Page 81 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 81
พระโมคคัลลานะรับพระพุทธบัญชาแล้ว ใช้ความรู้ความสามารถ
ของตนจนเข้าถึงตัวเศรษฐีโกสิยะกับภรรยาก�าลังนั่งท�าขนมเบื้องอยู่
อย่างสนุกสนานเหลือบเห็นพระโมคคัลลานะปรากฏเฉพาะหน้า
ตกใจคิดว่าเข้ามาได้อย่างไรประตูหน้าต่างชั้นล่างก็ปิดลงกลอนหมด
แล้วเศรษฐีมีความแค้นเคืองเป็นก�าลัง ขับไล่ให้ไป พระเถระก็เฉยเสีย
พูดจาปราศรัยโต้ตอบกันไปมา
ในที่สุดพระโมคคัลลานะ ท�าให้ควันไฟเกิดขึ้นในห้องโกสิยะ
เศรษฐีส�าลักควันไฟแทบทนไม่ไหว คิดว่าสมณะรูปนี้คงติดใจในขนมเบื้อง
อย่างถอนตัวไม่ออกอย่างแน่นอน ถ้าไม่ให้ขนมเบื้องเสียบ้างคงไม่ไปแน่
จึงบอกภรรยาให้ตักแป้งให้น้อยที่สุดหยอดลงในกระทะ ภรรยาตักแป้ง
เศรษฐีตักหยอดลงกระทะ ๒ - ๓ หยด แป้งฟูขึ้นเต็มกระทะ เศรษฐี
เห็นดังนั้นตกใจพูดกับภรรยาว่า เธอตักแป้งใส่กระทะมากเกินไปขนมเบื้อง
อันนี้ใหญ่มากนักอย่าให้เขา เราเก็บไว้กินเองดีกว่า เศรษฐีจึงเอากระจ่า
ตักแป้งน้อยนิดเดียวใส่ลงกระทะแป้งนั้นฟูขึ้นแผ่ไปเต็มกระทะ
เศรษฐีนั้นจึงแซะออกจากกระทะวางซ้อนลงที่บนขนมที่ท�าไว้ก่อน
คิดว่าจะตัดแบ่งให้สมณะไปเล็กน้อย จึงดึงขนมนั้นเพื่อน�าออกแบ่ง
ขนมในถาดทั้งหมดติดเป็นก้อนเดียวกัน สองสามีภรรยาช่วยกัน
ดึงอยู่นานก็ดึงไม่ออก เหงื่อไหลทั่วตัว เหนื่อยจนไม่อยากกินขนมเบื้อง
คิดเลิกกิน เอาขนมเบื้องให้สมณะนั้นไปทั้งหมด ล�าบากใจมากนัก
จะกินขนมได้สักหนก็มีก้างขวางคอ จึงยกถาดขนมทั้งหมดถวาย
พระโมคคัลลานะ
พระโมคคัลลานะแสดงธรรมท�าให้เกิดความเลื่อมใส แสดง
อานิสงส์แห่งการเสียสละว่า เป็นทางแห่งความสุข ความเจริญ อ้างตัว
เศรษฐีเป็นตัวอย่างว่า เพราะไม่มีการเสียสละจึงต้องยกเตามาท�าขนม
55
จรัมบุญ
