Page 43 - โครงการ_Neat
P. 43
- 41 -
บางครั้งบุคคลมีความจําเป็นต้องใช้ทรัพย์สิน แต่ด้วยความไม่พร้อมทาง
การเงินประการหนึ่ง หรืออาจจะยังไม่มีความจําเป็นถึงขนาดที่จะเป็นเจ้าของ
ทรัพย์สินนั้นอีกประการหนึ่ง กฎหมายจึงเปิด ช่องทางให้บุคคลได้ใช้ทรัพย์
ของผู้อื่น โดยที่ให้ผู้ใช้เสียค่าตอบแทนแก่ผู้นําทรัพย์สินนั้น นั่นคือ การเช่า ซึ่ง
ในหน่วยการเรียนรู้นี้จะกล่าวถึงการเช่าใน 2 ลักษณะ คือ เช่าทรัพย์ กับเช่าซื้อ
เช่ำทรัพย์
ควำมหมำยและลักษณะของสัญญำเช่ำทรัพย์
เช่าทรัพย์ คือ สัญญาซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่า ผู้ให้เช่า ตกลงให้บุคคลอีก
บุคคลหนึ่งเรียกว่า ผู้เช่า ได้ ใช้ทรัพย์สินในระยะเวลาหนึ่ง และผู้เช่าจะให้ค่า
เช่า
การเช่า เป็นสัญญาที่ผู้ให้เช่ามีความไว้เนื้อเชื่อใจผู้เช่าเป็นการเฉพาะตัว ดังนั้น
ผู้ให้เช่าจะนําทรัพย์ ที่เช่าไปให้ผู้อื่นเช่าต่อซึ่งเราเรียกว่า “การเช่าช่วง” ไม่ได้
เว้นแต่ตกลงกันไว้ในสัญญา หากผู้เช่าฝ่าฝืนนํา ทรัพย์สินที่เช่าไปให้ผู้อื่นเช่า
ช่วง ผู้ให้เช่าสามารถบอกเลิกสัญญาเช่าได้
ค ำพิพำกษำฎีกำที่ 1008/2537 สัญญาเช่าเป็นสิทธิเฉพาะตัวของผู้เช่าย่อม
เป็นอันสิ้นสุดลง เมื่อผู้เช่าตายไม่เป็นมรดกที่จะตกทอดแก่ทายาทโจทก์เป็น
ผู้จัดการมรดกของ บ. ผู้เช่า จึงไม่อาจสงวนสิทธิ การเช่าของ บ.ได้และไม่มี
อํานาจฟ้องบังคับจําเลยเกี่ยวกับสิทธิการเช่าดังกล่าวได้อีกเพราะสิทธิการเช่า
ของ บ.เป็นอันสิ้นสุดไปแล้วตั้งแต่ บ.ตายไม่มีสิทธิการเช่าที่จะบังคับแก่จําเลย
ได้อีกต่อไป
