Page 22 - ΑΝΤΙ - ΤΕΥΧΟΣ 29 - 1975
P. 22

κι έδῶ στὴν Ἑλλάδα, στὴν ἐπιρροὴ ποὺ ἐξασκοῦν πάνω στη



                                                                                                                                                                                                                                                                         μεγαλοκεῳαλαιοκρατία τα ἀμερικανικα τραστ καὶ οἱ πολυεθνΝ


                                                                                                                                                                                                                                                                         κες εταιριες».



                                                                          ΑΠΑΝΤΗΣΗ ZE                                                                                                                                                                                   Ἀλλὰ ἀφύσικη βρίσκει 6 ἐπιστολογράφος τὴ συζυγία τῆς





                                                                                                                                                                                                                                                                        ἰδιοτέλειας καὶ τῆς ἡττοπάθειας. Εἶναι m αὐτὸ μια ἐνόχληση,


                                                                                                                                                                                                                                                                        για τὸν κ. Ναθαναήλ. Κι ἂν δὲν ἤθελε να κουράσει τὸ μυαλό του

                                                                          AHOPIEZ...                                                                                                                                                                                    για να βρεῖ πῶς μέσα στὴ δίνη τῶν Κυπριακῶν πραγμάτιον





                                                                                                                                                                                                                                                                        ὑπάρχει, σὲ τελευταία ἀνάλυση, συνειρμὸς μεταξὺ ἰδιοτέλειας



                                                                                                                                                                                                                                                                        καὶ ἡττοπάθειας, ἡ παύλα μεταξὺ τῶν δύο λέξεων θα μποροῦσε



                                                                                                                                                                                                                                                                        να τὸν βοηθήσει να διαχωρίσει τὶς έννοιες.




                                                                                                                                                                                                                                                                        4o. Ἀπορεῖ 6 έπιστολογράφος «για τὸ ὕψος τῆς ἀφελείας τοῦ



                                                                                                                                                                                                                                                                        αρθρογράφου σας να ἐπιχειρεῖ να κάμνει ὑποδείξεις 0’ ἕνα πο-



                                                                                                                                                                                                                                                                        λιτικὸ σαν τὸν Καραμανλῆ καὶ ν’ ἀδικεῖ τὴν πολιτικὴ ἰδιοφυΐα

                                                                                                             VTOl-J Πλουτή Σέρβα                                                                                                                                        τοῦ κ. Κληρίὸη».





                                                                                                                                                                                                                                                                        Ἐὸῶ παραγματικα διερωτᾶται κανείς τί πρέπει να πεῖ για να



                                                                                                                                                                                                                                                                        ὃιασκεδάσει τὶς ἀπορίες τοῦ κ. Ναθαναήλ.



                                                                                                                                                                                                                                                                        Ποῦ τάχα να ἔχει ἀνακαλύψει, μέσα στὸν κόσμο τῆς δημο-




                                                                                                                                                                                                                                                                        κρατικῆς σκέψης, ὅτι ἀποτελεῖ ἀφέλεια ἢ ἀήθεια, να κρίνεις ἢ

                                    Ea‘zzwûvrag ἀπὸ τὴν πληροφορία κάποιου φίλου τοι»,                                                                                                                                                                                  να έπικρίνεις, ἢ καὶ να ὑποβάλλεις ἀπόψεις σ“ ἓναν πολιτικό,



                                    ὅτι orô «ANTI» τῆς 5ης Ἰουλίου ὁημοσιεύτηκε ἄρθρο τοῦ                                                                                                                                                                               ὅσο ψηλα κι ἂν οτέκεται αὐτός; Καὶ τότε ποῦ θα παμε; Στὴν




                                    ΙΙλουτῆ Σέρβα, ὁ κ Χρῆστος Ναθαναήλ, χωρίς, ὅπως                                                                                                                                                                                    προσωπολατρεία; στὸ σταλινισμό; ἢ στὸ μαοῖσμό; ἢ στὸ μακαρι-




                                    (φαίνεται, νά ’χει ὑπ’ ὄψη τὴν προγενέστερη 01969on61-                                                                                                                                                                              ϊσμό;



                                    ([ιά, «φρόντισε καὶ προμηθεύτηκε τὸ τεῦχος» καὶ παρέ-                                                                                                                                                                               50. Ἀπορεῖ, τέλος, 6 κ. Ναθαναὴλ γιατί ὁ ἀρθρογράφος σας




                                    θεσε ὅλες τῖς ἀπορίες καὶ ἐρωτήσεις του, «μὴ ἔχοντας                                                                                                                                                                                «ἀποδίνει μοναδικὴ διέξοδο στὴν προσήλωση καὶ στὴ σταθερο-



                                    ἀξίωση ἀπάντησης ἢ ὁιευκρίνισης».                                                                                                                                                                                                   ποίηση τῶν δεσμῶν με τὸν Τρίτο Κόσμο». “




                                    Μια καὶ ἐπιθυμία τοῦ «ANTI» εἶναι να φωτιστεῖ τὸ                                                                                                                                                                                    Για μοναδικὴ διέξοδο δὲν ἔγραψε ὁ αρθρογράφος σας. Ἀλλὰ




                                    θέμα, θα φροντίσω, με κάθε ὁυνατὴ συντομία, ν’ ἀπαν-                                                                                                                                                                                καὶ αν ἔγραφε, λάθος ἀξιοπρόσεκτο δὲν θά ’πρεπε να θεωρηθεῖ.



                                    τήσω 0’ ὅλες τὶς ἀπορίες καὶ τὶς ἐρωτήσεις ποὺ προκύ-                                                                                                                                                                               Κεῖνο πού ’καμε εἶναι να ὑπογραμμίσει τη χρησιμότητα αὐτοῦ

                                                                                                                                                                                                                                                                        τοῦ παράγοντα, ποὺ ἤδη ἔχει ξεσκίσει μερικα ἀπὸ τα ῖμπεριαλι-

                                    πτουν ἀπὸ τὸ κείμενα                                                                                                                                                                                                                στικα σχέδια... καὶ μεθοδικα χρησιμοποιούμενος μπορεῖ να ἐξα-






                                                                                                                                                                                                                                                                        σκεῖ συνθλιπτικὴ πίεση στὴν τουρκικὴ ἀλλοφροσύνη.

                                    Ἀπορεῖ 6 κ. Ναθαναήλῑ                                                                                                                                                                                                               Αὐτα για τὶς ἀπορίες, πού ’πρεπε να μὴν εἰναι ἀπορίες. Καὶ




                                   10. «Γιατῐ ἐπιρρίπτω τὴ μεγαλύτερη εὐθύνη στὴ Σοβ. Ἕνωση                                                                                                                                                                             τιῦρα για ἐρωτήσειςῑ



                                   για τὴν τελευταία ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας». "Av                                                                                                                                                                                      Ρωτᾶ ὁ κ. Ναθαναήλ.



                                   προσεχτικα διαβαζόταν τὸ κείμενό μου, μια τέτοια ἀπορία δὲν                                                                                                                                                                          1. Νὰ τὸ κάνει λιανά, 6 ἀρθρογράφος σας, ποῦ «εἶναι κεῖνα



                                   θα ἐκφραζότανι. Καθαρα εἷχα παραθέσει τὶς εὐθύνες τοῦ Λευ-                                                                                                                                                                           τὰ κίνητρα ποὺ ὠθοῦν τὴ Σοβ. Ἕνωση (λέγε καλύτερα κυβέρ-



                                   κοῦ Οἴκου, ποὺ κάμνει κάλα τὴ δουλειά του, καλύπτοντας τὶς                                                                                                                                                                           νηση) να εὐλογεῖ ἀποφάσεις, να δίνει πράσινο φῶς καὶ να πα-



                                   μηχανορραφίες του, καὶ ποὺ ἀπὸ τὴν έξωτερικὴ πολιτική του                                                                                                                                                                            ρουσιάζει ἀργοὺς ὑπολογισμούς πρὸς ὄφελος τῆς Τουρκίαςς»



                                   κανένα καλὸ οἱ λαοὶ δὲν περιμένουν. εὈμως θεώρησα καθῆκον                                                                                                                                                                            (Απλούστατα. Τα ὲθνικα ρωσικα (όχι τα παγκόσμια σοσιαλι-



                                   μου να ἐναποθέσω τὴν κύρια εὐθύνη στὸ Κρεμλίνο, ποὺ ἐξακο-                                                                                                                                                                           στικα) συμφέροντα μιᾶς Μεγαλο-Δυναμικῆς γειτονικῆς πρὸς



                                   λουθεῖ να ἐμφανίζεται σαν προστάτης τοῦ δικαίου καὶ ποὺ μ’                                                                                                                                                                           Τουρκία χώρας εἶναι τα κίνητρα. Ἐπιθυμεῖ τὸ Κρεμλίνο να τά




                                   ἀπανωτὲς διακηρύξεις, ἀπὸ τὶς 24 Αὐγούστου 1974 (καὶ προ-                                                                                                                                                                            ’χει καλὰ μὲ τοὺς γείτονες καὶ να τοὺς ἀποσπάσει ἀπὸ τα γρανά-


                                   ηγούμενα ἀκόμη) δὲν ἔπαυσε να βαυκαλίζει τὸν Κυπριακὸ λαὸ                                                                                                                                                                            ζια τῆς ἄλλης Μεγάλης Δύναμης. Για τη Σοβιετικὴ (ὅχι τὴ Σο-




                                   ὅτι «ἀποφασιστικα καὶ ἀνένδοτα» ῦποστηρίζει τὴ δίκαιη ὑπό-                                                                                                                                                                           σιαλιστικὴ) ὃιπλωματία, ἡ Τουρκία ἔρχεται πρώτη. “H Κύπρος



                                   θεσή του.                                                                                                                                                                                                                            δεύτερη. Αὐτὸ έπρεπε ἤδη να τό ’χαμε μάθει. Κι ἂν δὲν τὸ μά-



                                   20. Διερωτάται 6 κ. Ναθαναὴλ πῶς μπορεῖ «νά ’χει τὴν κύ-                                                                                                                                                                             θαμε, ὀφείλουμε να τὸ μάθουμε τὸ ταχύτερο. Τα παλιά μας



                                   ρια εὐθύνη ἡ Σοβ, Ἕνωση, ἐπειδὴ ὃὲν χρησιμοποίησε τὸ βέτο                                                                                                                                                                            ὄνειρα βγῆκαν τόσο ἀπατηλά. ‘H ὠμὴ πραγματικότητα μᾶς κα-



                                   της ἑνάντια οὲ μια ἀπόφαση ποὺ οὔτε ἡ Κυπροκληριδικὴ οὔτε ἡ                                                                                                                                                                          λεῖ σὲ προσγείωση.




                                   Ἑλληνοκαραμανλικὴ ἀντιπροσωπεία ὀὲν τὴν ἀμφισβήτησαν».                                                                                                                                                                               2. «Νομίζει, 6 ἀρθρογράφος σας, ὅτι ἡ σωτηρία ποὺ θα προ-



                                  Φαίνεται ὅτι 6 κ. Ναθαναὴλ ἰδέα ὀὲν ἔχει για τὸ πῶς παίρ-                                                                                                                                                                             έλθει ἀπὸ τὴν ἀποκλειστικὴ προσήλωοή μας στὸν παράγοντα



                                  νονται οἱ ἀποφάσεις στὸ Συμβούλιο Ἀσφαλείας καὶ τί τρεχά-                                                                                                                                                                             Τρίτος Κόσμος, θα προλάβει τὴν ἡττόπάθεια...»



                                  ματα διενεργοῦναι στα παρασκήνια, ἓτοι ποὺ ἀφοῦ ἐξασφαλι-                                                                                                                                                                            Πιστεύει, ὁ ἀρθρογράφος σας, πὼς τὸ δίκιο ἑνὸς λαοῦ κάπου



                                  στεῖ ἡ συγκατάθεση τῶν δύο μεγάλων, τὸ ψήφισμα να γίνεται                                                                                                                                                                            πρέπει νὰ στηριχτεῖ για να εὐδοκιμήσει. Κι αὐτὸ τὸ κάπου πρέ-



                                  ὁμόφωνα ἀποδεκτό, καὶ οἱ ἀδικούμενοι να μὴν μποροῦν να τὸ                                                                                                                                                                            πει νά ’ναι ὑγιές. ’Όχι χίμαιρες καὶ ἰμπεριαλιστικὲς σκοπιμότη-



                                  ἀμφισβητοῦν. Μακάρι ἡ Σοβιετικὴ κυβέρνηση νά ’παιρνε τὴ                                                                                                                                                                              τες. Κι δ δρόμος τῆς πάλης, ποὺ ὑποδεικνύουν οήμερα οἰ χῶρες



                                  ρωμαλέα ἀπόφαοη να χτυπήσει τὸ χέρι, να ἐξασκήσει τὸ βέτο                                                                                                                                                                            τοῦ Τρίτου Κόσμου, εἶναι 6 μόνος σωστὸς δρόμος.



                                  της, καὶ τότε ἀσφαλῶς ἡ ἑλλάδικὴ πλευρὰ δὲν θα βρισκόταν στὴ                                                                                                                                                                                  3. «Γιατί ἀποφεύγει, 6 ἀρθρογράφος σας, να πάρει θέση στὶς -




                                  θλιβερὴ θέση να μὴν ἀσφιβητεῖ, ἀλλα να πανηγυρίζει εὐλογῶν-                                                                                                                                                                           έπανειλημμένες προτροπὲς τοῦ Κρεμλίνου για σύγκληση δι-


                                  τας τὸν προασπιστὴ τοῦ δικαίου.                                                                                                                                                                                                       εθνοῦς διάσκεψης, πρὸς λύση τοῦ Κυπριακοῦ;»




                                  3o. Πληθώρα ἀντιφάσεων καὶ ἑξωνοϊσμῶν ἀνακάλυψε ὁ                                                                                                                                                                                     Ποτὲ δὲν ἀπόφυγε 6 ἁρθρογράφος σας να πάρει θέση. Κι ἂν



                                  επιστολογράφος οτὴν παράγραφο; «ἡ ἀπόκλισηίπρὸς τὴ διζω-                                                                                                                                                                              διάβαζε κάτι ἀπὸ τα προηγούμενα ἄρθρα του, 6 κ. Ναθαναήλ,



                                  νικὴ ἀπορρέει ἀπὸ τὸ ἀγχος τῶν ἰδιοτελῶν-ἡττοπαθῶν, ποὺ                                                                                                                                                                               ὃὲν θα ἀποτολμοῦσε να θέσει τὸ ἐρώτημα. Τὴ θέλει τὴ ὃιεθνὴ



                                  τρομοκρατημένοι ἀπὸ τὴν παράταση δὲν κατορθώνουν να δοῦν                                                                                                                                                                              διάσκεψη ὁ ἀρθρογράεξος σας. Καὶ πάντα ουνηγορεῐ μ’ αὐτή. Τὸ

                               - του». ’
                                  ὅτι ὑπάρχει κὰν κάτι ἄλλο ἔξω ἀπὸ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Λευκοῦ                                                                                                                                                                             μόνο ποὺ διερωτᾶται ειναι γιατί τὸ Κρεμλίνο, ποὺ τόσο «φλέγε-




                                  Οἴκου καὶ τοὺς ἀργοὺς ὑπολογισμούς τοῦ Κρεμλίνου». Καὶ τέ-                                                                                                                                                                            ται» γι’ αὐτὴ τὴ διάσκεψη, ὃὲν πιέζει, ἀποφασιστικα καὶ ρωμα-



                                  mua εἶναι ἡ πληθώρα ποῦ μπερδεύτηκε ὁ ἄνθρωπος καὶ «δυσ-                                                                                                                                                                              λέα, μὲ τὸν ὄγκο καὶ τὴν ἀχτινοβολία του, για νὰ ὁδηγηθοῦν.



                                  κολεύεται να συναρτήσει τὶς ἀπορίες του καὶ τὶς ἀντιθέσεις                                                                                                                                                                            ὅσο ὑπάρχει καιρός, τὰ πράγματα πρὸς αὐτὴ τὴ διάσκεψη;




                                                                                                                                                                                                                                                                                Αὑτά, σχετικὰ μὲ τὶς ἐρωτήσεις, ποὺ ἂν ὁ κ. Ναθαναὴλ ἀπο-


                                 . Ἀλλὰ πρὸς θεοῦ, ποῦ οἱ ἀντιφάσεις; Καὶ ποῦ οἱ ἐξωνοϊσμοίς                                                                                                                                                                          ,φάσιζε ν’ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τα πλέγματα τοῦ παρελθόντος, ἔπρεπε



                                 Τὸ κείμενο εἶναι σαφές. Καὶ πιὸ σαφὲς γίνεται, ἂν δὲν ἓχει ξε-                                                                                                                                                                         να μὴν ἧταν ἐρωτήσεις. Γιατί; Θα μποροῦσε, στὴν τέτοια περί-



                                 χάσει κανείς τὴν πρώτη παράγραφο τοῦ ἵὸιου μέρους, ποὺ λέγει;                                                                                                                                                                          πτωοη, νὰ δεῖ τὰ πράγματα στὴν καθαρότητά τους, «ποὺ παρό-



                                 «μπροστα στὴν παράταση τῆς εκκρεμότητας, ἆρχισαν μερικοί,                                                                                                                                                                  , μοιες ὰπορίες καὶ ἐρωτήσεις δὲ γεννοβολοῦν καὶ ποὺ σταθερὰ ;.;‘



                                 να προσανατολίζονται πρὸς τὴ διζωνική. Καὶ σ’ αὐτὸ ὑποβοέ                                                                                                                                                                             καθορίζουν τὴ θέση τοῦ ἀγωνιστῆ.



                                 ηθοῦνται δυστυχῶς Υἀπὸ τὶς ἑκάστοτε λοξοδρομίες τοῦ Γλαύκου


                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              iu
                                  Κληρίδη, ὀφειλόμενες στὴν Κυπριακὴ νεοπλούτοκρατικη πίεση, ’                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            Πλουτῆς Σὲρβσς









                                 22
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27