Page 263 - เอกสารฝนหลวง
P. 263
ประมวลและยืนยันผลสัมฤทธิ์ฯ เอกสารเฉลิมพระเกียรติฝนหลวง
6. สารทดลอง ที่ถูกนํามาใช้ในการทดลองนอกเหนือจากนํ้าแข็งแห้งและ นํ้าเปล่า คือ
นํ้าแข็ง และนํ้าทะเล ตามลําดับ
7. การปฏิบัติการค้นคว้าทดลอง ณ สนามบินบ่อฝ้ายในช่วงวันที่ 5 – 31 สิงหาคม พ.ศ. 2512
7.1 ข้อสมมุติฐาน
สืบเนื่องจากผลสัมฤทธิ์และข้อสังเกต จากการปฏิบัติการค้นคว้าทดลองในท้องฟ้า
ครั้งแรก ที่สนามบินหนองตะกู อําเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา และในการนี้เสด็จพระราชดําเนิน
มาทรงตรวจเยี่ยมคณะปฏิบัติการค้นคว้าทดลอง ณ สนามบินบ่อฝ้าย อําเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2512 เป็นครั้งแรก หลังจากทรงเสร็จสิ้นพระราชภารกิจในห้องทรงงาน
ณ ศาลาที่ประทับ แล้วเสด็จออกทอดพระเนตรเครื่องบิน และอุปกรณ์สนับสนุนในการปฏิบัติการ
ค้นคว้าทดลองที่นํามาจอดและตั้งแสดงกลางแจ้ง ณ ลานจอดเครื่องบิน ทรงพระกรุณาพระราชทาน
ข้อแนะนําแก่ ม.ร.ว. เทพฤทธิ์ เทวกุล ว่า สามารถเพิ่มความชื้นสัมพัทธ์ในกลุ่มอากาศให้สูงขึ้นกว่าเดิมได้
พร้อมทั้งทรงสาธิตให้ดูด้วยพระองค์เอง โดยโปรดเกล้าฯ ให้รถบรรทุกนํ้าสําหรับล้างเครื่องบิน ซึ่งติดตั้ง
ปั๊มนํ้าความดันสูงและหัวฉีดที่สามารถพ่นนํ้าและปรับให้เป็นละอองที่มีขนาดเล็กมาก จนมีขนาดอนุภาค
เป็นหมอกหรืออณูนํ้าได้ ก่อนการพ่นละอองนํ้า ทรงเดินเข้าไปวัดความชื้นสัมพัทธ์ ณ บริเวณที่จะ
พ่นละอองนํ้าเข้าไป หลังจากหยุดพ่น ทรงเข้าไปวัดความชื้นสัมพัทธ์อีกครั้ง ปรากฏว่าความชื้นสัมพัทธ์
สูงขึ้นอย่างน่าสังเกต โปรดเกล้าฯ ให้ทําการทดลองซํ้าหลายครั้ง มีบางครั้งความชื้นสัมพัทธ์สูงขึ้น
ถึง 100%
จึงกําหนดเป็น ข้อสมมุติฐาน ที่คาดหวังในการปฏิบัติการค้นคว้าทดลอง ณ สนามบินบ่อฝ้าย
อําเภอหัวหิน ว่า สามารถปรับความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศเหนือพื้นที่ทดลอง ให้เพิ่มสูงขึ้นกว่าที่เป็นอยู่
ในขณะนั้น การโปรยละอองนํ้าหรือสารละลายเข้าไปในบรรยากาศหรือในเมฆเหนือพื้นที่ทดลองนั้น
จะช่วยเร่งการก่อเกิดเมฆใหม่และการเจริญเติบโตของเมฆเดิมเร็วกว่าที่จะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
7.2 วิธีการและขั้นตอนการค้นคว้าทดลองตามข้อสมมุติฐาน
(1) ใช้เครื่องบินเซสน่า หมายเลขเกษตร 207 บรรทุกนํ้าจํานวน 200 ลิตร หรือ 200
กิโลกรัม บินขึ้นไปพ่นละอองนํ้าที่มีขนาดอนุภาคเป็นหมอกหรืออณูนํ้า ที่ระดับ 3,000 – 4,000 ฟุต
ระดับฐานเมฆ (Cloud Condensation Level – CCL) หรือระดับที่ เริ่มก่อตัวเป็นเมฆ (Lifting
Convection Level – LCL ) เป็นแนวยาวขวางทิศทางลมในพื้นที่ทดลองเหนือลมของพื้นที่เป้าหมายหวังผล
ที่กําหนดในแต่ละครั้งของการทดลอง จนหมดปริมาณนํ้าที่บรรทุกขึ้นไป ละอองอณูนํ้าที่พ่นออกไป
จะถูกความเร็วลมที่เกิดจากใบพัดเครื่องบินเป่าให้ฟุ้งกระจายในอากาศตามแนวบิน และเคลื่อนตัวไป
ทางใต้ลมตามทิศทางลมแน่ทิศ
217
