Page 92 - Münip E-Book

DENEME

Sokağın

Ruhu

MEHMET DAĞISTANLI *

okaklar, bizim birlikte yaşadığımız, nefes aldığımız;
Ssevinçli ve mutlu günlerimizi paylaştığımız, kederli
ve hüzünlü günlerimizde ortak aradığımız; bütün sokak
boyunca herkesin birbirini tanıdığı, günaydınlaştığımız,
merhaba dediğimiz; kapı önlerinde hal hatır sorduğu-
muz evimizin bir parçası, ortak kullanım alanıydı. Bizim
sokaklarımızda kapılar her daim açık olurdu. Her kapı-
yı kendi evimiz gibi bilirdik. Büyük olsun, küçük olsun
her evin sofrası sokakta yaşayan her insana açık olurdu.
Lokmalar bölüşülürdü.

Büyük şehirlerde yüksek apartmanların ortaya çıkma-
sıyla bu bize, Türk Milletine, has sokak kültürü de yok
olmaya başladı. Birleşen lokmalar ayrılmaya, komşu-
luklar unutulmaya, ‘günaydınlar, merhabalar, iyi ak-
şamlar, nasılsınız, teşekkür’ duyguları ağır gelmeye
başladı. Günün yoğunluğu ve yorgunluğu, geçim sıkın-
tısı ile birleşince insanlar toplumdan uzaklaşmaya kendi
kabuğuna çekilmeye zorlandı. İnsanın ruhsal sıkıntıları
arttı. Bu sıkıntı çocuklara da yansıdı. Apartmanda ye-
tişen çocuklar sokak rahatlığını yaşayamayınca okul ve
ev koridorlarında sıkışır oldular; hayal kuramaz oldular

* Eğitimci Sanatçılar Derneği Başkanı. Eğitimci/ Yazar.

90 2021/1