Page 6 - บทที่ 2 การใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร
P. 6

44 | G E L 1 1 0 1     ก า ร ใ ช้ ภ า ษ า ไ ท ย







                       และมีประสิทธิภาพจะช่วยให้การท างานด าเนินไปอย่างเรียบร้อยและส าเร็จได้  นอกจากนี้ ในบาง
                       อาชีพยังใช้ภาษาเป็นเครื่องมือส าคัญในการท างานหรือเป็นอาชีพหารายได้ได้  เช่น งานพิธีกร

                       นักร้องนักแสดง   ผู้ด าเนินรายการวิทยุ   พ่อเพลงแม่เพลง   ลิเก  โขน  หมอล า  นักพากย์  เป็นต้น

                       ตัวอย่างดังกล่าวสะท้อนให้เห็นความส าคัญของภาษาที่ไม่เพียงใช้ในการติดต่อสื่อสารกันในการ
                       ท างาน หากแต่ยังใช้ภาษาเพื่อประกอบอาชีพได้ด้วย

                                             2.1.2.2  ความส าคัญต่อสังคม

                                                    ภาษามีความส าคัญในระดับมหภาคคือมีความส าคัญต่อสังคม

                       ด้วย โดยความส าคัญของภาษาต่อสังคม สรุปได้ดังนี้
                               (1)   ภาษาช่วยให้เกิดการเรียนรู้สังคมวัฒนธรรม    ภาษามีบทบาทส าคัญช่วยให้

                       มนุษย์เรียนรู้วัฒนธรรม โดยการเรียนรู้นี้อาจถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษ การสั่งสอนของครอบครัว

                       โรงเรียนหรือการสังเกตพฤติกรรมของคนในสังคม   การเรียนรู้วัฒนธรรมผ่านภาษาอาจอยู่ในรูป

                       ของวัฒนธรรมที่เป็นมุขปาฐะ อาทิ เรื่องเล่า  ต านาน  เพลงและดนตรีพื้นบ้าน  การละเล่น  การ
                       แสดง  สุภาษิต คติเตือนใจต่างๆ หรืออาจอยู่ในรูปของวัฒนธรรมที่บันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร

                       อาทิ วรรณคดี  จารึกหรือบันทึกทางประวัติศาสตร์   หรืออาจอยู่ในรูปของประเพณี

                       ขนบธรรมเนียมหรือจารีตก็ได้ ซึ่งวัฒนธรรมเหล่านี้สามารถเรียนรู้ได้ผ่านภาษา  การเรียนรู้

                       วัฒนธรรมผ่านภาษายังท าให้เกิดกระบวนการขัดเกลาให้บุคคลมีความคิดและพฤติกรรมที่

                       เหมาะสมสอดคล้องกับสังคมนั้น ๆ และช่วยให้สามารถเข้าเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มและได้รับการ
                       ยอมรับให้เป็นสมาชิกของสังคม  การเรียนรู้สังคมวัฒนธรรมผ่านภาษาดังกล่าวยังเป็นการอนุรักษ์

                       วัฒนธรรม และการสืบทอดส่งต่อวัฒนธรรมผ่านภาษาจากรุ่นสู่รุ่นได้  ภาษาจึงมีส่วนช่วยให้เกิด

                       การเรียนรู้วัฒนธรรม ขณะเดียวกันก็ช่วยอนุรักษ์และสืบสานวัฒนธรรมด้วย

                               (2)  ภาษาช่วยให้สังคมด ารงอยู่ได้อย่างสงบสุข  ภาษามีบทบาทส าคัญช่วยให้สังคม
                       ด ารงอยู่ได้อย่างสงบสุข  ดังจะเห็นได้ชัดเจนจากตัวบทกฎหมายที่บันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร หรือ

                       แม้กระทั่งกฎระเบียบที่ไม่ได้บันทึกเป็นลายลักษณ์ แต่อยู่ในรูปของจารีต ประเพณี  มารยาททาง

                       สังคม  ซึ่งสิ่งเหล่านี้นับเป็นภาษาอย่างหนึ่งที่ช่วยควบคุมพฤติกรรม ความคิดจิตใจของคนในสังคม

                       ให้อยู่ในกรอบที่เหมาะสมและดีงาม  และเป็นเครื่องมือช่วยให้สังคมมีความปกติสุขเรียบร้อยได้
                       นอกจากนี้ การใช้ภาษาในการสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพยังจะช่วยลดความขัดแย้ง ท าให้เกิด

                       ความเข้าใจ และช่วยให้สังคมเกิดความสงบสุขได้เช่นกัน

                               (3)  ภาษาช่วยแสดงเอกลักษณ์ของชาติ   ภาษามีส่วนช่วยแสดงเอกลักษณ์ของชาติ

                       เช่น ภาษาไทยแสดงถึงเอกลักษณ์ความเป็นไทย โดยภาษาไทยเป็นค าโดด มีความหมายอิสระ ไม่

                       ต้องเปลี่ยนรูป ไม่มีเพศ พจน์ หรือกาล ต่างจากภาษาอื่น ๆ  โดยภาษาไทยเป็นภาษาที่ถ่ายทอดมา
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11