Page 54 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 23
P. 54

Στὸ Γ αλλικό





               Σοσιαλιστικό Κόμμα






























                ΒΑΘΙΑ













                ΚΡΙΣΗ














                ΗΙἚΣΙΑΣ







                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 f.





                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      ται-ει,

























               cH μειοψηφία;                                                                                                                                           Παρὰ τὶς προσπάθειες ποὺ καταβλήθηκαν                                                                                                                  ’Ὀποιος ἔχει τὴν κυβέρνηση, ὁὲν πάει νὰ πεῖ -


                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              ὅτι ἔχει καὶ τὴν πραγματικὴ ἐξουσία».
                                                                                                                                                                       γιὰ νὰ συνδυαοθοῡν ἀπόψεις, ν’ ἀμβλυνθοῠν


               «Σωματοφύλακες                                                                                                                                          οἱ διαφορὲς καὶ να ριχτεῖ λίγο νεράκι στὸ                                                                                                              Στὴ συνέχεια, κι ὰφοῡ τὸ κείμενο ὑπογραμ-


                                                                                                                                                                       κρασὶ τῶν ἀντιμέτωπων τάσεων. oi σύνεδροι
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              μίσει ὅτι μόνο ὁ ἐλεγχος τῆς κρατικής μηχανῆς


               τοῦ Σοσιαλισμοῦ,                                                                                                                                        δὲν μπόρεσαν v' ἀποκρύψουν τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ                                                                                                           ἀπὸ τήν κυβέρνηση τῆς Ἑνωμένης Ἀριοτερᾶς



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              b‘w θα σημαίνει καὶ πολλὰ πράγματα, ᾀκόμα
                                                                                                                                                                       οὐσιαστικὸ ἀντικείμενο τοῦ ένδοσοσιαλιστι-


               ναὶ - ἀλλὰ                                                                                                                                              κοῦ «καβγᾱ» εἶναι οἱ ὁημοκρατικὲς ὸιαὸικα-                                                                                                             καὶ ὅταν ἂρχίσει ὴ λήψη τῶν ἀντικαπιταλιστι-

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              κῶν μέτρων ποὺ προβλέπσνται ἀπὸ τὸ Κοινὸ -
                                                                                                                                                                       σίες μέσα στὸ ῐδιο τὸ κόμμα, οἱ σχέσεις ἀνά-


               σωματοφύλακες                                                                                                                                           μεσα στὴν πλειοψηφία τοῦ ΣΚ, ὃπ ως διαμορν                                                                                                             Πρόγραμμα, προσθέτω «Πρέπει να προετοι-



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              μαστοῡμε ἀπὸ τώρα, ἀπὸ τὴ μιὰ γιὰ νὰ προλά-
                                                                                                                                                                       φὼθηκε μετὰ τὸ συνέδρω τοῦ Πό, καὶ τὴ μει,

               τοῦ καρδιναλίού,                                                                                                                                        οψηφούσα ἀλλὰ ἐξαιρετικὸ. μαχητική καὶ ζων-                                                                                                            βουμε ἐνδεχόμενα γραφειοκρατικὰ ἢ τεχνο-



                                                                                                                                                                       τανὴ ριζοσπαστικὴ τάση ποὺ κινεῖται γὺρα,                                                                                                              κρατικὰ παραπρατὶσματα, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη

               ὃχι».                                                                                                                                                   ἀπὸ τὸν πυρήνα τοῦ CERES (Κέντρο Σοσιαλι-                                                                                                              γιὰ να μπορέσουμε νὰ ρίξουμε ἀκόμα μεγαλύ-




                                                                                                                                                                       στικῶν Ἐρευνὼν) καὶ μὲ ὲπικεφαλής τὸν                                                                                                                  τερο βάρος στήν πάλη ἐνάντια στὸν καπιταλι-


                                                                                                                                                                       Ζὰν-Πιὲρ Σεβενεμάν, που δὲν δίστασε νὰ χα-                                                                                                             σμό, κινητοποιώντας τὶς λα’ίκὲς μὰζες - καὶ εἰ-



                                                                                                                                                                       ρακτηρίσει τὴν ἡγεσία τοῦ Φρανσουὰ Μιτερὰν                                                                                                             δικότερα τὴν ἐργατικὴ τάξη- ὥστε ν’ ἀναλά-



                                                                                                                                                                       σὰν συνδυαομὸ «καρδιναλικὼν καὶ αὐταρχι-                                                                                                               βουν ἀλλὰ καὶ νὰ διατηρήσουν ἡγετικὸ ρόλο

                                             Τοῦ Ἄρη Φακίνου                                                                                                           κῶν τάσεων». ’Ὁπως βλέπουμε, οἱ Ἕλληνες                                                                                                                στὴ διαδικασία ἐλέγχου τῆς κρατικής μηχα-




                                                                                                                                                                       σοσιαλιστὲς - ἔστω καὶ ἂν ἡ προϊοτορία τοῦ                                                                                                             νηφ-


                                                                                                                                                                       κινήματος στὸν τόπο μας ὁὲν μᾶς προσφέρει                                                                                                              Τὰ στελέχη τοῦ CERES ἀναφέρονται μετὰ



                                                                                                                                                                       πολλὰ ἀνάλογα στοιχεῖα συγκρίσεων - θά ’χαν                                                                                                            στὴ «μεταβατικὴ περίοδο» (ἁνάμεσα στὴ φάο-η


                                                                                                                                                                       ’ίσως πολλὰ νὰ ὠφελη θοῦν κρίνοντας καὶ ἀνα-                                                                                                           τοῦ ξεκινήματος καὶ τὸ πέρασμα στὸ σοσιαλι·



                                                                                                                                                                       λύοντας τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῑο ἡ ἡγετικὴ                                                                                                               σμὸ) τσνίζοντας καὶ πάλι τὴν τεράστια σημα-


                                                                                                                                                                       πλειοψηφικὴ ὁμάδα τοῦ ΓΣΚ ἁντιμετώστισε                                                                                                                σία τῆς δράσης τῶν μαζῶν, ποὺ πρέπει νὰ



                                                                                                                                                                       καὶ ἀντιμετωστίζει τὴν κρίση, συγκρίνοντας                                                                                                             παίρνουν πρωτοβουλίες «ἔξω ἀπὸ τοὺς σημε-



              Ὁ πολιτικὸς κόσμος τῆς Γαλλίας,                                                                                                                          χαρακτηριομοὺς καὶ μεθόδους, διαπιστώνσν-                                                                                                              ρινοὺς θεσμοὺς καὶ παράλληλα μὲ τὰ κόμματα




              παραωρητές, ὁημοσιογράφοι, ἀλλὰ                                                                                                                          τας ἀκόμα ὅτι καὶ στὴν περίπτωση τῆς Γαλ-                                                                                                              καὶ τὰ συνδικάτα». Στή συνέχεια τὸ κείμενο
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              τονίζει; «Θὰ πρέπει ἐπίσης νὰ δημιουργηθοῦν
                                                                                                                                                                       λίας, ὅπως ἄλλωστε καὶ σὲ ὁποιαδήποτε άλλη,

              καὶ κᾴιιποσες χάιάὸες ἀπὸ κείνους                                                                                                                        έκεῖνο ποὺ ἔχει πραγματική σημαοία ὁὲν εἶναι                                                                                                           μαζικὲς ὀργανώσεις, γεννημένες οὐσιαστικὰ



              ποὺ στὶς περσινὲς προεὸρικὲς                                                                                                                             οἱ μεγαλόστομοι ἀφορισμοὶ ποὺ ρίχνονται στὸ                                                                                                            μέσα στὴν καθημερινὴ πάλη (ὅπως ἐργατικὰ




              ἐκλογὲς εἶχαν ὑποπηρὶξει τὸν                                                                                                                             κεφάλι τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ τὸ πρα-                                                                                                            συμβούλια στὶς βιοτεχνίες, στὰ ἐργοστάσια καὶ


                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              οτὶς συνοικίες)». Ἐδῶ ὅμως χρειάζεται νὰ το-
              ὑποψήφιο τῆς Ἑνωμένης Ἄριστερᾶς,                                                                                                                         γματικὸ περιεχόμενο τῆς σοσιαλιστικής ἰδέας,                                                                                                           νισθεί, ὃτι γιὰ τὴν πλειοψηφούσα συντηρητικὴ
                                                                                                                                                                       καθὼς καὶὴ ἐλεύθερη, δημοκρατικὴ ὁιακίνηση


              παρακολούθησαν μὲ ἰὸιαὶτερο                                                                                                                              ἰδεῶν καὶ προτάσεων ἀπὸ τὴ βάση στὴν κο-                                                                                                               πτέρυγα τοῦ Σοσ. κόμματος τὸ θὲμα τῆς λει-



              ἐνὸιαφέρον τὸ ἐθνικὸ συνέδριο τοῦ                                                                                                                        ρυφή, καὶ ἀντίστροφα.                                                                                                                                  τουργίας καὶ τής δράσης τῶν μαζικῶν ὀργα-




              Σοσιαλιστικοῦ κόμματος, σείς 21 καὶ                                                                                                                      Ïô πὲρσσμσ στὸ σοσιαλισμὸ καὶ ὁ                                                                                                                        νώσεων στὴ βάση ἀποτελεῖ ἕνα «σκληρὸ κα-




              22 ’Iovviov. Σκοπὸς αὐτοῦ τοῦ                                                                                                                                                                                                                                                                                   ρύδι» ποὺ δὲν εἶναι καὶ τόσο εὓκολο νὰ κατα- ~-
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              πιωθεί. Γι’ αὐτὸ ἂλλωστε ἡ μάχη, ποὺ κατέληξε

              avvéôgmv: ἡ παρουσίαση, πζήτηση                                                                                                                          φόβος τῆς lid-mic                                                                                                                                      στὴν ἀνοιχτὴ σχεδὸν κρίση ἀνάμεσα στὶς δυὸ




              καὶ υῐοθὲτηση τῶν 15 προτάσεων                                                                                                                            Οί ἀντιπρόσωποι τοῦ CERES (δηλαδὴ τῆς                                                                                                                 μερίδες τοῦ ΣΚ,-ξεκίνησε ἀπὸ τὸ πρόβλημα




              μιᾶς εἰὸικῆς ἐπιτροπῆς πάνω στὸ                                                                                                                           ριζοσπαστικῆς μειοψηφίας τοῦ ΣΚ) κατέθεσαν                                                                                                            αὐτό. rm τὸ Φρανσουὰ Μιτεράν, ποὺ δχι μόνο

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              κάνει τὶς δικές του ἀναλύσεις - γιὰ τὶς ὁποῑες,
              ἐπᾷιαχο θέμα τῆς σοσισλιστικῆς                                                                                                                            γιὰ πρώτη φορὰ στὶς 14 Μαΐου, στὸ ἐκτελε-                                                                                                             ὲδῶ ποὺ τὰ λέμε, δὲν δίνει καὶ πολὺ λογαρια-




              αὐτοδιαχειρισης. Ὅμως, ὁ «καβγὰς»                                                                                                                         στικὸ γραφεῖα τοῦ κόμματος, μιὰ 16η πρόταση                                                                                                           σμὸ στ’ ἁρμόδια ὄργανα τοῦ κόμματος - ἀλλὰ




              πού ἀναμενόταν ἀπὸ ὅλους, πού                                                                                                                             σχετικὰ μὲ τὸ θέμα τῆς αὒδιαχείριοης καὶ τὸ                                                                                                           ποὺ φαίνεται νὰ πιστεύει σὲ πολλὲς ἀπὸ τίς,

                                                                                                                                                                        πέρασμα στὸ σοσιαλισμὸ -σὲ περίπτωση, φυ-

              ἔγινε τελικά, εἶχε σχέση μὲ κάποιο                                                                                                                        σικά, ἐκλογικής νίκης τῆς Ὲνωμένης Ἀριστε-                                                                                                            ἀμφισβητήσιμες ἄλλωστε, «ἀρετὲς τῆς καρι-

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              σματικής ἡγεσίας», ἡ κυβερνητικὴ δράσῃ πρε.
              ἄλλο «πάπλωμα», πολὺ λιγότερο                                                                                                                             ρᾱς κι ἐφαρμογῆς τοῦ περίφημου Κοινοῦ Προ-                                                                                                            πει νὰ μπορεῑ, στὴν ὄποια στιγμή, νὰ ἐπιβάλλει




              ἰὸεολογικὸ ἀπὸ κεῖνο τῆς                                                                                                                                  γρὰμματος- καὶ ποὺ ἔφερε τὸ γενικὸ τίτλοε                                                                                                             τὸν ελεγχο καὶ τὴ θέλησή της στὸ λαίκὸ κίνημα




              αὐτοδιαχείρισης, πολὺ περισσότερο                                                                                                                         «Δράση κυβερνητικὴ καὶ δράση τῶν μαζῶν».                                                                                                              πσὺ ὑποτίθεται ὅτι πρέπει νὰ ὑπάρχει πίσω



              «πεζὸ» καὶ σὲ ἄμεση σχέση μὲ τὸ                                                                                                                          Μέσα στὸν πρόλσγσ κιόλσς τῆς πρότασής                                                                                                                  ὰπὸ μιὰ κυβέρνηση τῆς Ἐνωμένης Ἀριστερᾱς.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              Ἡ «βασοφοβία» ὅμως, που συχνὰ κυριεύει
                                                                                                                                                                       τους -ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ συζητηθεῐ καὶ αὐτὴ
              μέλλον τῆς σοσιαλιστικῆς                                                                                                                                 στὸ συνέδρω τῆς 21ης Ἰουνίου- τὰ στελέχη                                                                                                               τοὺς ἡγέτες πολιτικῶν σχηματισμῶν, παίρνει



               ῑὸἐαςστὴ Γαλλὶα, στὸ μὲιρο πού »                                                                                                                        τοῦ CERES παρατηροῦνῑ «““Αν ἡ λαίκὴ συμπα·                                                                                                             πολ-λὶς WËS χαρακτῆρα "QWWÎS ἢ ‘EŒGQÉ-




              φανέρωσε μπροστὰ στὰ μάτια τῆς                                                                                                                           ράσταση καὶ ἡ ίκανότητα ἀνάληψης πρωτο-                                                                                                                σματος ἀπὸ τ’ ἀριστερὰ» -τὸ φαινόμενο τὸ




              κοινῆς γνώμης τὴ βαθιὰ κρ ἰ ση                                                                                                                           βουλιῶν ἀπὸ τὶς ῐδιες τὶς λαίκὲς μάζες, ἀμέσως                                                                                                         ἓχσυμε δεῖ καὶ στὴν Ἑλλάδα- ὥστε νὰ μὴ δια-

                                                                                                                                                                       μετὰ τὴν ἀνοὸο τῆς Ἀριστερᾱς στὴν ἐξουσία,
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              φανεῖ ἡ «πιὸ ρεαλιστικὴ ἀνάλυση τῆς ὑπάρ-
              ἡ γ ε σία ç πού κρυφοσαρακὶζει τὸ                                                                                                                        μᾶς λείψουν, ἡ ἐκλογική μας νίκη δὲν θά ’χει                                                                                                           χουσας κατάστασης». Στὴν περίπτωση τοῦ



              Σοσιαλιστικό κόμμα.                                                                                                                                      σὰν ἀποτέλεσμα παρὰ τὴν πολιτική un; ἧττα.                                                                                                             Φρανσουὰ Μιτεράν, οἱ Ζιοκσρντεσταινικὲς





                50
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59