Page 3 - บทที่ 2 การใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร

G E L 1 1 0 1 ก า ร ใ ช้ ภ า ษ า ไ ท ย | 41

บทที่ 2 การใช้ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร

ความน า

ภาษาเป็นเครื่องมือส าคัญของมนุษย์ในการสื่อสารความคิดความรู้สึกของผู้ส่งสารไปยัง

ผู้รับสาร บุคคลทุกคนควรศึกษาหลักการใช้ภาษา ไม่ว่าจะเป็นค า ประโยค ส านวน โวหาร หรือค า

ที่มาจากภาษาต่างประเทศ เพื่อให้การสื่อสารมีประสิทธิภาพและสัมฤทธิผล การศึกษาดังกล่าวยัง

ควรศึกษาทั้งส่วนที่เป็นทฤษฎีหรือองค์ความรู้และส่วนที่เป็นการปฏิบัติหรือการฝึกทักษะเพื่อให้

สามารถน ามาใช้ในชีวิตประจ าวันได้จริงและมีประสิทธิภาพ การใช้ภาษายังต้องพิจารณาถึงความ
เหมาะสม กาลเทศะและสถานการณ์ต่าง ๆ ด้วย การเรียนรู้เรื่องการใช้ภาษาจึงมีความส าคัญ

อย่างยิ่ง

ตอนที่ 2.1 ความรู้พื้นฐานเรื่องภาษา

การศึกษาหลักการใช้ภาษาไทยเพื่อการสื่อสารนั้น ผู้ศึกษาควรรู้มีความรู้พื้นฐานเรื่อง
ภาษาเป็นล าดับแรก เพื่อใช้ในการท าความเข้าใจการใช้ภาษาในลักษณะต่าง ๆ ผู้ศึกษาควรมี

ความรู้พื้นฐานเรื่องภาษา ดังนี้

เรื่องที่ 2.1.1 ความหมายของภาษา

ค าว่า “ภาษา” มีความหมายครอบคลุมทั้งเสียงและความหมาย ซึ่งอยู่
ในองค์ประกอบของการสื่อสาร โดยผู้ส่งสารจะส่งสารผ่านภาษาไปยังผู้รับสาร การใช้ภาษาอย่าง

ถูกต้อง ชัดเจนจะช่วยให้การสื่อสารเกิดผลสัมฤทธิ์ได้โดยง่าย มีผู้ให้ความหมายค าว่า ภาษา ได้

หลายลักษณะ ดังนี้

ฉบับราชบัณฑิตสถาน พุทธศักราช 2542 ให้ความหมายไว้ว่า

ถ้อยค าที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น

ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อการสื่อความหมายเฉพาะวงการ เช่น
ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย ภาษาธรรม; เสียง ตัวหนังสือ หรือกิริยา

อาการที่สื่อความได้ เช่น ภาษาพูด ภาษาเขียน ภาษาท่าทาง ภาษามือ;

(โบ) คนหรือชาติที่พูดภาษานั้น ๆ เช่น มอญ ลาว ทะวาย นุ่งและแต่งตัว

ตามภาษา. (พงศ. ร.๓); (คอม) กลุ่มของชุดอักขระ สัญนิยม และ
กฎเกณฑ์ที่ก าหนขึ้นเพื่อสั่งงานคอมพิวเตอร์ เช่น ภาษาซี ภาษาจาวา;