Page 214 - เอกสารฝนหลวง
P. 214
ประมวลและยืนยันผลสัมฤทธิ์ฯ เอกสารเฉลิมพระเกียรติฝนหลวง
(in–cloud loading factor) และทําให้ฐานเมฆเย็นลงเนื่องจากปฏิกิริยาดูดความร้อน ขั้นตอนนี้เริ่มด้วย
เมื่อก้อนเมฆที่เลี้ยงให้อ้วนจากขั้นตอนที่ 2 เคลื่อนตามลมไปใกล้พื้นที่เป้าหมาย และมียอดเมฆสูงถึง
10,000 ฟุต หรือมากกว่า (เป็นเมฆอุ่น) ซึ่งโตได้ไม่เกินไม่ถึงจุดเยือกแข็งหรือประมาณ 18,000 ฟุต
ขั้นตอนนี้ทําโดย โปรยสารดูดความชื้นที่สองระดับ คือที่ระดับยอดเมฆและที่ฐานเมฆใน
เวลาเดียวกัน ผงสารที่ใช้เป็นแกนควบแน่นเมฆ ซึ่งคือ โซเดียมคลอไรด์ และผงสารดูดความชื้น–
ดูดความร้อนซึ่งในที่นี้คือ ยูเรีย ใช้โปรยไปที่ยอดเมฆ และที่ฐานเมฆ ตามลําดับและในเวลาเดียวกัน
โดยใช้เครื่องบินโปรยสารเคมีบินสวนทางคนละฟากของเมฆ ทํามุมทแยง 45 องศาซึ่งกันและกัน
หลังจากโปรยสารเคมีแล้ว ระดับของฐานเมฆจะลดตํ่าลงประมาณ 1,000 ฟุต เนื่องจากอุณหภูมิ
ที่ฐานเมฆลดตํ่าลง ในมวลเมฆจะมีเม็ดฝนขนาดใหญ่ขึ้นและเป็นจํานวนมากขึ้น เมฆจะแก่พอและ
เริ่มตกลงมาเป็นเม็ดฝน
ขั้นตอนที่ 4 การเพิ่มปริมาณนํ้าฝนที่ตกลงสู่พื้นดิน (Enhancing)
จุดมุ่งหมายของขั้นตอนนี้ ดังที่แสดงไว้ในรูปที่ 6 คือ การคงขั้นตอนที่ 3 ไว้ และเพิ่มนํ้าฝน
ที่จะหล่นลงสู่พื้นดิน นอกจากนี้ยังเพิ่มช่วงระยะเวลาการตกของฝน ทําโดย ทําให้มวลอากาศใต้ฐานเมฆ
เย็นลงหยุดการลอยตัวขึ้น (cut off buoyancy) เพิ่มกระแสตีลง (increase the downdraft)
เพิ่มความชื้นสัมพัทธ์ และลดการระเหยของหยดฝน ใช้ขั้นตอนนี้หลังขั้นตอนที่ 3 เมื่อเมฆที่ได้ตาม
ขั้นตอนที่ 3 เคลื่อนตามลมไปคลุมพื้นที่เป้าหมาย
ทําโดย โปรยเกล็ดนํ้าแข็งแห้งที่ระดับ 1,000 ฟุต ใต้จากฐานเมฆ ฝนค่อยๆตกเพิ่มขึ้น จะมี
ปริมาณเม็ดฝนขนาดใหญ่ที่ตกถึงพื้นดิน เพิ่มกระแสแรงตีลง ป้อนความชื้นไปยังฐานเมฆข้างเคียง
เป็นผลให้เพิ่มฝนในเชิงปริมาณ เพิ่มระยะเวลาที่ฝนตก และเพิ่มปริมาณครอบคลุมพื้นที่ทําฝน
ขั้นตอนที่ 5 การโจมตีแบบเกลชิโอเจนิกหรือการยิงซิลเวอร์ไอโอไดด์ (Glaciogenic Seeding
or AgI Seeding)
ขั้นตอนนี้ เป็นการ “โจมตี” โดยโปรยสารเคมีเข้าเมฆเย็น ดังที่แสดงไว้ในรูปที่ 7 ใช้ได้ต่อเมื่อ
มีเครื่องบินสําหรับโปรยสารเคมีเข้าเมฆเย็น เครื่องบินสําหรับโจมตีเมฆเย็นจะต้องมีระบบควบคุม
ความดันภายในเครื่องบินทําให้สามารถทํางานได้ที่ระดับความสูง 30,000 ฟุต และต้องติดตั้งอุปกรณ์ต่างๆ
ที่จําเป็นต้องใช้วัดและบันทึกข้อมูลทางอุตุนิยมวิทยา การใช้สารเคมีโจมตีทําได้เมื่อเมฆที่เกิดใน
ขั้นตอนที่ 2 เคลื่อนที่ตามลมไปใกล้บริเวณเป้าหมาย และยอดเมฆโตสูงเกินระดับเยือกแข็ง และถึง
ระดับ 20,000 ฟุต เมฆที่ใช้ได้ต้องมีปริมาณนํ้าเย็นยิ่งยวดอยู่ 0.5 กรัมต่อลูกบาศก์เมตร หรือมากกว่า
และมีกระแสตีขึ้นบน 5 เมตรต่อวินาทีหรือเร็วกว่าที่ระดับ 21,500 ฟุต
159
