Page 22 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
P. 22
๑๕
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ñôð/òôùð (»ÃЪØÁãËÞ‹)
“ศาลฎีกา เห็นวา อํานาจและหนาที่ของตํารวจในฐานะพนักงานสืบสวนนั้น บัดนี้ไดมี
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาบัญญัติ วางอํานาจและหนาที่ไวโดยชัดเจนแลวตามมาตรา
๒ (๑๖) ตํารวจคือ เจาพนักงานที่กฎหมายใหมีอํานาจและหนาที่รักษาความสงบเรียบรอยของประชาชน
และมาตรา ๑๗ ไดบัญญัติวา ตําÃǨÁÕอํา¹Ò¨ทํา¡ÒÃÊ׺Êǹ¤´ÕÍÒÞÒä´Œ äÁ‹ÁÕº·ºÑÞÞÑμÔã¹·Õèã´Ç‹Ò
ตําÃǨ¨Ðทํา¡ÒÃÊ׺Êǹ¤´ÕÍÒÞÒä´Œáμ‹à©¾ÒÐã¹à¢μ·Õèμ¹»ÃÐจํา¡ÒÃÍÂÙ‹ ตรงกันขามกลับมีกฎหมาย
วาดวยเครื่องแบบตํารวจ เพื่อใหตํารวจแสดงตนวาเปนตํารวจไดในทุกสถานที่เมื่อปรากฏวาจําเลยได
แสดงตนเปนตํารวจจับกุมนายพรหมกับพวก แลวเรียกสินบนแทนการนําสงสถานีตํารวจตามที่บัญญัติ
ไว ในวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๗๘ และ ๘๔ จําเลยก็ตองมีความผิดตามกฎหมาย”
ÊÃØ»
จากคําพิพากษาฎีกาที่ ๑๔๐/๒๔๙๐ (ประชุมใหญ) แสดงใหเห็นไดวา “਌Ҿ¹Ñ¡§Ò¹ตําÃǨ
ÁÕอํา¹Ò¨Ê׺Êǹ¨Ñº¡ØÁ¼ÙŒ¡ÃÐทํา¼Ô´ÍÒÞÒä´Œ áÁŒÍÂÙ‹¹Í¡à¢μ·Õèμ¹»ÃÐจํา¡ÒÃÍÂÙ‹¡çμÒÁ”
นอกจากนี้ ยังมีแนวคําพิพากษาอื่น ๆ ที่วางไวเปนบรรทัดฐานในเรื่องนี้ เชน
μÑÇÍ‹ҧคํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè õðð/òõó÷ วินิจฉัยวา ตําÃǨÁÕอํา¹Ò¨Ê׺Êǹ·ÑèÇÃÒªÍҳҨѡÃ
แมจะไดรับคําสั่งใหไปทําหนาที่อื่นก็ยังมีอํานาจสืบสวน
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ô÷ññ/òõôò วินิจฉัยวา ตํารวจมีอํานาจจับกุมผูกระทําผิดอาญาได
ทั่วราชอาณาจักร แมขณะเกิดเหตุ จําเลยจะทําหนาที่อื่นอยูก็ตาม ก็ไมทําใหอํานาจหนาที่ที่มีอยูตาม
กฎหมายสูญสิ้นไป จําเลยยังคงมีอํานาจอยูโดยบริบูรณในฐานะเจาพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจ
ผูมีอํานาจสืบสวนจับกุมผูกระทําความผิดอาญา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา ๒ (๑๖) ¡Ò÷ÕèตําÃǨࢌҨѺ¡ØÁ¼ÙŒ¡ÃÐทํา¤ÇÒÁ¼Ô´â´ÂÁÔä´ŒÃѺ͹ØÞÒμ¨Ò¡¼ÙŒºÑ§¤ÑººÑÞªÒ¡‹Í¹
¡çäÁ‹ÁռšÃзºμ‹Íอํา¹Ò¨·ÕèÁÕÍÂÙ‹áÅŒÇμÒÁ¡®ËÁÒÂ
(ññ) ¡ÒÃÊͺÊǹ หมายความถึง “การรวบรวมพยานหลักฐานและการดําเนินการ
ทั้งหลายอื่นตามบทบัญญัติแหงประมวลกฎหมายนี้ ซึ่งพนักงานสอบสวนไดทําไปเกี่ยวกับความผิดที่
กลาวหา เพื่อที่จะทราบขอเท็จจริงหรือพิสูจนความผิด และเพื่อจะเอาตัวผูกระทําผิดมาฟองลงโทษ”
การสอบสวนจะมีขึ้นไดก็ตอเมื่อมีการกระทําความผิดเกิดขึ้นแลว และผูที่จะทําการ
สอบสวนไดก็คือ ¾¹Ñ¡§Ò¹ÊͺÊǹ
สาระสําคัญที่พนักงานสอบสวนจะดําเนินการเพื่อจะไดนําตัวผูกระทําความผิด
มารับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติคือ