Page 44 - ทักษะการเรียนรู้มอต้น.indd
P. 44

37

                ทฤษฎีการเรียนรูสําหรับผูใหญ


                       ทฤษฎีการเรียนรูสําหรับผูใหญนั้น กลาวไดวาเริ่มมีการศึกษาคนควาและพัฒนาการมา

              จาก แนวความคิดของเดิม ของธอรนไดค (Edward  L.  Thorndike.  1982)    จากการเขียน

              เกี่ยวกับ "การเรียนรูของผูใหญ"    ซึ่งมิไดทําการศึกษาเกี่ยวกับการเรียนรูของผูใหญโดยตรง แต

              ศึกษาถึงความสามารถในการเรียนรู โดยเนนใหเห็นวา ผูใหญนั้นสามารถเรียนรูได  ซึ่งเปนสิ่งที่มี

              ความสําคัญมาก จากสงครามโลก ครั้งที่สอง มีนักการศึกษาผูใหญจํานวนมาก  ไดศึกษาคนควาจน

              ไดพยานหลักฐานทางวิทยาศาสตรเพิ่มขึ้นอีกวา  ผูใหญสามารถเรียนรูได รวมทั้งยังไดพบวา

              กระบวนการเกี่ยวกับดานความสนใจ และความสามารถนั้นแตกตางออกไปจากการเรียนรูของเด็ก

              เปนอันมาก  นอกจากวิธีการทางวิทยาศาสตรแลว  ยังมีแนวความคิดทางดานที่เปนศิลป ในการ

              เรียนรู   ซึ่งเปนการคนหาวิธีการในการรับความรูใหม ๆ  และการวิเคราะหถึงความสําคัญของ

              ประสบการณ  ซึ่งสิ่งเหลานี้จะเกี่ยวของกับวา  "ผูใหญเรียนรูอยางไร" (How  Adult  Learn)

              ลินเดอรแมน (Edward C. Linderman) โดยไดเขียนหนังสือชื่อ "ความหมายของการศึกษาผูใหญ"

              แนวความคิดของลินเดอรแมนนั้น  ไดรับอิทธิพลคอนขางมากจากนักปรัชญาการศึกษาผูที่มี

              ชื่อเสียง  คือ จอหน ดิวอี้ (John Dewey)  โดยไดเนนอยางมากเกี่ยวกับการเรียนรูของผูใหญนั้น

              ควรเริ่มตนจากสถานการณตาง ๆ (Situations)  มากกวาเริ่มจากเนื้อหาวิชา  ซึ่งวิธีการเรียนการ

              สอนโดยทั่ว ๆ ไป มักจะเริ่มตนจากครูและเนื้อหาวิชาเปนอันดับแรก และมองดูผูเรียนเปนสวนที่
              สอง  ในการเรียนแบบเดิมนั้น  ผูเรียนจะตองปรับตัวเองใหเขากับหลักสูตร  แตวาในการศึกษา


              ผูใหญนั้น  หลักสูตรควรจะไดสรางขึ้นมาจากความสนใจ และความตองการของผูเรียนเปนหลัก
              สําคัญ  ผูเรียนจะพบวาตัวเองมีสถานการณเฉพาะ  อันเกี่ยวกับหนาที่การงาน งานอดิเรกหรือ

              สันทนาการ  ชีวิตครอบครัว  ชีวิตในชุมชน  สถานการณตาง ๆ    นี้จะชวยใหผูเรียนไดปรับตัว และ

              การศึกษาผูใหญควรเริ่มจากจุดนี้  สวนดานตําราและผูสอนนั้นถือวามีหนาที่และบทบาทรองลงไป


                       แหลงความรูที่มีคุณคาสูงสุดในการศึกษาผูใหญ  คือ ประสบการณของผูเรียนเอง และมี

              ขอคิดที่สําคัญวา "ถาหากการศึกษาคือชีวิตแลว ชีวิตก็คือการศึกษา" (If Education is Life, then

              Life  is  Education) และก็สรุปไดวา  ประสบการณนั้น คือตําราที่มีชีวิตจิตใจสําหรับนักศึกษา

              ผูใหญ จากแนวความคิดของลินเดอรแมน ทําใหไดขอสันนิษฐานที่สําคัญ ๆ และเปนกุญแจสําคัญ

              สําหรับการเรียนรูของผูใหญ รวมทั้งการวิจัยในระยะตอ ๆ มา  ทําใหโนลส(M.S.Knowles.1954)

              ไดพยายามสรุปเปนพื้นฐานของทฤษฎีการเรียนรูสําหรับผูใหญสมัยใหม  ซึ่งมีสาระสําคัญ

              ดังตอไปนี้




             44   ทักษะการเรียนรู้ ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น  :  ทร21001
                  ส�ำนักงำน กศน.จังหวัดกำฬสินธุ์
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49