Page 328 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 328

บรรยำกำศของป่ำเขำ พวกเรำก็เลยได้รับควำมเงียบสงบ กิจธุระอะไร
                                                     ั
                                                  ื
                                         ื
                                                        ั
              ื
            อ่นก็ไม่มี ไม่ต้องได้ไปยุ่งกับเร่องอะไรอ่นท้ำงน้ำน เลยได้มีเวลำเป็นของ
                                 ั
                           ั
                                                                               ิ
                                                                   ั
                                                     ี
            ตนเอง ให้ได้ต้ำงอกต้ำงใจภำวนำอย่ำงเต็มท่ พวกเรำได้ต้ำงใจประพฤต
                                                ี
            ปฏิบัติธรรมภำวนำ ตำมหลักกำรท่เรำเคยได้ยินได้ฟังได้ศึกษำมำ
                                             ื
                                                ้ำ
                                                ึ
            กับหลวงปู่เทสก์ ในช่วงกลำงคืนต่นขนมำตีสองถึงตีสำม เดินจงกรม
            พอถึงสว่ำงล้ำงหน้ำล้ำงตำเตรียมไปบิณฑบำต กลับมำจำกบิณฑบำต
                                     ี
            รวมกันฉันภัตตำหำรเช้ำท่ศำลำ เสร็จจำกภัตกิจ ล้ำงช�ำระบำตร เก็บ
                                                                 ี
            บำตรแล้วลงทำงเดินจงกรมต่อไปเลย ใกล้เพลใกล้เท่ยงจึงพักผ่อน
            นิดหน่อย ตกบ่ำยตรวจดูอัฐบริขำร ดูแลเสนำสนะ ดูแลควำมเรียบร้อย
            ของอุปกรณ์เครื่องใช้ต่ำง ๆ ตกเย็นสรงน�้ำำแล้วเข้ำที่ไหว้พระ ท�ำวัตรเย็น
                   ี
            ท่กุฏิท่พักของใครของมัน จำกน้ำนภำวนำเดินจงกรม น่งสมำธิต่อไป
                                                                  ั
                                            ั
              ี
            จนถึงช่วงดึก ตำมอัธยำศัยของแต่ละคน..















                               อย่ายึดถืออะไรในโลกอีกเลย

                             เพราะเรายึดจากโลกไว้มากแล้ว

                               แม้ในตัวเราเองก็เอาของโลก

                           มาประกอบกันเข้าอยู่แล้วมิใช่หรือ?










                    l
            314   พระพิชิต ชิตมาโร
   323   324   325   326   327   328   329   330   331   332   333