Page 35 - หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง ความเร้นลับของพืช 2

31

Guttation

การสูญเสียนํ้าของพืชอีกประเภทหนึ่งเรียกวา การคายนํ้าเปนหยด เปนการ สูญเสียนํ้า

โดยเฉพาะในขณะที่สภาวะแวดลอมไมอํานวยตอการคายนํ้า เชน ในเวลากลางคืน ในขณะที่มี

อากาศเย็น ความชื้นสูงและลมสงบ ในภาวะเชนนี้ ถารากพืชยังสามารถดูดนํ้าเขา จะทําใหเกิด

แรงดันราก ซึ่งจะดันใหนํ้าและสารที่ละลายอยูในนํ้า ในไซเลมไหลออกทางปลายสุดของทอไซ

เลมคือบริเวณสวนปลายของเสนใบ (vein ending) นํ้าที่ถูกขับออกมาในรูปของหยดนํ้าผานชอง

เปดที่เรียกวา ไฮดาโทด (hydathode) ตามขอบใบและปลายใบ ภายในของเหลวที่ถูกขับออก

โดยวิธีการคายนํ้าเปนหยดนี้พบวามี สารอาหารหลายชนิดเจือปนอยูดวย ไดแก สารเกลือแร

กรดอินทรีย กรดอะมิโน และอื่นๆ

การลําเลียงนํ้าของพืช

นํ้าเขาสูรากทางขนรากไดโดย กระบวนการออสโมซิส การแพรธรรมดา (Diffusion) โดย

ผานไปตามผนังเซลล และชองวางระหวางเซลล

การลําเลียงนํ้าของพืช จากรากขึ้นไปสูยอดเกิดขึ้นโดยอาศัยกระบวนการตาง ๆ คือ

1.แรงดึงจากการคายนํ้า (Transpiration pull)เมื่อพืชมีการคายนํ้าทางปากใบทําใหเกิดการ

ลําเลียงเนื่องจากมีแรงดึงระหวางโมเลกุลของนํ้า (Cohesion)

2. แรงดันราก (Root Pressure) เมื่อรากดูดนํ้าเขาสูรากมาก ๆ จะเกิดแรงดันดันใหนํ้าเคลื่อนที่

เขาไปสูเซลลถัดไปตามทอลําเลียงนํ้าขึ้นสูยอด

3. Capillary Action เกิดขึ้นไดเนื่องจาก แรงดึงดูดระหวางโมเลกุลของนํ้ากับผนังดานขาง

หลอดในทอลําเลียงของไซเลม (Adhetion)