Page 21 - ΑΝΤΙ - ΤΕΥΧΟΣ 29 - 1975

νὰ θεωρεῖ τὴ ὑπουργοποίηση σὰν «ἀπαγορευμένη περιοχὴ» γιά >>Σήμερα, ἕνα χρόνο μετὰ τὸ πραξικόπὴμα καὶ τὴν εἰσβολή,

τὴν πλειοψὴφοῦσα ἀριστερά, νὰ διαπραγματεύεται, ἀνενό- -παρατηροῦμεινὰ συνεχίζονται οἱ ἴδιες ἀδυναμίες, ποὺ εἴχαμε

χλητα, οτὴ διάρκεια τῆς έπονείδιστης χουντικὴς έφταετίας, μὲ καὶ πρὶν τὴν καταστροφή. Τὸ εσωτερικὸ μέτωπσ βρίσκεται “

τὴν κυβέρνηση τῶν συνταγματαρχῶν, κάτω ἀπὸ τὸ δόγμα «ἡ ἀποδιοργανωμένο, ὲνῶ θά ’πρεπε ὅλοι νά μετείχαμε 0‘ ἓναν

Κυπριακὴ Κυβέρνὴση συνεργάζεται πάντοτε μετὰ τῆς ἑκάστοτε κοινὸ ἀγῶνα. Τὸ κράτος ξακολουθεῖ νὰ βρίσκεται στά χέρια

Ἑλληνικῆς Κυβέρνησης, γιὰ νά βρεθεῖ 6 λαὸς ἐντελῶς ἀπρο- μιᾶς μικρής κλίκας τῆςνδεξιᾶς, ποὺ παρεμποδίζει ξανοίγματα

ετοίμαστος έναντι τοῦ πραξικοπήματος τῆς 15ης Ἰουλίου τοῦ καὶ ἀποφάσεις γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς έκταχτης κατάστασης.

1974. - Κι’ ἡ δημοκρατία; Ἐξακολουθεῖ να μὴ λειτουργεῖ...Τά παθή-

“Ὀλα αὐτά, τὰ ἀδιανόητα, πραγματοποιοῦνταν, κάτω ἀπὸ μιὰ ματα δὲ φαίνεται νὰ μᾶς δίδαξαν πολλὰ πράγματα. Συνεχί ζου με

ἀδιάλειπτη συνθηματολόγηση, στηριγμένα στὴ θεωρητικολογία τὸν ἴδιο τρόπο ζωῆς. Συντηροῦμε τὶς ἴδιες ἀντιλήψεις που εἴ-

ὅτι «τὸ στάδιο ποὺ περνάμε εἶναι στάδιο ἐθνικο- χαμε πρὶν τὴ συμφορά. Τώρα, ὅμως, εἶναι ἡ ὥρα τῶν ἀποφά-

απελευθερωτικοῦ ἀγῶνα, γι’ αὐτὸ καὶ «ἡ μόνη ὀρθὴ γραμμὴ σεων. "Av δὲν ληφθοῦν, φαίνεται ὅτι θὰ μᾶς ἀναμένουν καὶ

εἰναι ἡ γραμμὴ τοῦ προέδρου Μακαρίου». Κι ὅσο πιὸ συχνά καὶ χειρότερες συμφορές».

ἐμφαντικά ἐπαναλαμβάνοταν τὰ πιὸ πάνω, τόσο καὶ περισσό- Μήπως, άραγε, καὶτὰ πιὸ πάνω ὑπεύθυνα γραφτά τοῦ ΓΓτής

τερο ἀπαράδεχτα γινόντουσαν. Ἡ δεξιὰ ἀνταποκρινότανῑ ΕΔΕΚ, δὲν συνιστοῦν μιά καταφάνερη ἀντιμακαριακὴ στάση,

«Μὴν ἀκοῦτε σ’ αὐτὰ ποὺ λὲν οἱ Ἀκελιστές. Οὔτε οἱ ἴδιοι δὲν τὰ ἔξω κι ἀντίθετα ἀπὸ τὴ στάση τῶν παλαιογριβικῶν καὶ τῶν

πιστεύουν. Μπλσφάρουν. ’Άλλα λένε καὶ ἄλλα κάμνουν. Ἔτσι νεογριβικῶν με τὴ στείρα ἀντιπολιτευτικὴ διάθεση καὶ τὴν ένω-

τοὺς προστάξει τὸ Κρεμλίνο. Στὴν κατάλληλη στιγμὴ θα τὴν τικὴ ἀδιαλλαξία;

φέρουν τοῦ Μακαρίου». Καὶ οἱ ὀπαδοὶ τῆς ἀριστερᾶς, ἰδιαίτερα Ἀλλά, καὶ στὴν παράταξη τῶν κεντρώων καὶ τῆς συντηρητι-

οἱ διανοούμενοι καὶ οἱ μορφωμένοι ἐργάτες, ποὺ τρόμαζαν κής δεξιᾶς εὔκολα διαβλέπει 6 καθένας, ὅλους ἐκείνους πού,

μπροστὰ στὴν εἰλικρίνεια τῆς Ἀκελικῆς ἡγεσίας συνεχῶς δι- κουρασμένοι, πιά, ἀπὸ τὸ ἀλλοπρόσαλλο τῆς μακαριακῆς πολι-

ερωτοῦντο; Ma εἰναι γραμμὴ αὐτῆς Πῶς μπορεῖ ἕνα μαρξιστικὸ τικῆς, βάζουν ἀνοιχτὰ ένάντιά της ἀπαιτῶντας μιά ἀλλαγὴποὺ

κόμμα να θεοποιεῖ τὸ Μακάριο, μὲ τὸ φεουδαρχικὸ καὶ ἀπολυ- νά στηρίζεται σὲ ὑγιέστερη βάσὴ καὶ πρόπαντος σὲ συνέπεια,

ταρχικὸ κοινωνικο-οἰκονομικὸ ῦπόβαθρό του καὶ τὰ τόσα χωρὶς «κλάδον ἐλαίας». Μπορεῖς γιὰ παράδειγμα νὰ διαβάσεις

κραυγαλέα, ἀντιφατικά καὶ ἀπαράδεχτα καμῶματά του; στὸν ἀντιγριβικὸ τύπο κάτι παρόμοιαῑ

Ὑπάρχει μαρξιστικὴ συνέπεια στὴ δίεξαγωγὴ ἑνὸς ἐθνικο- «Ἐκεῖνο ποὺ ἐφοβοῦντο ὁρισμένοι ἦτανὸ λαός. Ἀπὸ τὴ στι-

απελευθερωτικσῦ ἀγώνα; Κι ἂν ὑπάρχει, ποιὰ εἶναι min]; Εἶναι γμὴ ποὺ έξασφάλισαν τὴν ὲγγύησὴ ὅτι δὲν θά ἐπαρουσιάζοντο

φυσικό, αὐτοὶ οἱ ἀριστεροί, ὅσο μεγάλη κι ἂν εἶναι ὴ θολούρα, ἐνώπιον τοῦ λαοῦ δὲν εἶχαν καμμιὰ ἀντίρρηση. Αὐτὸ δείχνει τὸ

μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου νά πολλαπλασιάζονται καὶ ἡ στάση μέγα χάσμα ποὺ χωρίζει τὸ λαὸ ἀπὸ ἕνα τμῆμα τῆς ἡγεσία.,Τὸ δὲ

τους ἐνάντια στὸ Μακάριο (καὶ τὴν Ἀκελικὴ ἡγεσία) νά ἐκφρά- χάσμα εἶναι πολιτικὸ καὶ ἰδεολογικό. Πολιτικὸ γιατὶ ὁρισμένοι

ζεται, στὸ παρὸν στάδιο, μὲ τὴν ἀπογοήτευση καὶ τὴν ἀπό- έχουν ἀναρριχηθεῖ ὅχι μόνο οτὴν πολιτικὴ ἡγεσία ἀλλὰ καὶ στὴν

γνωση. Καὶ εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ τέτοια ἀντιμακαριακὴ στάση τί- κυβέρνηση χωρὶς ν’ ἀντιπροσωπεύουν τὸ λαό. Ἰδεολογικό, γιατὶ

ποτα τὸ κοινὸ δὲν μπορεῐ νά ’χει «μὲ προσωπικὲς ἰδιοτέλειες ἀρκετοὶ ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ ἐμφανίζονται σήμερα στὴν ἡγεσία εἶναι

λογὴς λογῆς, στείρα ἀντιπολιτευτικὴ διάθεση, ἑνωτικὴ ἀδιαλλά- ἔνοχοι ἢ συνένοχοι τῆς σημερινῆς τραγωδίας.

ξία, ἀντικρατικὸ παρακρατισμό». Εἶναι ἀσφαλῶς διαχωρισμένη »Τὸ πρόβλημα, δυστυχῶς, ὲπεχτείνεται πέραν τῆς ἀντιμετώ-

καὶ ἀντίθετη ἀπὸ τὴ στάση ἐκείνων τῶν γριβικῶν κατάλοιπων πισης τοῦ ὀργανωμένου φασισμοῦ. Μέσα-σ’ ὁρισμένους ἐπισή-

ποὺ οἱ ἀδιάλλαχτες ενέργειές τους χαρακτηρίζονται ἀπὸ μόνη μους, ñ καὶ θεωρούμενους σὰν πολιτικοὺς κύκλους, ἐχθρὸς θε-

τὴν ἀφροσύνη καὶ τὴν έξαλλοσύνη. Κι αὐτοί, οἱ ἀντιμακαριακοὶ ωρεῖται ἡ ἴδια ἡ δημοκρατία, Ἐχθρεύονται τὰ κόμματα καὶ ἐπι-

ἀποτελοῦν ὁπωσδήποτε τὸ «χρυσοῦν ἀντίκρυσμα» τοῦ Κυπρια- τίθενται ἐναντίον τῶν κομμάτων. Ἐχθρὸς γιὰ τοὺς κύκλους αῦ-

κοῦ λαοῦ, ποὺ με κριτικὴ συνέπεια μελετοῦν τὰ σφάλματα τοῦ τοὺς εἶναι συλλήβδην τὰ κόμματα. Μιά τέτοια ὅμως στάση ὁδη-

παρελθόντος, προσβλέπουν πρὸς τὴν ἐξυγίανση καὶ δὲν παρα- γεῖ κατ’ εὐ θείαν στὴ διχτατσρία καὶ τὸ φασισμό». (Βλέπε «Ἀνε-

δέχονται «τὴ γενναιόδωρη καὶ σχεδὸν (γιατί σχεδὸν καὶ ὅχι ξάρτητος» 14 Ἰουλίου 1975).

παντελῶς;) ἀνεπίτρεπτη ἀμνηστία τοῦ Μακαρίου», ὄντας ἕτοι- K1 ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς συντὴρητικής δεξιᾶς, τὸ ἀντιμακα-

μοι στὴν κατάλληλη στιγμὴ νὰ παλαίψουν γιὰ τὴ δικαίωση ἑνὸς ριακὸ πνεῦμα ἐκφράζει αὐτὸς τοῦτος 6 ἴδιος ὁ Πρόεδρος ,τῆς

καταπροδομένου (καὶ ἀπὸ τὴν ὲπίσημη δεξιὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἐπί- Βουλῆς καὶ 6 μόνος διαπραγματευτὴς Γλαῦκος Κληρίδης, ποὺ

σημη ἀριστερὰ) ἀγῶνα, με τὴν ὅλη στάση του (καὶ ἰδιαίτερα μὲ τὶς κατ’ ἰδίαν έκδηλώσεις

Διερευνώντας τὸ θέμα τῆς στάσης ἐναντίον τοῦ Μακαρίου, του ) ὂχι σπάνια έχει ἀφήσει νὰ διαφανεῖ πῶς χωρὶς τὸ Μακάριο

κανένας δὲν έχει 1‘0 δικαίωμα να σταματήσει μόνο στὴν ἀπογο- τὰ πράγματα ea έβαιναν εῦκολότερα πρὸς τὴ λύση.

ήτευση καὶ τὴν ἀπόγνωσὴ ποὺ διέπει σήμερα αὐτὸ τὸ σημαντικὸ Αύτά εἶναι τὰ πραγματικὰ φαινόμενα στὴ μαρτυρικὴ μεγαλό-

μέρος τῶς ὑγιῶς σκεπτομένων Κυπρίων, που βρίσκονται τοπο- νησο. Καὶ με βάση αὐτὴ τὴν εἰκόνα πρέπει νὰ διερευνᾶται τὸ Δ

θετημένοι μέσα στά πλαίσια τῆς ἀκελικῆς ἀριστερᾶς. Ὀφείλει Κυπριακὸ πρόβλημα, έστω κι ἂν ἡ ὅποια διερεύνηση ἐπιθυμεῖ

νά στρέψει τὸ βλέμμα καὶ πρὸς τὸ ἄλλο τμῆμα τῆς ἀριστερᾶς, νὰ θίξει τὸ πρόβλημα ἀπὸ τὴ μιά ἢ τὴν ἄλλη μερικότητά του.

ποὺ βρίσκεται ενστρατωνισμένο μέσα στὸ κόμμα τοῦ δρ. Λυσσα- Γιατί ἡ δημιουργία έντυπωσεων ὅτι «τὰ πολλαπλὰ αἴτια τῆς

ρίδη, τὴν ΕΔΕΚ. Ἐκεῖ, έστω καὶ ἂν 6 ἀρχηγὸς δρ. Λυσσαρίδης στάσης ἐναντίον τοῦ Μακαρίου» περισρίζονται μόνον στίς

ἐξακολουθεῖ νὰ συγκρατεῖ πίσω ἀπὸ τὰ δόντια του τὴν ὀργή του «διαφωνίες ἀπὸ τὸν καιρὸ τοῦ ἀγώνα, οτὶς προσωπικὲς ἰδιοτέ-

γιὰ τὴ Μακάριακὴ πολιτικὴ περιορίζοντας τὶς σκληρὲς ἐπιθέ- λειες λογῆς λογής, οτὴ στείρα ἀντιπολιτευτικὴ διάθεση καὶ τὴν

σειςιτου μόνο ἐνάντια στὸ Γλαῦκο Κληρίδη,θὰ ἀκούσει τὸ Γε- ἑνωτικὴ ἀδιαλλαξία» ἀποπροσανατολίζει τὸν ἑλληνικὸ λαὸ ἀπὸ

νικὸ Γραμματέα αὐτοῦ τοῦ κόμματος Τάκη Χατζηδημητρίου νὰ τὰ βαθύτερα αἴτια, τὴ γραμμὴ ποὺ πρέπει σήμερα νά γίνεῡ γε-

ἐκφράζεται ἀπερίφραστα μὲ τέτοιεςδιαπιστώσειςῑ _ νικὰ ἀποδεκτὴ καὶ τὶς δυνάμεις ποὺ πρέπει νὰ οτηρίξόυν,

’ «"Av, λοιπόν, ἡ πρώτη εὐθύνη τοῦ προέδρου Μακαρίου ἧταν ὕστερα ἀπὸ τὴ συμφορά, μιὰ πορεία ἔξω ἀπὸ τὴν κρίοη, πρὸς

6 περιορισμὸς τοῦ κράτους ἀνάμεσα σ’ ἕνα περιορισμένο κύκλο τὴν ἐπανόρθωση.

ἀνθρώπων, ἡ δεύτερη ἦταν ἡ ἓλλειψη δημοκρατικῶν θεσμῶν, - Συγκεκριμένα, οἱ ὑγιεῖς δυνάμεις, ὲλφραστικὲς τῶν πραγμα-

ποὺ θὰ πολιτικοποιοῦσε τὸ λαό. Ἡ τρίτη εὐθύνη ἧταν ἡ ἀντιμε- τικῶν αἰσθημάτων τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ, εἶναι κεῖνες ποὺ ση-

τώπιση, τῆς ἴδιας τῆς δικτατορίας. Ἂν 6 Max0910g_dgv161av, μερα συγκλίνουν συνθηματολογώντας πρὸς μιὰ πλήρη ἐκκαθά-

τὴν 21η Ἀπριλίου 1967, τὴ δικτατορία, ποιὰ ea ἠταν ἡ ἐξ- ριση τοῦ ἐσωτερικοῦ μετώπου, τὴν ὁριστικὴ ἀπαγκίστρωση ἀπὸ

ἑλιξψ» (βλέπε τὰ «ΝΕΑ», 13 Ἰουλίου 1975). τοὺς ἐνόχους τῆς συμφορᾶς, ποὺ ἀνενόχλητοι ξακολουθοῦν νά

Καὶ συνεχίζει πιὸ κάτω, ὁ Γ.Γ. τῆς ΕΔΕΚ. μηχανορραφοῦν σὲ βάρος τοῦ συνόλου τοῦ λαοῦ, καὶ πρὸς τὴ

«Ὑποστηρίζουμε ὅτι ἂν παρ’ ὅλους τοὺς κινδύνους πέρναμε σύσταση μιᾶς ὑπεύθυνης, ἀντιπροσωπευτικής ὅλων τῶν ὑγιῶν

τὶς σωστὲς θέσεις τὴν 21η Ἀπριλίου, ea εἴμαστε σὲ θέση νὰ κομμάτων, πολιτικῆς κυβέρνησης. Γραμμὴ πρὸς τὴν ὁποία φαί·

προλάβουμε, τουλάχιστον αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν πορεία τῶν νεται δυστυχῶς νὰ μὴν ἐπιθυμεῖ νὰ προχωρήσει ὁ πρόεδρος

πραγμάτων. Μακάριος, ἐπιμένοντας οτὸ νὰ ρυθμίζει τὴν πορεία μὲ γνώμονα

V »"O1:ow μόλις ἀποφασίζει καὶ ὁ ἴδιος ὁ Μακάριος νὰ ἀντι- τὶς προσωπικές του ἓμμονες πεποιθήσεις, κατασκευάζοντας καί

δράσει εἶναι πιὰ καὶ 6 ἴδιος ἀπομονωμένος, μ’ ἕνα λαὸ εἴτε διατηρώντας ,ὄργανα μόνο συμβουλευτικοῦ χαρακτήρα καὶ 6x1-

διαβρωμένσ, εἴτε ἀχρηστευμένο. Γι’ αὐτὸ τὸ προδοτικὸ πράξι- συλλσγικῆς σκέψης καὶ δράσης.

κόπημα σημείωσε ἐπιτυχία τὴ 15η Ἰουλίου. Πλουτής Σέρβας

21