Page 46 - อิเหนา
P. 46
- เอกสารประกอบการสัมมนาวรรณกรรมคัดสรรในหนังสือเรียน เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง -
ระตูปาหยังและระตูประหมัน พระอนุชาของท้าวกะหมังกุหนิงเห็นเหตุการณ์ไม่ดีแล้ว จึงขอเข้าเฝ้า
อิเหนากราบทูลขอให้ไว้ชีวิต และยอมเป็นเมืองขึ้น อิเหนาก็ตรัสว่าเรานั้นไม่ถือโกรธท่านทั้งสอง และขอให้ท่าน
นำพระศพของท้าวกะหมังกุหนิง และวิหยาสะกำกลับไปทำพิธีตามประเพณี ก่อนนำพระศพของ
ท้าวกะหมังกุหนิงและวิหยาสะกำไปนั้น อิเหนาได้พิจารณาสภาพศพของวิหยาสะกำด้วยความสลดใจว่า
" หนุ่มน้อยโสภาน่าเสียดาย ควรจะนับว่าชายโฉมยง
ทนต์แดงดั่งแสงทับทิม เพริศพริ้มเพรารับกับขนง
เกศาปลายงอนงามทรง เอวองค์สารพัดไม่ขัดตา
กระนี้ฤาบิดามิพิศวาส จนพินาศด้วยโอรสา "
จากนั้นอิเหนาก็เสด็จขึ้นม้ากลับเมืองดาหาไป ส่วนระตูปาหยังและระตูประหมัน ก็เข้ากอดศพ
พระเชษฐาและพระนัดดา ร่าไห้ด้วยความเสียใจ แล้วจึงเชิญพระศพของทั้งสองพระองค์กลับเมืองกะหมังกุหนิง
(ณัฐวุฒิ คล้ายสุวรรณ วันเพ็ญ เหลืองอรุณ,2562,น.25 - 32)
หน้า | 43
