Page 304 - คู่มือหลักสูตรการพัฒนาสื่อการเรียนดิจิทัลด้วยระบบ VR AR และ MR
P. 304
เนื้อหาโครงสร้างหลักสูตรการฝึกทักษะการพัฒนาคอนเทนต์หลักสูตรฝึกอบรมด้วย VR AR และ MR
วัดตรงจุดสัมผัสนี้โดยเรียกว่าเป็นเส้นผ่าศูนย์กลาง ณ จุดสัมผัส (Diametre on Thread) ระยะห่างระหว่างจุด
สัมผัสด้านบนที่ล้อกดลงบนรางกับจุดสัมผัสด้านข้างของบังใบเมื่อล้อรถไฟเคลื่อนที่ไปไกลสุดทางด้านข้าง
เรียกว่าระยะส่ายตัวของล้อ (Wheel Flange Play) ระยะส่ายตัวจะสัมพันธ์กับความลาดเอียงที่พื้นล้อ ซึ่งเป็น
ตัวกำหนดความถี่ในการส่ายตัวแบบงูเลื้อย (Sine Wave) ของล้อพร้อมเพลามาตรฐานการออกแบบของการ
รถไฟฯ กำหนดระยะส่ายตัวออกด้านข้างของล้อไว้ข้างละ 6.75 มม.
หน้าที่ในการกำหนดทิศทางการวิ่งของขบวนรถไฟ
เมื่อต้องการเปลี่ยนทิศทางวิ่งของขบวนรถไฟ จะต้องอาศัยอุปกรณ์ที่เรียกว่า ประแจ (Turn out
หรือ Point) ซึ่งทา หน้าที่ประคองบังใบล้อให้ขบวนรถไฟวิ่งไปตามทิศทางที่กำหนด ตามท่าของประแจซึ่งจะ
กล่าวถึงรายละเอียดต่อไป
ภาพที่ 3-3 หน้าที่ในการประคองทิซทางการวิ่ง
ภาพประกอบจากหนังสือช่างรถไฟ โครงการจัดตั้งสถาบันพัฒนาเทคโนโลยีระบบขนส่งทางราง
แห่งชาติ สวทช. (จันทศร, 2012)
หน้าที่ในการกำหนดทิศทางการวิ่งของขบวนรถไฟ
เมื่อมองดูทางรถไฟแบบคนทั่วไปมองแล้ว ทางรถไฟก็อาจเป็นเพียงแค่ รางเหล็กสองเส้นวาง ทอด
ขนานกันไป แต่ถ้ามองให้ลึกลงไป คือมองแบบช่างรถไฟ ก็จะเห็นว่ารางเหล็กนั้นวางอยู่บน หมอนรองราง
(Sleepers หรือ Ties) มีเครื่องยึดเหนี่ยวราง (Rail Fastening Device) ทำหน้าที่ยึดรางเหล็กไว้กับหมอนใต้
หมอนลงไปคือ หินโรยทาง (Ballast) ทำหน้าที่ยึดไม้หมอนไว้กับที่และถ่ายน้ำหนักรถไฟเฉลี่ยลงบน ดินคันทาง
(Sub-structure) ซึ่งอยู่ล่างสุดและมองเห็นไม่ชัด ส่วนที่อยู่ล่างสุดจริงๆ คือพื้นดิน เดิมซึ่งจะรับน้ำหนักของ
ขบวนรถไว้ นอกจากนั้นบริเวณสะพานทางเลี้ยวประแจ หรือจุดที่วิกฤต ก็จะมี รางอีกคู่หนึ่งวางขนานไปกับราง
รับน้ำหนักเรียกว่า รางกัน (Safety Rail) ทำหน้าที่ประคองล้อรถไฟที่อาจพลาดตกจากรางให้อยู่ในขอบเขต
รายงานการพัฒนาสื่อการเรียนดิจิทัลด้วยระบบ VR AR และ MR เพื่อช่วยพัฒนาทักษะวิศวกรซ่อมบ ารุงระบบราง หน้า | 278
