบอาชีพปลูกกล้วยตามล าพังใน

                       ท้องที่ที่หางไกล





                                    ลูกชายคนโดออกจากบ้านมาด้วยความมุ่งมั่นที่จะเจริญรอยตามฟอให้ได้ เขาเริ่มท าสวน

                       กล้วย แต่ประสบปัญหาต่าง ๆ หลายประการ ประการแรกเขาไม่รู้วิธีการใส่บุ๋ยระยะต่าง ๆ ในการ
                       ปลูกกล้วย ท าให้สวนของเขามีต้นกล้วยแน่นขนัดเต็มไปหมด ท าให้กล้วยไม่เจริญงอกงามเท่าที่ควร

                       ผลกล้วยเล็ก รสไม่อร่อยประการที่สอง เนื่องจากเขาไม่ได้ฝึกฝนในการท างานมาก่อนร่างกายของเขา

                       จึงไม่แข็งแรงพอ เกิดการเจ็บป่วยเสมอ นอกจากนี้เขายังขาดความช านาญในการขุดท้องร่อง คัตหน่อ

                       กล้วย ท าให้หน่อกล้วยหักเสียหาย การขุดหลุมก็ใช้เวลานานท าให้เสียเวลา สวนกล้วยของเขาจึงไม่

                       ประสบผลส าเร็จเท่าที่ควร แต่ด้วยเแตุที่เขาเป็นคนรักสวนกล้วย เขาจึงพยายามปรับปรุงตัวเอง

                       ตลอดเวลา เอาใจใส่ ดูแลสวนกล้วยเท่าที่จะท าได้ กว่าสวนของเขาจะได้ผลบ้างก็กินเวลานาน

                                  ทางฝ่ายชายชราได้สืบทราบความเคลื่อนไหวของพอดีบุตรคนที่สองเจริญรัยขึ้นมา บิดาจึงพา

                       ไปที่สวนและบอกให้ลงมีอขุดลอกท้องร่องคัตหน่อกล้วย ท ารั้ว ตามที่บิดาสั่งโดยไม่ต้องคิด ไม่ต้องถาม

                       ค าถามใด ๆ ทั้งสิ้น ทั้งนี้บิดาเชื่อว่าการให้ลูกได้ลงมือท าจริง ๆ ตามค าลังจะเป็นการท าให้ลูกชายเป็น

                       นักปลูกกล้วยที่ดีได้


                                  ผลปรากฏว่าลูกชายคนี้มีร่างกายที่ส าสันแข็งแรงท างานคล่องแคส่ว ครั้นพอถึงเวลาอัน

                       สมควรบิดาจึงปล่อยให้เขาออกไปท าสวนกล้วยในท้องที่ห่างไกลอีกแห่งหนึ่ง

                                 บุตรคนที่สองรับค าสั่งของพอแต่โดยดีที่ให้ไปปลูกกล้วย เขาจึงเดินทางไปยังท้องที่แห่งนั้นเพื่อ

                       ท าสวนกล้วย แต่บุตรชายคนนี้ไม่ยินดีในการเป็นชาวสวนกล้วยเลย เขามองไม่เห็นประโยชน์ของการ

                       ปลูกกล้วย เขาไม่อยากประกอบอาชีพนี้ แต่เมื่อพ่อเขาสั่ง เขาจึงจ าใจต้องท าสวนปลูกกล้วย อาศัย
   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238