Page 39 - อิเหนา
P. 39
- เอกสารประกอบการสัมมนาวรรณกรรมคัดสรรในหนังสือเรียน เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง -
ท้าวกุเรปันบังคับให้อิเหนามาช่วยรบ กองทัพทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน วิหยาสะกา ถูกสังคามาระตาฆ่าตาย
และอิเหนาฆ่าท้าวกะหมังกุหนิง เสร็จศึกอิเหนาได้พบบุษบาเป็นครั้งแรก อิเหนาหลงรักนางยิ่งกว่าครั้งที่
เคยหลงรักจินตะหรา อิเหนาจึงทำอุบายลักพานางไปอยู่ถ้ำที่เตรียมไว้เพื่อไม่ให้นางแต่งงานกับจรกา
แล้วอิเหนาก็ย้อนกลับมาเมืองดาหาเพื่อแก้สงสัยว่าตนมิใช่ผู้พาบุษบาไป
ปะตาระกาหลาโกรธอิเหนาจึงบันดาลให้เกิดพายุหอบนางบุษบาและพี่เลี้ยงไป แล้วแสดงตนให้นาง
เห็น จัดแจงให้บุษบาแต่งกายเป็นชายให้ชื่อใหม่ว่า อุณากรรณ พร้อมทั้งสาปว่าแม้อิเหนาพบบุษบาก็อย่าให้
ทั้งสองจำกันได้ ต่อเมื่อญาติพี่น้องพบกันพร้อมหน้าจึงให้จำกันได้ เมื่ออิเหนากลับมาถึงถ้ำโดยพาน้องสาว คือ
วิยะดามาด้วย พอรู้ว่าบุษบาหายไปอิเหนาก็โศกเศร้ามาก ตัดสินใจตามหานาง โดยปลอมตนเป็นปันหยี
ท่องเที่ยวไปตามเมืองต่าง ๆ ส่วนสียะตราปลอมตัวเป็น ย่าหรันตามมาพบวิยะดาที่เมืองกาหลังแต่จำกันไม่ได้
เช่นกัน อิเหนาและบุษบาได้พบกันหลายครั้งในเมืองกาหลัง และที่อื่น ๆ แต่จำกันไม่ได้ ในตอนท้ายบุษบา ไป
บวชชี ประสันตาพี่เลี้ยงของอิเหนาประดิษฐ์หนังใหญ่ขึ้นและจัดแสดงโดยแต่ง บทพากย์ตามเรื่องความหลังของ
อิเหนาและบุษบา บุษบาได้ดูหนังใหญ่ฟังบทพากย์ แล้วก็เข้าใจเรื่อง ทุกคนก็จำกันได้ เนื่องจากพี่น้องอยู่
พร้อมหน้ากันในเมืองกาหลัง คำสาปของปะตาระกาหลาจึงสิ้นสุดลง ต่อมามีการจัดพิธีแต่งงานให้แก่คู่รักต่าง ๆ
เรื่องจึงจบลงด้วยดีมีความสุข (สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน,2549,น.86 - 88)
เนื้อเรื่องย่อ ตอนศึกกะหมังกุหนิง
ท้าวกะหมังกุหนิงหารือกับพระอนุชาทั้งสอง คือ ระตูปาหยังกับระตูประหมัน ถึงการทำศึกกับ
เมืองดาหา แต่พระอนุชาทั้งสองกราบทูลทัดทานโดยให้เหตุผลว่า พวกกษัตริย์แห่งวงศ์เทวาต่างเก่งกล้า
สามารถและมีไพร่พลชำนาญในการศึก เมืองของเราเป็นเมืองเล็กจะไปต่อสู้กับเมืองใหญ่ได้อย่างไร อันสตรีงาม
นั้นใช่ว่าจะมีแต่พระธิดาของท้าวดาหา ขอให้พระองค์คิดดูให้ดีว่าจะทำให้ไพร่ฟ้าประชาชนเดือดร้อนหรือไม่
ฝ่ายท้าวกะหมังกุหนิงก็ทรงเลี่ยงตอบพระอนุชาว่า ใช่ว่าเราจะไปรบกับกษัตริย์แห่งวงศ์เทวา แต่จะไป
รบกับจรกาเพื่อชิงนางบุษบาต่างหาก
พระอนุชาทั้งสองจึงทูลไปอีกว่า พระธิดาบุษบายังคงอยู่กับท้าวดาหา ซึ่งท้าวดาหาคงไม่นิ่งดูดายเป็น
แน่ คงจะบอกข่าวศึกไปให้สามนครได้รู้ แล้วสามนครก็จะยกกองทัพมาช่วยตีกระหนาบหน้าหลัง เหลือกำลังที่
เราจะต่อสู้ได้ ถ้าเพลี่ยงพล้ำเสียทีจะทำให้อับอายแก่จรกา
ท้าวกะหมังกุหนิงจึงตอบพระอนุชาทั้งสองว่า เจ้านั้นไม่เข้าใจ ตอนนี้อิเหนาอยู่ที่เมืองหมันหยา
คงจะไม่ยกพลมาช่วยรบ จะมีก็แต่กองทัพเมืองกาหลังกับเมืองสิงหัดส่าหรีเท่านั้น ซึ่งพวกเราคงจะสู้ได้
ส่วนกองทัพของจรกากับกองทัพเมืองล่าสำ พี่ไม่เคยกลัว เจ้าอย่าท้อใจไปเลย ขอให้สงสารหลานชายบ้าง
หน้า | 36
