Page 192 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

ler, bedellerine rağmen evlatlarını sahipleniyorlardı. Bu sahip-

lenme belli bir düzeyde devrimci-demokrat kamuoyunu da ha-
rekete geçirmişti.

Tutsaklar Ölüm Orucunu tartışırken, oligarşi krizini yeni
bir hükümetle gidermeye çalıştı. ANAYOL hükümeti yıkıldı ve

yerine Refahyol hükümeti aynı günlerde kurulma aşamasına

geldi. Bu zemini değerlendirmek isteyen düşman, tutsakların
kararlılıklarını kırmak için “yeni bir hükümet kurulacak, ara

verin” mesajı yolluyordu.

Ama bu savaş tutsaklar nezdinde faşizmle bir hesaplaş-

maydı. Ve bu hesaplaşmada atılacak küçük bir geri adım düş-
manın cesaretlenmesi, saldırılarını boyutlandırması, yenilgiye

açık kapı bırakmak demekti. Oysaki devrimle karşı-devrimin
üst boyutta savaşa tutuştuğu bu süreci bedeller pahasına dev-

rim lehine geliştirmek devrimci bir sorumluluktu. Ve bu savaş

ne pahasına olursa olsun kazanılmalıydı.

SAG’nin 41. Gününde Ölüm Orucu başlatacak olan örgüt-

ler netleşti. DHKP-C, TKP(ML), TKEP-Leninist, TKP/ML,
MLKP, TDP, ve Direniş Hareketi eylemin 45. gününden itibaren

Ölüm Orucuna başlayacaklardı.

Gönüllülerin Savaşı

Parti-Cephe tutsaklarını coşku dalgası sarmıştı. 12 yıl ara-
dan sonra ‘84’te yaratılan kahramanlık bir kez daha, bu defa

daha kitlesel boyutta yaşanacaktı. Onlarca hapishaneden yüz-
lerce Parti-Cepheli eyleme gönüllü olmuştu. Gönüllüler 1.

Ekibe seçildiklerini duymak için heyecanla bekliyorlardı.

Parti-Cephe tutsakları bu süreci aynı zamanda bir eğitim

sürecine dönüştürmüş, toplantılar, tartışmalar, yazılar tutsak
kitlesini zorlu çatışmalara hazırlamaya çalışmıştı. Diğer yan-

dan Ölüm Orucunun pratik hazırlıkları da sürüyordu. Pankart-

192