Page 97 - พท21001
P. 97
91
5) ดานการพัฒนาบุคลิกภาพ ในบางครั้งนกจัดรายการวิทยุตองปรากฏตัวตอบุคคลทั่วไป
ั
ในงานตาง ๆ จึงควรตองแตงกายใหสุภาพเรียบรอย เหมาะกับกาลเทศะของสถานที่และงานที่ไป
ซึ่งจะชวยสรางความนาเชื่อถือแกผูพบเห็นไดสวนหนึ่ง
ั
6) การพัฒนาองคความรูในตนเอง นกจัดรายการวิทยุ ตองหมั่นแสวงหาความรูติดตาม
ํ
ขาวสารขอมูลทุกดานอยางสม่ําเสมอ เพื่อนามาใชเปนขอมูลในการพัฒนาการจัดรายการวิทยุ
ใหนาสนใจอยูตลอดเวลา รวมทั้งตองแสวงหาความรูในดานการประเมินผล เพื่อใชประโยชน
ในการประเมินผลการปฏิบัติหนาที่ของตนเองดวยรูปแบบวิธีการตาง ๆ ที่จะกอใหเกิดการพัฒนา
อาชีพใหดียิ่งขึ้น
3. อาชีพพิธีกร
ี
ี
เปนอาชพที่ผูประกอบอาชพตองมีพื้นฐานความรูในเรื่องการพูดเปนอยางดี เพราะเปน
อาชีพที่ตองใชการพูดเปนเครื่องมือในการสื่อสารกับผูอื่น การใชคําพูดและถอยคําภาษาจึงเปนเรื่อง
สําคัญตอการสรางความรูสึกที่ดีหรือไมดีตอผูฟง นอกจากนี้บุคลิกภาพและการแตงกายของผูทําหนาที่
พิธีกรก็เปนอีกเรื่องหนึ่งที่จะดึงดูดความสนใจของผูฟง รวมทั้งควรเปนผูที่ตรงตอเวลา เพื่อเปนความ
เชื่อถือในวิชาชีพไดสวนหนึ่ง
องคความรูที่ควรศึกษาเพิ่มเติม
ํ
ในการเพิ่มพูนองคความรูในการประกอบอาชีพพิธีกร ควรศึกษาเนื้อหาความรูที่จะนาไปใช
ในการพัฒนาอาชีพในเรื่องตอไปนี้
ี
1. ศิลปะการพูดหรือศิลปะการใชภาษา เพราะอาชพพิธีกร เปนอาชพที่ตองอาศัยศาสตร
ี
(ความรู) และศิลปของการพูดเปนอยางมาก ซึ่งตองอาศัยการฝกฝนบอย ๆ
ี
2. ระดับของภาษา ซึ่งเปนเรื่องของการศึกษาถึงความลดหลั่นของถอยคา และการเรียบเรยง
ํ
ถอยคําที่ใชตามโอกาส กาลเทศะ และความสัมพันธระหวางบุคคลที่เปนผูสงสารและผูรับสาร
ซึ่งกลุมบุคคลในสังคมแบงออกเปน หลายกลุม หลายชนชั้น ตามสภาพอาชีพ ถิ่นที่อยูอาศัย ฯลฯ
ภาษาจึงมีความแตกตางกันเปนระดับตามกลุมคนที่ใชภาษา เชน ถอยคาที่ใชกับพระภิกษุสงฆและ
ํ
ั
พระราชวงศ อาจใชถอยคําภาษาอยางหนง ภาษาของนกเขียนหรือกวีที่สื่อสารถึงผูอาน ก็จะใช
ึ่
ภาษาอีกอยางหนง เปนตน ดังนนผูใชภาษาจึงตองคํานงถึงความเหมาะสม และเลือกใชใหถูกตอง
ึ
ั้
ึ่
เหมาะสม กับกาลเทศะและบุคคล