Page 135 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

๑๒๘

ó. ºÑ¹·Ö¡¡ÒèѺ¡ØÁ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè óñò/òõõõ ศาลไมไดรับฟงคําใหการรับสารภาพของจําเลย

ทั้งสามวาไดกระทําความผิดในชั้นจับกุมมารับฟงใหเปนผลรายแกจําเลยทั้งสาม เพียงแตรับฟงถอยคําๆ

ที่ประกอบรายละเอียดของบันทึกการจับกุมเกี่ยวกับการติดตอนําเงินมาใชลอซื้อเมทแอมเฟตามีนของ
เจาพนักงานตํารวจเทานั้น ซึ่งไมมีกฎหมายหามมิใหรับฟง

คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ñøôù/òõõõ แม ป.วิ.อ. มาตรา ๘๔ วรรคทาย จะบัญญัติมิใหนํา
คํารับสารภาพชั้นจับกุมเปนพยานหลักฐานก็ตาม แตขอความอื่นซึ่งเปนขอเท็จจริงที่ปรากฏในคําใหการ

รับสารภาพนั้น กฎหมายมิไดหามนํามารับฟงเสียทีเดียว มิฉะนั้นแลว คงไมตองทําบันทึกการจับกุม
และสอบถามคําใหการของผูถูกจับไวตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๘๔ วรรคสาม

คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè õùõ÷/òõõõ ถอยคําตามบันทึกการจับกุมที่วา มีการตรวจคน
พบธนบัตรที่ใชลอซื้อและจําเลยรับวาเปนธนบัตรที่ตนไดมาจากการจําหนายเมทแอมเฟตามีนจริง

กับคําเบิกความของเจาหนาที่ตํารวจผูจับกุม ที่ยืนยันวาจําเลยรับวาตนกัญชาตนเปนผูปลูก เปนเพียง
ถอยคําอื่นที่จําเลยใหไวแกเจาพนักงานตํารวจผูจับกุม มิใชคํารับสารภาพในชั้นจับกุมจําเลย เมื่อปรากฏตาม

บันทึกจับกุมวาเจาพนักงานตํารวจผูจับกุมแจงสิทธิแกจําเลยครบถวนตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๘๓ วรรคสอง
แลว การที่ศาลอุทธรณภาค ๕ นําถอยคําอื่นของจําเลยมารับฟงเปนพยานหลักฐานในการพิสูจน

ความผิดจําเลยในฐานความผิดดังกลาวได
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ñòøð/òõõ÷ จําเลยทั้งสองขับรถหลบหนีทันทีที่เห็นเจาพนักงานตํารวจ

จนถูกติดตามจับกุมตัวได พรอมกับมีประแจและคีม อันเปนเครื่องมือที่อาจใชในการลักรถจักรยานยนตได
โดยงาย แลวรับในขณะนั้นวารวมกันกอเหตุลักรถจักรยานยนตของผูเสียหายและของบุคคลอื่นอีกหลายราย

ในหลายทองที่แลวถอดแผนปายทะเบียนทิ้งบอนํ้าและนํารถจักรยานยนตไปขายใหรานขายของเกา
ในเขตอําเภอพานทองตามบันทึกการจับกุม และเจาพนักงานตํารวจยังตามไปตรวจยึดไดแผนปายทะเบียน

รถจักรยานยนตของผูเสียหายในบอนํ้าตามที่จําเลยทั้งสองนําชี้ บันทึกการจับกุมดังกลาวนอกจากเปน
ถอยคํารับสารภาพของจําเลยทั้งสองแลว ยังมีรายละเอียดเกี่ยวกับสถานที่นําทรัพยที่ลักไปขายและ

การนําชี้จุดทิ้งแผนปายทะเบียนดวย อันเปนถอยคําอื่นที่อาจรับฟงเปนพยานหลักฐานในการพิสูจน
ความผิดของจําเลยทั้งสองได ทั้งปรากฏวาเจาพนักงานตํารวจแจงสิทธิแกจําเลยทั้งสองกอนที่จะใหถอยคํา

ดังกลาวแลว จึงไมตองหามมิใหรับฟงตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๘๔ วรรคทาย นอกจากนี้ในชั้นสอบสวนจําเลย

ทั้งสองก็ใหการรับสารภาพมีขอเท็จจริงอันเปนรายละเอียดสอดคลองกับพฤติการณแหงการกระทําความผิด
ของจําเลยทั้งสอง โดยพนักงานสอบสวนไดแจงสิทธิของผูตองหาแกจําเลยทั้งสองทราบกอนใหการ
และจําเลยทั้งสองลงลายมือชื่อในบันทึกคําใหการนั้นแลวจึงรับฟงเปนพยานหลักฐานในการพิสูจนความผิด

ของจําเลยทั้งสองไดตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๑๓๔/๔ แมบันทึกการจับกุมและคําใหการชั้นสอบสวนเปน

พยานบอกเลา ซึ่งตองรับฟงดวยความระมัดระวัง แตตามสภาพ ลักษณะ แหลงที่มา และขอเท็จจริง
แวดลอมของบันทึกการจับกุมและคําใหการดังกลาวซึ่งตรงกับที่จําเลยทั้งสองนําชี้ และพบบนแผน