Page 59 - การสืบสวนสอบสวน
P. 59

๕๒




                                   (๑)    ในกรณีที่คนหาสิ่งของโดยไมจํากัดสิ่ง เจาพนักงานผูคนมีอํานาจยึด
              สิ่งของใดๆ ซึ่งนาจะใชเปนพยานหลักฐานเพื่อเปนประโยชน หรือยันผูตองหาหรือจําเลย

                                   ÁÒμÃÒ ñóñ  ใหพนักงานสอบสวนรวบรวมหลักฐานทุกชนิดเทาที่สามารถ
              จะทําได เพื่อประสงคจะทราบขอเท็จจริงและพฤติการณตางๆ อันเกี่ยวกับความผิดที่ถูกกลาวหา
              เพื่อจะรูตัวผูกระทําผิดและพิสูจนใหเห็นความผิดหรือความบริสุทธิ์ของผูตองหา
                                   ÁÒμÃÒ ñóò  เพื่อประโยชนแหงการรวบรวมหลักฐาน ใหพนักงานสอบสวน

              มีอํานาจดังตอไปนี้
                                   (๑)    ตรวจตัวผูเสียหายเมื่อผูนั้นยินยอม หรือตรวจตัวผูตองหา หรือตรวจสิ่งของ
              หรือที่ทางอันสามารถอาจใชเปนพยานหลักฐานได ใหรวมทั้งทําภาพถาย แผนที่ หรือภาพวาดจําลอง

              หรือพิมพลายนิ้วมือ ลายมือหรือลายเทา กับใหบันทึกรายละเอียดทั้งหลายซึ่งนาจะกระทําใหคดี
              แจมกระจางขึ้น
                                          ในการตรวจตัวผูเสียหายหรือผูตองหาตามวรรคหนึ่ง หากผูเสียหาย
              หรือผูตองหาเปนหญิง ใหจัดใหเจาพนักงานซึ่งเปนหญิงหรือหญิงอื่นเปนผูตรวจ ทั้งนี้ ในกรณีที่มีเหตุ

              อันสมควร ผูเสียหายหรือผูตองหาจะขอนําบุคคลใดมาอยูรวมในการตรวจนั้นดวยก็ได
                                   (๒)    คนเพื่อพบสิ่งของ ซึ่งมีไวเปนความผิด หรือไดมาโดยการกระทําผิด หรือ
              ไดใช หรือสงสัยวาไดใชในการกระทําผิดหรือซึ่งอาจใชเปนพยานหลักฐานได แตตองปฏิบัติแหงประมวล

              กฎหมายนี้วาดวยคน
                                   (๓)    หมายเรียกบุคคลซึ่งครอบครองสิ่งของ ซึ่งอาจใชเปนพยานหลักฐานได
              แตบุคคลที่ถูกหมายเรียกไมจําตองมาเองเมื่อจัดสงสิ่งของมาตามหมายแลว ใหถือเสมือนไดปฏิบัติ
              ตามหมาย

                                   (๔)    ยึดไวซึ่งสิ่งของที่คนพบหรือสงมาดังกลาวไวในมาตรา (๒) และ (๓)
                                   ÁÒμÃÒ òóø ตนฉบับเอกสารเทานั้นที่อางเปนพยานได ถาหาตนฉบับไมได
              สําเนาที่รับรองวาถูกตองหรือพยานบุคคลที่รูขอความ ก็อางเปนพยานได

                                   ถาอางหนังสือราชการเปนพยาน แมตนฉบับยังมีอยูจะสงสําเนาที่เจาหนาที่
              รับรองวาถูกตองก็ได เวนแตในหมายเรียกจะบงไวเปนอยางอื่น
                                   ÁÒμÃÒ òóù เอกสารใดซึ่งคูความอาง แตมิไดอยูในความยึดถือของเขา
              ถาคูความนั้นแจงถึงลักษณะและที่อยูของเอกสารตอศาล ใหศาลหมายเรียกบุคคลผูยึดถือนําเอกสารนั้น

              มาสงศาล
                                   ÁÒμÃÒ òôñ สิ่งใดใชเปนพยานวัตถุตองนํามาศาล
                                   ในกรณีที่นํามาไมได ใหศาลไปตรวจจดรายงานยังที่ที่พยานวัตถุนั้นอยูตามเวลา
              และวิธีซึ่งศาลเห็นสมควรตามลักษณะแหงพยานวัตถุ

                                   ÁÒμÃÒ òôò ในระหวางสอบสวน ไตสวนมูลฟองหรือพิจารณาสิ่งของซึ่งเปน
              พยานวัตถุตองใหคูความหรือพยานตรวจดู
                                   ถามีการแกหอหรือทําลายตราการหอหรือตีตราใหมใหทําตอหนาคูความ
              หรือพยานที่เกี่ยวของนั้น
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64