Page 24 - อิเหนา
P. 24

- เอกสารประกอบการสัมมนาวรรณกรรมคัดสรรในหนังสือเรียน เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง -



                       พิศทั่วนรลักษณ์พักตรา               ดังหยาดฟ้ามาแต่กระยาหงัน


                       รสรักรึงใจเพียงไฟกัลป์              ทรงธรรม์ซวนซบสลบลง


                       ……………………………………………                   ………………………………………………

                              เมื่อนั้น                           วิหยาสะกำใจกล้า


                       ……………………………………………                   ………………………………………………


                       สุดแสนประดิพัทธ์ผูกพัน              ป่วนปั่นหฤทัยไปมา


                       ม้วนกระดาษซ่อนใส่ในรัดองค์          ใจจงด่าวดิ้นถวิลหา


                       สลบลงบนหลังอาชา                     ……………………………………….


                       การพรรณนาถึงสภาพของบุรุษผู้ได้ยลโฉมนางบุษบาแล้วมีอันเป็นไปต่าง ๆ นานาแม้แต่ตัวอิเหนาเองก็
               ยังแลดูราวกับคนคลุ้มคลั่งเช่นนี้ ทำให้ผู้อ่านใช้จินตนาการได้ว่านางบุษบาจะต้องมีรูปโฉมงดงามมากทีเดียว


                       นอกเหนือไปจากรูปโฉม นางบุษบาก็ยังมีความรู้ความสามารถตามที่กุลสตรีจะพึงมี สตรีในสมัย

               โบราณจะมีการศึกษาที่เน้นหนักไปทางด้านเคหศาสตร์มากกว่าการเล่าเรียนเขียนอ่าน ผู้ที่มีโอกาศเรียนเพอจะ
                                                                                                      ื่
               ได้เป็นแม่บ้านหรือภรรยาที่ดี เนื่องจากสังคมสมัยโบราณถือว่า “สามีเป็นช้างเท้าหน้า ภรรยาเป็นช้างเท้าหลัง”

               ภรรยามีหน้าที่ก้าวตามสามีไปและคอยปรนนิบัติสามีกับลูก ๆ ให้มีความสุข ไม่มีสิทธิ์ หรือเสียงจะออก

               ความเห็นและแนะนำกิจการใด ๆ ต่อสามี และประกอบกับตำแหน่งหน้าที่ในระบบศักดินาไม่เปิดโอกาศให้สตรี
               มีบทบาทใด ๆ เลย เป็นเหตุให้สตรีสมัยนั้นขาดความกระตือรือร้นที่จะหัดอ่านหัดเขียนหนังสือ มุ่งแต่จะทำตัว

               ให้สามีรักใคร่ยกย่องเป็นเมียหลวงอย่างเดียว


                       นางบุษบามิได้มีความรู้ทางการบ้านการเรือนอย่างเดียว  แต่ยังรู้หนังสือด้วย นางสามารถอ่านออก

               และเขียนได้ด้วย ตัวอย่างคือ ตอนที่อิเหนาเขียนสารมาเสียดสี


                              เมื่อนั้น                    ระเด่นบุษบาเสน่หา


                       ปลิดกลีบปะหนันมิทันช้า              เห็นสาราก็อ่านทันที

               ตอนที่นางปลอมเป็นอุณากรรณ เมื่อหนีไปบวชเป็นแอหนังก็ได้เขียนหนังสือทิ้งไว้ ให้ระตูประมอตัน


                       ครั้นดึกสงัดเงียบสำเนียงคน          พวกพลนอนหลับทั้งทัพใหญ่


                       จึงทรงอักษรทันใด                    แขวนไว้ในรถรัตนา






                                                                                                    หน้า | 21
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29