Page 2 - แผ่นพับใหม่ ด้านหน้า.indd
P. 2

พระเทพบิดรอมิตาภาพุทธเจ้า

                ประทับอยู่แดน  “ณ สุขาวดี”  แดนแห่งความบริสุทธิ์เบื้องทิศตะวันตก

                    THE LAND OF PARADISE  PURE LAND IN THE WEST
                        การภาวนาพระนาม “อมิตาภา” ด้วยความศรัทธาที่เชื่อมั่น

                          ด้วยจิตต่อจิตถึงจิต  ด้วยจิตว่างสู่จิตว่าง  หาอ้างว้างไม่
                               ด้วยจิตสะอาด  เมตตาธรรม  ค�้าจุนโลก

                             ย่อมน้อมน�า  จิต  วิญญาณ  ของผู้ปฏิบัติภาวนา
                        สู่แดน ณ สุขาวดี  แดนแห่งความบริสุทธิ์เบื้องทิศตะวันตก

                                    ได้ด้วยประการฉะนี้  อย่างนี้  แล

                                การภาวนา คือ การส�ารวมใจตั้งความปรารถนา

                               การท�าให้มีขึ้น  การท�าให้เกิดขึ้น  การท�าในใจ
                              ปฏิบัติภาวนา  หนึ่งครั้ง  สิบครั้ง  ร้อยครั้ง  พันครั้ง
                       และต่อไป  ทุกลม  หายใจเข้า  หายใจออก  สู่  ศูนย์  บริสุทธิ์  ว่าง
                                         เป็นปริโยสาน  จบบริบูรณ์


                                           การบรรลุสิ่งสูงสุด

                    การบรรลุสิ่งสูงสุด   นั้นคือ    การไม่ต้องปฏิบัติอะไรเลย    แม้แต่นิดเดียว
                                        เมื่อรู้โดยตลอดรอบคอบแล้ว
                    กายว่าง    วจีว่าง    มโนว่าง    ว่างจากทุกสิ่ง   จิตว่าง    ว่างหาอ้างว้างไม่

               เป็นบ่อเกิด   ต้นก�าเนิดแห่งสุข   ความสุข   สุขแท้   สุขสูงสุด   สุขบริสุทธิ์   ศานติสุข
                                       บรมสุข    นิพพาน    อรหันต์
                         “จิตว่าง”    เป็นจิตเดิมแท้    เป็นจิตประภัสสร    เป็นจิตเกษม
          จงรู้ว่า    การบรรลุสิ่งสูงสุด    บรรลุได้ด้วยการ    “ละ”    เท่านั้น    เมื่อรู้โดยตลอดรอบคอบแล้ว

                                                  สุข


                      สุข    ความสุข  ศานติสุข    บรมสุข    นิพพาน    อรหันต์    นั้นคือ
                 การไม่น�าสิ่งภายนอก    แม้แต่นิดเดียว    เข้ามาสู่ตน    ในตน    ในจิตตน    คือ
                   กายว่าง    วจีว่าง    มโนว่าง    ว่างจากทุกสิ่ง    จิตว่าง    ว่างหาอ้างว้างไม่
             ด้วยการฝึกจิต    การอบรมจิต    การปฏิบัติทางจิต    ของตัวเอง    ด้วยตัวเอง    เท่านั้น

                                                  ทุกข์


                           ทุกข์    ความทุกข์    ทุกข์อย่างยิ่ง    ทุกข์สาหัส    นั้นคือ
           การน�าสิ่งภายนอก    ถูก    ผิด    ดี    ชั่ว    สารพัดสิ่ง    สารพันสิ่ง    เข้ามาสู่ตน    ในจิตตน
                                           มากหรือน้อยต่างกัน
          การท�าให้   กายว่าง  วจีว่าง   มโนว่าง   ว่างจากทุกสิ่ง   จิตว่าง   ว่างหาอ้างว้างไม่   จึงไม่มีทุกข์

                                    ไม่มีทุกข์เป็นของตัวเอง    ด้วยตัวเอง

                 ๒.  การฝึกจิต  การอบรมจิต  การปฎิบัติทางจิต  ของตัวเอง  ด้วยตัวเอง

                                     เพื่อบรรลุ  สิ่งสูงสุด  ในปัจจุบัน

                        ด้วยจิตต่อจิตถึงจิต  ด้วยจิตว่างสู่จิตว่าง  หาอ้างว้างไม่
                               ด้วยจิตสะอาด  เมตตาธรรม  ค�้าจุนโลก

                      สามารถสัมผัสได้  เป็นสิ่งประเสริฐ  เป็นสิ่งดีเลิศที่สุดของที่สุด
                                       ท�า  ดู  ๒  ดู  ธรรม
   1   2   3   4   5   6   7