Page 124 - Guerra de las Galias [Colección Gredos Bilingüe] I-II-III
P. 124

tione,  quam  domo  secum  duxerat,  altera  Norica,  regis
        Voccionis  soror,  quam  in  Gallia  duxerat  a  fratre  mis­
        sam:  utraque in ea fuga periit;  duae filiae:  harum alte­
        ra  occisa,  altera  capta  est.  (5)  Valerius  Procillus,  cum
        a  custodibus  in  fuga  trinis  catenis  vinctus  traheretur,
        in  ipsum  Caesarem,  hostes  equitatu  persequentem,  in­
        cidit.  (6) Quae quidem res  Caesari  non  minorem  quam
        ipsa  victoria  voluptatem  attulit,  quod  hominem  hones­
        tissimum provinciae Galliae, suum familiarem et hospi­
        tem,  ereptum  e  manibus  hostium  sibi  restitutum  vide­
        bat,  neque  eius  calamitate  de  tanta  voluptate et gratu­
        latione  quicquam  fortuna  deminuerat.  (7)  Is,  se  prae­
        sente, de se ter sortibus* consultum dicebat utrum igni
        statim necaretur an  in  aliud  tempus reservaretur;  sor­
        tium beneficio se esse incolumem. (8) Item Marcus Me­
        tius repertus  et ad eum reductus est.

           LIV.  (Í)  Hoc  proelio  trans  Rhenum nuntiato,  Sue­
        bi,  qui  ad ripas  Rheni venerant,  domum  reverti  coepe­
        runt;  quos  ubi  qui  proximi  Rhenum  incolunt perterri­
        tos  senserunt,  insecuti,  magnum  ex  iis  numerum  occi-


         □órica  la otra,  hermana  del  rey Vocción,  con  la que  se había casado  en  la
         Galia,  habiéndole  sido  enviada  por  su  hermano;  ambas  perecieron  en
         aquella  huida;  dos  fueron también  sus  hijas:  de ellas  una fue muerta  y la
         otra  cayó  prisionera.  (5)  Valerio  Procilo,  mientras  sus  guardias  le  arras­
         traban  en  la  huida  atado  con  triple  cadena,  cayó  en  manos  del  mismo
         César,  que  perseguía  al  enemigo  con  la  caballería.  (6)  Lo  cual  causó  a
         César no menor placer que la victoria,  al ver  que había recuperado,  arran­
         cándolo  de  manos  del  enemigo,  al  hombre  más  honrado  de  la  Provincia,
         amigo  y  huésped  suyo,  y  que  la  fortuna  no  había  querido  ensombrecer
         con  la  muerte  de  éste  gozo  y  alegría  tan  grandes.  (7)  Decía  Procilo  que
         por  tres  veces  habían  echado  suertes  en  presencia  suya  para  ver  si  debía
         morir  inmediatamente  en  la  hoguera  o  ser  reservado  para  otra  ocasión:
         que  gracias  a  las  suertes  permanecía  sano  y  salvo.  (8)  También  fue  halla­
         do  Marco  Meció,  que  fue  conducido  a  presencia  de  César.

           LTV.  (1)  Conocida  esta  batalla  al  otro  lado  del  Rin,  los  suevos,  que
         habían  llegado  hasta  sus  riberas,  comenzaron  a  volver  a  su tierra.  Cuando
         los  habitantes  de  las  cercanías  del  Rin  los  vieron  amedrentados,  yendo  en
         au  persecución,  mataron  gran  número  de  ellos.  (2)  César,  habiendo  aca-
                                  122
   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129