Page 63 - การสืบสวนสอบสวน
P. 63

๕๖




              ถือไมไดวาเปนการจูงใจจําเลยที่ ๑ เพื่อใหการ แตเปนการแจงใหจําเลยที่ ๑ ทราบถึงผลประโยชนที่จะ
              ไดรับโดยชอบตามที่กฎหมายบัญญัติไว ถอยคําของจําเลยที่ ๑ เกี่ยวกับจําเลยที่ ๒ ในสวนนี้จึงรับฟง

              เปนพยานหลักฐานได
                        กรณีผูตองหาใหการโดยการตัดสินใจของผูตองหาเอง มิใชเกิดจากการลอลวง ขูเข็ญ หรือ

              ใหสัญญาของเจาพนักงาน ศาลรับฟงคําใหการดังกลาวได
                        พยานหลักฐานที่เกิดขึ้นเนื่องจากการขูเข็ญ เปนพยานหลักฐานที่เกิดขึ้นโดยมิชอบ
                        ฎีกาที่ ๔๗๓/๒๕๓๙  คํารับสารภาพที่ไดความวา  หากจําเลยไมใหการรับสารภาพ

              เจาพนักงานตํารวจก็จะตองจับกุมภริยาจําเลยและคนในบานทั้งหมดดวย เปนคํารับสารภาพที่มีเหตุ
              จูงใจและบังคับใหกลัว ไมอาจรับฟงเปนพยานหลักฐานพิสูจนความผิดของจําเลยได

                        ฎีกาที่ ๑๗๕๘/๒๕๒๓  พยานที่เกิดจากขูเข็ญจูงใจวาจะใหพยานออกจากงานโดยรับ
              บํานาญและไมจับกุมมาดําเนินคดี รับฟงไมไดตาม ป.วิ.อ.มาตรา ๒๒๖

                        พยานหลักฐานที่เกิดขึ้นจากการหลอกลวง เปนพยานหลักฐานที่เกิดขึ้นโดยมิชอบ
                        ฎีกาที่ ๕๘๙/๒๔๘๔ พนักงานสอบสวนบอกกับผูตองหาคนหนึ่งวา  มีผูรวมกระทํา
              ความผิดคนอื่นเขารับสารภาพปรักปรําผูตองหาแลว ทั้งๆ ที่รูอยูวาไมเปนความจริงจึงใหการรับสารภาพ

              และซัดทอดคนอื่นบาง เปนถอยคําที่เกิดจากการหลอกลวง ตองหามรับฟงเปนพยานหลักฐาน
                        หลักเกณฑ พยานวัตถุ พยานเอกสาร หรือพยานบุคคล ซึ่งนาจะพิสูจนไดวาจําเลยมีผิด

              หรือบริสุทธิ์ ใหอางเปนพยานหลักฐานได แตตองเปนพยานที่มิไดเกิดจากการจูงใจ มีคํามั่นสัญญา
              ขูเข็ญหลอกลวงหรือโดยมิชอบประการอื่น (มาตรา ๒๒๖)
                        ตามมาตรา ๒๒๖ นี้ ไดกําหนดหลักเกณฑสําคัญเกี่ยวกับการรับฟงพยานหลักฐานในคดี

              อาญาวา    หามมิใหรับฟงพยานหลักฐานที่เกิดขึ้นโดยมิชอบเพื่อลงโทษจําเลยโดยเด็ดขาด โดยไมมี
              ขอยกเวน ตางจากกรณีพยานหลักฐานที่เกิดขึ้นโดยชอบ แตไดมาจากการกระทําโดยมิชอบ หรือเปนพยาน

              หลักฐานที่ไดมาโดยอาศัยขอมูลที่เกิดขึ้นโดยมิชอบ หรือขอมูลที่ไดมาโดยมิชอบตามมาตรา ๒๒๖/๑
              ซึ่งมีขอยกเวนใหศาลรับฟงเปนพยานหลักฐานได หากการรับฟงพยานหลักฐานนั้นจะเปนประโยชน

              ตอการอํานวยความยุติธรรมมากกวาผลเสียอันเกิดจากผลกระทบตอมาตรฐานของระบบงานยุติธรรม
              ทางอาญา หรือสิทธิเสรีภาพพื้นฐานของประชาชน

                        พยานที่จะพิสูจนวาจําเลยมีความผิดหรือบริสุทธิ์ อาจเปนพยานวัตถุ พยานเอกสาร หรือ
              พยานบุคคล แตพยานดังกลาวตองมิไดเกิดจากการจูงใจ มีคํามั่นสัญญา ขูเข็ญ หลอกลวง หรือโดย

              มิชอบดวยประการอื่น


              ¾ÂÒ¹ËÅÑ¡°Ò¹·Õèä´Œà¡Ô´¢Öé¹ÁԪͺ»ÃСÒÃÍ×è¹
                        พยานที่จะอางเพื่อพิสูจนวาจําเลยมีความผิดหรือบริสุทธิ์อีกประการหนึ่งก็คือ  พยานนั้น

              จะตองมิไดเกิดขึ้นโดยมิชอบประการอื่น (มาตรา ๒๒๖ ตอนทาย)
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68