Page 116 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

๑๐๙

หรือตํารวจที่ใกลที่สุดจับผูตองหาหรือจําเลยได ถาไมสามารถขอความชวยเหลือจากเจาพนักงานได
ทันทวงที ก็ใหมีอํานาจจับผูตองหาหรือจําเลยไดเอง แลวสงใหพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจที่ใกล

ที่สุด และใหเจาพนักงานนั้นรีบจัดสงผูตองหาหรือจําเลยไปยังเจาพนักงานหรือศาล โดยคิดคาพาหนะ
จากบุคคลซึ่งทําสัญญาประกันหรือหลักประกันนั้น”

กรณี ตามมาตรา ๑๑๗ นั้น เปนการที่ผูตองหาหรือจําเลยไดรับการปลอยตัวมา
แลวหลบหนีหรือจะหลบหนี เชนนี้ ผูทําสัญญาประกันหรือผูที่เปนหลักประกัน มีสิทธิขอใหพนักงาน

ฝายปกครองหรือตํารวจที่ใกลที่สุดจับตัวไวได
แตตัวผูทําสัญญาประกันหรือผูที่เปนหลักประกันดังกลาว ไมสามารถขอ

ความชวยเหลือไดทันทวงที เชนนี้กฎหมายใหอํานาจผูทําสัญญาประกันหรือผูที่เปนหลักประกันนั้น
จับผูตองหาหรือจําเลยได และสงมอบใหเจาพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจที่ใกลที่สุด

¢ŒÍÊѧà¡μ
ในกรณีที่จําเลยหลบหนีเชนนี้ ผูทําสัญญาประกันหรือผูที่เปนหลักประกันตัวจําเลยในคดีอาญา จะมาขอใหศาล
ออกหมายจับและหมายคนเพื่อใหเจาพนักงานตํารวจจับตัวจําเลย โดยอางวาจําเลยมีเจตนาหลบหนีหาไดไม เพราะเปนเรื่อง
ที่ผูทําสัญญาประกันอาจจัดการไดเองตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๑๗ อยูแลว (คําสั่งคํารองที่
๖๔๙/๒๕๑๗)

อํา¹Ò¨¡ÒèѺ¡ØÁ¢Í§ÃÒɮà à·Õº¡Ñº¡ÒèѺ¡ØÁ¢Í§à¨ŒÒ¾¹Ñ¡§Ò¹
อํานาจในการจับกุมของราษฎรในขอนี้ ซึ่งเกี่ยวกับการจับกุมความผิดซึ่งหนา และ

ความผิดซึ่งหนานั้นจะตองเปนความผิดที่ระบุไวในบัญชีทาย ป.วิ.อาญา ก็มีขอคลายคลึงกับอํานาจของ
พนักงานฝายปกครองหรือตํารวจที่มีอํานาจจับไดโดยไมตองมีหมายจับ แตคงมีขอแตกตางกันบาง ดังนี้
๑. เจาพนักงานมีอํานาจจับกุมผูกระทําความผิดซึ่งหนาในคดีทุกประเภท

แตราษฎรจับไดเฉพาะประเภทที่ระบุไวในบัญชีทาย ป.วิ.อาญา เทานั้น

๒. นอกจากความผิดซึ่งหนาแลว เจาพนักงานมีอํานาจจับตามพฤติการณ
ตามมาตรา ๗๘ (๒) (๓) และ (๔) แตราษฎรไมมีอํานาจจับไดตามพฤติการณเหลานั้น

μÑÇÍ‹ҧคํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè óøø/òôùö วินิจฉัยวา ผูกระทําผิดไดใชปนยิงบุคคลอื่นตอหนา

ราษฎร ราษฎรจะเขาจับกุม แตผูถูกจับไมยอมใหจับและชักมีดออกมาทํารายราษฎร ราษฎรจึงเขา
กอดปลํ้าแยงมีดไดแลวแทงผูถูกจับ ๑ ที ผูถูกจับตาย ศาลฎีกาวินิจฉัยวา ราษฎรมีอํานาจจับ

เพราะเปนความผิดซึ่งหนาตามบัญชีทาย ป.วิ.อาญา เมื่อผูถูกจับทําราย ราษฎรจึงตอสูปองกันตนเอง
ในกรณีนี้เปนการปองกันตัวพอสมควรแกเหตุ ราษฎรจึงไมมีความผิด

คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ñùôñ/òõñô วินิจฉัยวา ราษฎรมีเหตุเพียงสงสัยวา ผูอื่นจะมา
พยายามลักทรัพยของตน ราษฎรนั้นไมมีอํานาจตามกฎหมายที่จะจับกุม และใชปนขูบังคับผูตองสงสัย