Page 44 - อิเหนา
P. 44
- เอกสารประกอบการสัมมนาวรรณกรรมคัดสรรในหนังสือเรียน เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง -
สุหรานากงจึงเล่าให้อิเหนาฟังว่าเมื่อวันที่ตนมาถึงเมืองดาหา ได้ทูลท้าวดาหาว่าพระเชษฐาจะยกมาช่วยดูท่าที
แล้วพระองค์ทรงขัดเคือง ตรัสว่าสงครามที่เกิดขึ้นนี้เป็นเพราะใคร อิเหนาก็ตอบว่าพี่ไม่ถือโทษพระองค์ จะ
ขอสู้ศึกให้ชนะก่อนแล้วค่อยเข้าไปถวายบังคม แม้พระองค์จะด่าว่าอย่างไรก็จะยอม ตำมะหงงฟังอยู่จึง
กราบทูลว่าขณะที่ตนไปกราบทูลนั้น ดูเหมือนท้าวดาหาจะคลายความโกรธลงแล้ว อิเหนาจึงสบายใจขึ้น
ฝ่ายกองทัพเมืองกะหมังกุหนิง เมื่อเห็นอิเหนายกกองทัพใหญ่มาก็ตกใจ รีบไปกราบทูลให้
ท้าวกะหมังกุหนิงทราบ ฝ่ายท้าวกะหมังกุหนิงก็คิดเอาว่าคงจะเป็นกองทัพของจรกา กับกองทัพของท้าวล่าสำ
รวมกับกองทัพของเมืองดาหาจึงมีจำนวนมากมาย ในวันพรุ่งนี้จะยกกองทัพออกไปตีให้ย่อยยับ ว่าแล้วก็สั่ง
อำมาตย์ไปจัดเตรียมไพร่พลเอาไว้ให้พร้อม
ครั้นรุ่งเช้า ท้าวกะหมังกุหนิง ระตูปาหยัง ระตูประหมัน และวิหยาสะกำ ก็เคลื่อนพลออกจากค่าย
มุ่งหน้ามายังเมืองดาหา ขณะที่เดินทัพมานั้น ท้าวกะหมังกุหนิงเห็นทวนทอง ธงฉาน ไม่มีสีสัน ม้าทรงก็มี
อาการเชื่องซึม แล้วยังมีอีกากับเหยี่ยวบินโฉบเฉี่ยวเข้ามาขวางหน้า ท้าวกะหมังกุหนิงก็รู้ได้ว่าจะต้องตาย
แน่นอน ความกลัวเริ่มเกิดขึ้นในจิตใจ ท้าวกะหมังกุหนิงจึงสั่งให้หยุดทัพ
ฝ่ายกองทัพเมืองกุเรปันเมื่อเห็นข้าศึกยกมา ก็รีบไปกราบทูลให้อิเหนาทราบ อิเหนาจึงสั่งตำมะหงงไป
จัดเตรียมทัพให้พร้อม ครั้นได้ศุภฤกษ์จึงตรัสชวนกะหรัดตะปาตีสุหรานากง สังคามาระตา และระเด่นดาหยน
ขึ้นทรงม้า แล้วจัดกองทัพออกเป็นห้ากองเคลื่อนพลมาหยุดอยู่ใกล้กับทพกะหมังกุหนิ่ง
ั
ท้าวกะหมังกุหนิงเมื่อเห็นกองทัพเมืองดาหายกมา จึงสั่งให้วิหยาสะกำและพระอนุชา ทั้งสองเข้า
ประจำหน้าที่ จากนั้นจึงประกาศแก่เหล่าแม่ทัพนายกองและทหารทั้งปวงว่าจงเร่งตีเมืองดาหาให้ได้ในวันนี้
ดะหมังเสนาบดีเมืองกะหมังกุหนิงได้ยินก็เร่งพลเข้าโจมตีทัพของอิเหนาทันที โดยการต่อสู้ถึงขั้นตะลุมบอน
สังคามาระตาฮึกเหิมขับม้าแกว่งกระบี่เข้าสังหารข้าศึก อิเหนา กะหรัดตะปาตี และสุหรานากงเป็นห่วงจึงขับม้า
ตามไปด้วย
ท้าวกะหมังกุหนิงเห็นกษัตริย์ทั้งสี่ จึงตรัสถามว่าผู้ใดคือจรกา อิเหนาตอบไป ว่าเรายกทัพมาจาก
กุเรปัน มาสังหารศัตรู จรกานั้นไม่ได้มากับกองทัพของเรา ท้าวกะหมังกุหนิงเมื่อรู้ว่าเป็นอิเหนาก็เกิดความกลัว
ขึ้นมา แต่ด้วยมานะกษัตริย์ จึงแข็งใจตอบไปว่า เจ้าทั้งหมดนั้น รูปก็งาม อายุก็ยังน้อย น่าเสียดายที่จะพามา
่
ตายกันเปล่า ๆ ไม่ควรที่จะมาต่อสู้กับเรา อีกทั้งพวกทานกับเราก็ไม่เคยมีเรื่องเคืองอะไรกัน ขอให้จรกามาสู้กับ
เราให้พวกท่านดูจะดีกว่า
อิเหนาตรัสว่าจรกานั้นมิได้อยู่ที่เมืองดาหา ท่านหลับตามารบผิดเมือง อย่างนี้จะพากันมาตาย
เสียเปล่า ๆ ถ้าจะรบกับจรกาก็ถอยทัพไปเมืองจรกาเถิด ถ้าไม่รู้ทางไปเราจะช่วยบอกให้ แต่ถ้าขืนจะต่อสู้ตัวเรา
หน้า | 41
