Page 22 - book1

- 19 -

บทที่ 11

เมื่อเรียนจบ มีเจานาย มาแทนที่ ถาทําดีก็ ชื่นชม ไมอิจฉา

ไดเจานาย ไมดี ขี้นินทา คอยติติง กลาวหา น้ําตานอง

สําหรับคนที่จบแล้วกําลังหางานทํา สิ่งแรกที่วิตกกังวลไม่ใช่เรื่องงาน

หรอกนะ แต่อันดับแรกต้องกังวลถึง “เจ้านาย” แน่ ๆ ว่าเจ้านายจะเป็นคนยังไง
ใ จดีไหม เขี้ยวหรือเปล่าเฮี้ยบไหม ดุหรือเปล่า แล้วเขาจะรับเราเข้าทํางานไหม

นะ ฯลฯ
แล้วสําหรับคนที่ทํางานแล้ว จะเพิ่งทํางานหรือทํามานานแล้วก็คงไม่
ต้องบรรยายถึงสรรพคุณของ“เจ้านาย”ของเราแล้วนะ แต่ละคนคงซาบซึ้งตรึงใจ

ประทับใจ เกรงใจ ข่มใจ กลัวใจ เศร้าใจ ฯลฯ กันแล้วเป็นอย่างดี แต่ในที่นี้
จะพูดถึงภาพรวมๆของบรรยากาศ ในการทํางานที่มี “เจ้านาย” เป็นคนกําหนด

อุณหภูมิของบรรยากาศในการทํางาน ไม่ว่าจะเป็นงานเล็กงานใหญ่ เริ่มตั้งแต่
งานกวาดถนน ถึง งานระดับในห้องปรับอากาศกันเลยทีเดียว ถ้าจะเปรียบกันให้
เห็นง่ายๆก็คือ เจ้านายเหมือนรีโมทเครื่องปรับอากาศในห้องทํางาน ในสถานที่

ทํางานดีกว่าเห็นชัดและเข้าใจตรงดี สิ่งแรกที่เห็นก็คือบุคลิกและนิสัยส่วนตัวของ
เจ้านาย มีอิทธิพลต่อคนใกล้ชิดในการทํางานว่า เวลาที่อยู่ใกล้แล้วรู้ หนาว –

อบอุ่น – ร้อน – ร้อนที่สุด –หรือสยอง เวลาที่ถูกเรียกพบเป็นการส่วนตัว หรืออยู่
ในห้องประชุม คิดว่าทุกคนที่ทํางานมีเจ้านายคงแจ่มแจ้งในบทนี้เป็นอย่างดี ซึ่ง
บางครั้ง ลูกน้องก็มีความรู้สึกเหมือนโคนันทวิศาลกันบ้าง คือต้องการฟังคําพูด

เพราะๆบ้างบางเวลา ฟังคําติชมที่สร้างสรรค์เพื่อการพัฒนาบ้าง ต้องการกําลังใจ
ที่เป็นกําลังใจจริง ๆ ไม่ใช่กําลังใจเพื่อกําไรที่เจ้านายจะได้นะ ซึ่งความต้องการ

เหล่านี้จะมีผลย้อนกลับมาถึงเจ้านาย และองค์กร หน่วยงานนั่นเองซึ่งลูกน้องก็
ไม่ได้นํากลับไปใช้เองที่บ้านเลยนะ