Page 9 - แผ่นพับใหม่ ด้านหน้า.indd

บุคคล ปุถุชน ผู้มีใจเที่ยงธรรม ผู้มีความประพฤติตรงแน่ว

การรักษาศีล ไม่เป็นของจ�าเป็น
การปฎิบัติในทางฌานมันจะมีมาเอง แม้จะไม่ตั้งใจท�า

ย่อมบรรลุ คือ ลุ ถึง ส�าเร็จ
อภิญญา อภิญญาณ อภิญญา ๖ วิชชา ๓ วิชชา ๘

เป็นผู้มีพลังจิต มีฌาน มีบารมี คุณความดีที่ควรบ�าเพ็ญ มีอิทธิ ฤทธิ อ�านาจ ความเจริญ
มีบุญญาภินิหาร บุญที่ให้ส�าเร็จได้ตามปรารถนา ในปัจจุบัน
เป็นบุญบารมี มีคุณสมบัติ มีคุณภาพ มีคุณธรรมที่ประเสริฐ ดีเลิศที่สุดของที่สุด

เป็นวิญญูชน ผู้รู้ผิดรู้ชอบ
การกล่าวอ้างว่า เป็นดิรัจฉาน สัตว์ เดรัจฉาน เดียรัจฉานวิชา ในความหมายนี้
จึงเป็นความโง่เขลาเบาปัญญา สาไถย ความโอ่อวด ท�ามารยาให้เขาหลงผิด ของผู้กล่าว
ด้วยประการฉะนี้แล

ความดี ต้องปรับปรุงแก้ไข หมั่นศึกษา
ความ จัญไร จังไร ชั่วร้าย เลวทราม ต้องเก็บตัว ไม่แก้ตัว ไม่โอ่อวดตัว

สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสมณโคดม

ทรงตรัสสอน ความตรัสรู้ อริยสัจสี่ ไตรลักษณ์ วิปัสสนา เท่านั้น
เป็นค�าสอนที่เริ่มต้น เป็นค�ากล่าวท้ายที่สุด จุดสุดท้าย ผลสุดท้าย จุดสุดยอด
เป็นต�านาน เป็นเรื่องที่เล่าลือกันต่อๆ มา เป็นประมวลเรื่องราวของยุคคนที่น่าสนใจ

เป็นธรรม มรดกธรรม ที่ตกทอดมา เป็นส่วนที่ตกทอดมา เป็นส่วนสืบทอดมา
เป็นสิ่งที่มีอยู่ เป็นสิ่งที่เป็นอยู่ เป็นสิ่งทุกสิ่ง ที่แสดงอยู่ทุกกาลเทศะ เป็นปัจจุบัน

การกล่าวอ้าง สร้างสมบารมี ทศบารมี ในอดีตชาติ ของเจ้าชายสิทธัตถะนั้น
เป็นเพียงส่วนหนึ่งของวิธีการค้นหา เสาะแสวงหาทางบรรลุ สู่ การตรัสรู้
ที่ไม่ได้ท�าให้ได้ตรัสรู้

จงใช้ ความคิด วิจารณญาณ โยนิโสมนสิการ
พิจารณา ให้รู้แจ้งชัดตามความจริง เทอญ

๙. ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะดั้งเดิมของเรานั้น โดยความจริงอันสูงสุดแล้ว
เป็นสิ่งที่ไม่มีความหมายแห่งความเป็นตัวตน แม้แต่สักปรมาณูเดียว

สิ่งนี้เป็นความว่าง เป็นสิ่งที่มีอยู่ในที่ทุกแห่ง สงบ เงียบ และไม่มีอะไรเจือปน

มันเป็นศานติสุข ที่รุ่งเรือง เร้นลับ และก็หมดกันเพียงเท่านั้นเอง

จงเข้าไปสู่สิ่งนี้ให้ลึกซึ้ง โดยการลืมตาต่อมัน ด้วยตนเอง ด้วยตัวเธอเอง

ถูก ผิด ขาด ตก บกพร่อง ยกเว้น

รู้ ไม่รู้ เข้าใจ ไม่เข้าใจ ถูกใจ ไม่ถูกใจ อิจฉา ริษยา โลภ โกรธ หลง ฯลฯ
จงเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา อโหสิกรรม เป็น “จิตว่างหาอ้างว้างไม่”

เป็น คน บุคคล ปุถุชน สามัญชน ผู้บรรลุสิ่งสูงสุด

จงเริ่มต้น ท�า ดู - ดู ธรรม หนึ่งครั้ง สิบครั้ง ร้อยครั้ง พันครั้ง และตลอดไป
ตลอดไป จนกระทั่ง รู้ เข้าถึง สัมผัส บรรลุ สู่ว่าง ความว่าง จิตว่าง

ว่างหาอ้างว้างไม่ เป็นปริโยสาน จบบริบูรณ์
ท�า ดู ๙ ดู ธรรม