Page 10 - งานนำเสนอบท1_Neat

9

3. หลักการในชื่ออาชีพ

ส าหรับชื่อของกลุ่มอาชีพ ตั้งแต่ระดับหมวดใหญ่ถึงหน่วยอาชีพนั้นจะใช้ตามอย่างมาตรฐาน

สากล คือ
หมวดใหญ่ ให้ชื่อที่แสดงให้เห็นถึงลักษณะงาน ซึ่งบุคคลนั้นท าอยู่ เช่น งานจัดการ งานที่

ต้องใช้วิชาชีพ งานบริการ งานเสมียน พนักงานหรืองานทางด้านการเกษตรหรืออุตสาหกรรม ฯลฯ

หมวดย่อย ให้ชื่อกลุ่มอาชีพที่จ าแนกย่อยจากหมวดใหญ่โดยจะแสดงถึงลักษณะงานที่
จ าแนก ออกเป็นส่วน ๆ ชัดเจนขึ้น

หมู่ จะเป็นชื่อกลุ่มอาชีพที่จ าแนกย่อยจากหมวดย่อยและแสดงถึงลักษณะงานที่ขีดวงจ ากัด

ขึ้น อาจใช้ชื่ออย่างเดียวกับหน่วยอาชีพซึ่งอยู่ในหมู่นั้นโดยรวม ชื่อหน่วยอาชีพทุกหน่วยหรือเพียงบาง
หน่วย

หน่วย เป็นกลุ่มอาชีพที่จ าแนกย่อยจากหมู่และชื่อจะแสดงถึงกลุ่มตัวอาชีพที่อยู่ในหน่วย

อาชีพนั้น ๆ

ตัวอาชีพ เป็นหน่วยที่เล็กที่สุด จ าแนกย่อย จากหน่วยอาชีพ การให้ชื่อตัวอาชีพและกลุ่ม
อาชีพนี้ได้ใช้ชื่อซึ่ง เป็นชื่อสากลหรือใช้เรียกอย่างเป็นทางการ และเป็นที่เข้าใจกัน โดยทั่วไป แต่

อย่างไรก็ตามได้พยายามรวบรวมและใส่ชื่อที่ใช้ เรียกกันในท้องถิ่นหรือในตลาดแรงงานก ากับไว้ด้วย

เพื่อ สะดวกแก่ผู้ใช้ประโยชน์

4. หลักการเขียนนิยามอาชีพ
นิยามอาชีพของกลุ่มอาชีพในระดับ หมวดใหญ่ หมวดย่อย หมู่และหน่วยนั้น ส่วนใหญ่ เป็น

นิยามอาชีพที่ท าการคัดลอกจากนิยามอาชีพสากล โดยผ่านการพิจารณาและปรับให้เข้ากับสภาพ

ข้อเท็จจริงของประเทศ ซึ้งนิยามแต่ละกลุ่มจะแสดงถึงความหมายของหน้าที่และลักษณะงานของกลุ่ม
อาชีพนั้น

นิยามอาชีพในเอกสารฉบับนี้ ได้ผ่านการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาอาชีพต่าง ๆ ที่

ได้สละทั้งเวลาความรู้และความสามารถในการช่วยแก้ไขร่าง พร้อมให้ข้อเสนอแนะจนได้นิยามอาชีพ
แต่ละ อาชีพโดยมีรูปแบบการเขียนนิยามอาชีพ ดังนี้

นิยามของตัวอาชีพแต่ละตัวจะแสดงถึงลักษณะงานอาชีพที่ต้องปฏิบัติโดยแยกเนื้อหาออก

ดังนี้ ในประโยครกแรกจะเป็นการอธิบายถึงลักษณะหน้าที่งานหลักของตัวอาชีพ ซึ่งจะจบด้วย
เครื่องหมาย : ประโยคหลังเครื่องมาย : จะเป็นการบรรยายลักษณะงานหรือการปฏิบัติ ซึ่งในบาง

หน่วยอาชีพจะบรรยายตามล าดับ ขั้นตอนงานและแยกประโยคด้วยเครื่องหมาย “,” บางอาชีพมีการ

บรรยายถึงลักษณะงานส่วนย่อยซึ่งบางคน อาจทางานส่วนนี้อยู่ด้วยหรือไม่ขึ้นกับขนาดของสถาน
ประกอบการหรือองค์กร และจะขึ้นต้นประโยคด้วย ค าว่า “อาจ”