Page 32 - หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง ความเร้นลับของพืช 2
P. 32

28




                       การลําเลียง แลกเปลี่ยน และตอบสนองของพืช





        การคายนํ้า หมายถึง การที่พืชสูญเสียนํ้าออกจากตนในรูปของไอนํ้า แบงได 3 ประเภท คือ


        การคายนํ้าทางปากใบ การคายนํ้าทางผิวใบ และการคายนํ้าทางเลนทิเซล (Lenticel)




        - การคายนํ้าทางปากใบ




















        ปากใบพืชจําแนกตามชนิดของพืชที่เจริญอยูในสิ่งแวดลอมตาง ๆ ไดเปน 3 แบบ คือ




        1. ปากใบแบบธรรมดา (Typical stomata) เปนปากใบของพืชทั่วไปโดยมีเซลลคุมอยูใน


        ระดับเดียวกับเซลลเอพิเดอรมิสพืชที่ปากใบเปนแบบนี้เปนพวกเจริญอยูบริเวณที่มีนํ้าอุดม

        สมบูรณพอสมควร




        2. ปากใบแบบจม (sunken stomata) เปนปากใบที่อยูลึกเขาไปในเนื้อใบเซลลคุมอยูลึกกวา


        หรือตํ่ากวาชั้นเซลลเอพิเดอรมิสพบในพืชที่อยูในที่แหงแลง เชน พืชทะเลทราย พวก

        กระบองเพชร พืชปาชายเลน




        3. ปากใบแบบยกสูง (Raised stomata) เปนปากใบที่มีเซลลคุมอยูสูงกวาระดับเอพิเดอรมิส


        ทั่วไป เพื่อชวยใหนํ้าระเหยออกจากปากใบไดเร็วขึ้นพบไดในพืชที่เจริญอยูในนํ้าที่ที่มีนํ้ามาก


        หรือชื้นแฉะ



        -การคายนํ้าทางผิวใบ




        - การคายนํ้าทางเลนทิเซล (Lenticel)
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37