Page 17 - book1
P. 17
- 14-
ในความเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดเดียวกัน หรือญาติพี่น้องร่วมตระกูล
เดียวกันนั้น จะดูแลช่วยเหลือกันในยามปกติที่ยัง มีความรักใคร่เอ็นดูซึ่งกัน
และกันดีแต่ถ้าวันใดที่เกิดการขัดใจ ไม่พอใจ อิจฉาริษยา แข่งขันชิงดีชิงเด่นกัน
แล้วก็จะเปรียบได้กับเกิดสงครามดีดีนี่เอง ถ้ายังเยาว์วัยอยู่ก็คงได้แค่ตบตี ชก
ต่อย ผลักกันไปมา ตบหัวกัน แล้วก็จะหายคืนดีกันในวันต่อไป แต่ถ้าโตเป็นผู้ใหญ่
แล้วการจัดการซึ่งกันและกัน ก็จะรุนแรงขึ้น ทั้งทางกาย วาจา หรือมีเล่ห์อุบาย
ต่างๆนาๆ มากขึ้น ทําให้เสียนํ้าตากันหลายครั้งหลายคราทีเดียวและที่สําคัญยัง
ทําให้พ่อแม่นํ้าตาตกไปด้วย ทั้งๆที่พ่อแม่พรํ่าสอนให้รักกัน สอนให้ลูกทุกคนยิ้ม
กันทุกคนแล้วนะแล้วลูกๆก็ยังไม่วายจะใจดีเอานํ้าตามาฝากพ่อแม่อีกจนได้.........
บาปไหมนะ
