Page 163 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 163
มีมูเซอแดงมันมา แล้วมาต้อนเอาพวกผู้หญิงไปหมด เลยไม่มีใคร
�
ี
ั
จะหุงข้าว เลยทาให้ตุ๊เจ้าได้ข้าวมาเพียงสองเจ้าเท่าน้น แล้วบ้านท่เรา
ไปยืนนานสองนานน่นน่ะ สองพ่อลูกเขาบ่นกันว่าไม่รู้จะเอาข้าวท่ไหน
ั
ี
็
้
้
่
่
ึ
ี
้
้
่
ี
ี
้
่
เลยใชใหลกไปขอขาวทอกบานหนงมาใสใหตเจา อยางทพวกเราเหน
้
่
๊
ู
ุ
่
เมอเช้าน้ นนเอง เราก็เลยนึกสงสารเขาอย่างมาก โอหนอ เราไมนึก
ี
่
่
ั
ื
ิ
ู
ี
่
้
ว่าจะเกดความยากแค้นแสนสาหสถงอย่างนน ทนนมนมมเซอดา
ั
่
ั
ั
ี
ึ
ั
�
ึ
�
ี
กับมูเซอแดง ซ่งหมู่บ้านท่พวกเราไปบิณฑบาตเป็นมูเซอดา พวก
มูเซอแดงเป็นพวกท่โหดร้าย แล้วเขาก�าลังท�าสงครามกันอยู่ หาก
ี
พวกมูเซอแดงมันมาทีหน่ง ก็จะต้องต้อนเอาพวกผู้หญิงไป เอาไปท�า
ึ
ี
อะไรก็ไม่ทราบ วันหลังต่อมาพวกเราไปบิณฑบาตอีก คราวน้ไป
ึ
ี
ท่อีกหมู่บ้านหน่ง ซ่งก็เป็นมูเซอด�าเหมือนกัน เดินไปก็ไปผ่านสะพาน
ึ
ู
ู
ลำธารเล็ก ๆ สายหนง เห็นเขาออกมาถ่ายทุกข์ ทงผหญิงผชาย
้
ั
้
่
ึ
้
ู
ทีแรกไม่ได้สังเกตหรอกนะ พอดีกำลังเดินจะเข้าไปในหม่บ้าน แล้ว
้
ู
เหลือบเห็นผคนมันมาเดินป้วนเปยนอย่ข้างนอกชายหม่บ้านกันหลาย
ู
ี
ู
้
ั
้
คน และทีตรงนนเป็นริมน้ำ เขาเดินเข้าไปริมน้ำ ไกลลึกเข้าไป
่
ี
ทางโน้น อีกสักประเด�ยวก็เดินออกมา แล้วกลับเข้าไปในหมู่บ้าน
เราเดินไปหยุดยืนรอรับบิณฑบาต เขาก็เอาข้าวมาใส่บาตร เขาบอกว่า
ตอนเช้า ๆ เขาออกไปถ่ายว่างน เออ! เราจงนกร้และตระหนกในใจ
ึ
ึ
ู
ั
ั
้
�
�
้
้
ั
ั
ี
็
ู
้
็
ตงแต่นนมาว่า ตามลาธารบนภเขา ทเราเหนนาใสไหลเยนสะอาด
่
ั
ดีน่น ความจริงไม่ใช่หรอกนะ ชาวบ้านป�าบ้านเขา เขานิยมออกไป
ั
ถ่ายทุกข์นอกหมู่บ้านในยามเช้า ใกล้ล�าน�้า ถ่ายเสร็จก็ล้างก้น ท้ง
�
ั
ล้างหน้าล้างตา ท้งอาบน้าในตอนเย็นตอนเช้า เขาก็ล้วนแต่ต้องออก
ี
�
ั
ี
่
ั
ี
ไปทาทล�าห้วยนอกหมู่บ้านท่อยู่ใกล้น่นเอง น่เป็นปรกติธรรมดาท่วไป
ี
ของพวกชาวเขา อย่างน้อยท่สุดตามท่เรารู้เห็นมาในบ้านเราก็เป็น
ี
ดังน้ท้งส้น น่ก็ได้ติดมาเป็นอีกประสบการณ์หน่ง ท่ได้จากการท่ไป
ี
ี
ี
ึ
ี
ั
ิ
l
ความเปนมาของเรา 149
็
