Page 169 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 169

ั
              “วดน้ำ�ำตกพัฒน้ำำ ท่ำน้ำอำจำรย์จรัส ธมมธโร”
                                                               ั


                    พรรษาน้นเราอยู่จำาพรรษาท่สำานักสำงฆ์สำถานีพืชสำวนฝาง พอ
                                                 �
                                                ี
                                      �
                            ั
                                                                          ี
                                                            ี
              ออกพรรษา เรามีความคิดอยากจำะออกไปเท่ยววิเวกตามท่ต่าง ๆ
              ทางเมืองเหนือดูบ้้าง เราจำึงไดบ้อกลาทางสำถานพืชสำวน และลาอาจำารย
                                          ้
                                                          ี
                                                                                ์
                                                                 ู
              สำทัศ แล้วออกเดินทางจำากโป่งน้ำร้อน ไปแวะพักอย่กับ้ท่านอาจำารย์
               ุ
                   ิ
                   �
                       ิ
                          ี
                                                                     ั
                                                                     ่
              ศักดสำิทธิ์� ท่วัดสำันป่าก่อ (วัดสำันติวนาราม) หลังโรงกลนน้ำมันฝาง
              อาจำารย์ศักดสำิทธิ์ท่านเป็นลูกศิษย์หลวงปศรี มหาวีโร วัดป่ากุง
                                ิ
                                                         ่
                           �
                           ิ
                                �
                                                         ู
              จำังหวัดร้อยเอ็ด ท่านขึ้ึนมาเมืองเหนือมาอย่ท่วัดสำันป่าก่อหลายปีแล้ว
                                                          ี
                                    ้
                                                        ู
              ท่านมีพรรษาน้อยกว่าเรา ๔ - ๕ พรรษา ท่วัดสำันป่าก่อท่านอาจำารย์
                                                         ี
                       �
              ศักด�สำิทธิ์ิท่านมีหมคณะมาก หมเพอนหลายองค์ เวลาลงอุโบ้สำถ
                                 ่
                                 ู
                                                  ่
                   ิ
                                                  ื
                                                ู
                                                ่
                                 ่
                           ่
                  ่
                                 ื
                           ี
                                                                                ์
              ก็ไมต้องไปทไหนอนสำามารถร่วมกันทำอุโบ้สำถกรรมสำวดปาฏิิโมกขึ้
                                                ื
                                                                    ี
              กันในหมู่คณะขึ้องท่านได้เลย เม่อเราไปพักอยู่ด้วยท่วัดสำันป่าก่อ
                                                                   ู
                                                                     ี
              บ้างทีเราก็เป็นองคสำวดพระปาฏิิโมกขึ้์เพราะเราเป็นผู้้ท่สำวดได้ เรา
                                 ์
                                              ้
                                            ็
                                              ุ
                                                     ั
                    ู
              พักอย่วัดสำันป่าก่อไม่นานนักกคนเคยกบ้ทุกท่านทุกองค์ พูดคุยกัน
                   ื
              ในเร่องราวต่าง ๆ รวมไปถึงการปฏิิบ้ัตธิ์รรมขึ้องกันและกันด้วย ใน
                                                    ิ
                                                                 ิ
              หมู่คณะพระเจำ้าพระสำงฆ์ในท่น้น มีพระองค์หน่งเพ่งบ้วชได้สำองถึง
                                           ี
                                             ั
                                                              ึ
              สำามพรรษานี่แหละ ท่านชื่อ “หนู” เป็นคนชาวบ้้านโป่งถืบ้ บ้้านโป่งถืบ้
                    ี
                                                                       ุ
                ี
                                                �
              ท่ว่าน้อยู่ในเสำ้นทางเขึ้้าไปขึ้้างบ้่อน้ามันฝาง เขึ้้าไปถึงในหบ้เขึ้าห่าง
                                                                           ิ
              ออกไปประมาณ ๗ - ๘ กม. ฟัังดูตามพื้นเพขึ้องท่าน ท่านมีญาตพี่น้อง
              อย่ทอำเภอเชียงแสำนจำังหวัดเชียงราย อย่ใกล ๆ วัดพระบ้าทผู้าเรือ

                                                           ้
                 ู
                                                       ู
                   ี
                   ่
              ท่านเล่าให้เราฟัังถึงประวัติวัดพระบ้าทผู้าเรืออยู่เสำมอหลายคราว ท่าน
                                                 ่
                   ึ
                                                 ื
                      ่
                                                                      ิ
                      ื
              เล่าถงเรองความเก่าแก่ และต่อมาเมอทางการมโครงการนคมสำหกรณ์
                                                            ี
              เพ่อสำงเคราะห์ทหารผู้่านศึกขึ้้น ทางการท่านได้กันทขึ้องเขึ้าพระบ้าท
                                          ึ
                                                                 ่
                ื
                                                                 ี
                                ่
                                ี
                                  �
                                                                             ิ
                                      ั
                   ื
                                                               ู
              ผู้าเรอออกไว้เป็นทสำาหรบ้สำร้างวัดวาอาราม เป็นศนย์กลางทางจำตใจำ
                                                                        l
                                                       ความเปนมาของเรา   155
                                                             ็
   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174