Page 74 - رفیق خوشبخت ما 2-1
P. 74

‫رفیق خوشبخت ما 	‬          ‫باب هفتم‪ :‬فقر و غنا‬

‫‪73‬‬                ‫بـرای شـهـادت ثانی ‌هشماری مـ ‌یکـرد‪ .‬خـود را فقیر دعـای همه‬
                  ‫م ‌یدانست‪ .‬از فـرزنـدان شهدا تا آهـوان بیابان التماس م ‌یکرد‬
                  ‫شهادت را‪ ،‬التماس می‌کرد به فرزندان شهدا که برای شهادتش‬

                                                                 ‫دعا کنند‪.‬‬

                   ‫در این مرحله‪ ،‬انسان به مقام تجلی ذاتی حق دست یافته‬
                   ‫و تنها «هستی مطلق» و «وجود ناب» را شهود م ‌یکند و به‬
                   ‫فنای مطلق م ‌یرسد‪ .‬در این مرحله وحدت تام الهی در‬

                                         ‫فنای تام سالک به او روی می‌آورد‪.‬‬
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79