Page 363 - วารสารกฎหมาย ศาลอุทธรณ์คดีชํานัญพิเศษ
P. 363
ฉบับพิเศษ ประจำ�ปี 2564
ค�าพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีช�านัญพิเศษที่ 1357-1366/2562 ที่โจทก์ที่ 1 ที่ 2 ที่ 4
ถึงที่ 7 และที่ 9 ขอดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 15 ต่อปี นับจากวันเลิกจ้างในทุก 7 วัน จนกว่า
จะชําระเสร็จอันมีลักษณะเป็นการขอเงินเพ่มมาน้น เม่อกรณียังถือไม่ได้ว่าจําเลยจงใจไม่จ่าย
ั
ื
ิ
ิ
ค่าชดเชยโดยปราศจากเหตุผลอันสมควร จําเลยจึงไม่ต้องจ่ายเงินเพ่มตามคําขอท้ายฟ้องของ
ี
ี
ี
ี
ี
โจทก์แต่ละคน อย่างไรก็ดี แม้โจทก์ท่ 1 ท่ 2 ท่ 4 ถึงท่ 7 และท่ 9 จะมีคําขอท้ายฟ้องขอให้
บังคับจําเลยจ่ายเฉพาะเงินเพิ่ม แต่กรณีพออนุโลมได้ว่าโจทก์ที่ 1 ที่ 2 ที่ 4 ถึงที่ 7 และที่ 9
ี
่
ิ
ั
ี
้
ี
ํ
่
่
ื
้
ี
ขอให้จําเลยจ่ายดอกเบยในระหว่างผดนดมาด้วย เมอจําเลยไม่ชาระหนแก่โจทก์ท 1 ท 2
ที่ 4 ถึงที่ 7 และที่ 9 จําเลยจึงตกเป็นผู้ผิดนัดต้องรับผิดจ่ายดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 15 ต่อปี
ึ
ี
ในหน้ค่าชดเชย ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 9 วรรคหน่ง
เพ่อความเป็นธรรมแก่คู่ความ ศาลอุทธรณ์คดีชํานัญพิเศษจึงเห็นสมควรพิพากษาให้จําเลย
ื
ี
จ่ายดอกเบ้ยผิดนัดให้แก่โจทก์ท่ 1 ท่ 2 ท่ 4 ถึงท่ 7 และท่ 9 ตามพระราชบัญญัติจัดต้ง
ี
ั
ี
ี
ี
ี
ศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 52
ึ
ี
ี
ั
ท่ได้กล่าวมาในบทความน้เป็นเพียงส่วนหน่งของการดําเนินคดีแรงงานเท่าน้น และ
เป็นการกล่าวถึงเฉพาะท่ผู้เขียนเห็นว่าเป็นประเด็นท่ควรให้ความสนใจหรือเป็นประโยชน์
ี
ี
ในการปฏิบัติงาน สําหรับในส่วนสบัญญัติหรือกฎหมายวิธีพิจารณาคดีแรงงานยังมีหลักกฎหมาย
ี
ี
เก่ยวกับกระบวนพิจารณาอีกหลายประการท่มิได้กล่าวถึงไว้ เช่น การไกล่เกล่ย การสืบพยาน
ี
ื
ั
การอุทธรณ์ฎีกา หรือแม้แต่ในเร่องการคุ้มครองช่วคราวก่อนพิพากษาและการบังคับคด ี
ึ
ซ่งถือว่าล้วนแต่มีลักษณะเฉพาะตัวแตกต่างจากการดําเนินคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
ความแพ่ง สําหรับผู้สนใจหรือผู้ปฏิบัติงานควรต้องทําการศึกษาและค้นคว้าเพิ่มเติมต่อไป
361
