Page 40 - อิเหนา
P. 40
- เอกสารประกอบการสัมมนาวรรณกรรมคัดสรรในหนังสือเรียน เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง -
เพราะหากไม่ได้นางก็คงต้องตาย ถ้าลูกชายของพี่ตาย พี่ก็คงตายตามไปด้วย ไหน ๆ จะตายอยู่แล้ว ตายช้า
ตายเร็วก็เหมือนกัน พระอนุชาทั้งสองได้ฟังก็ไม่กล้าถามต่อ ได้แต่ก้มหน้านิ่งอยู่
ฝ่ายตำมะหงงกับยาสาแห่งเมืองกะหมังกุหนิงเดินทางมายังเมืองดาหา ท้าวดาหาโปรดให้เข้าเฝ้า
และให้อาลักษณ์รับสารมาอาน เมื่อท้าวดาหาทราบความในสารแล้วก็ตรัสแก่อำมาตย์ทั้งสองว่า อันธิดาของเรา
่
นั้นได้ยกให้ระตูจรกาไปแล้ว ซึ่งจะมารับสิ่งของจากระตูกะหมังกุหนิงอีกเห็นจะผิดประเพณี ผู้คนทั้งแผ่นดิน
จะนินทา สิ่งของที่นำมาทั้งหมดนี้จงนำกลับคืนไป
ตำมะหงงกับยาสาจึงกราบทูลต่อไปว่า ถ้าท้าวดาหาไม่ยอมยกพระธิดาให้ก็จงรีบเตรียมกำลังป้องกัน
บ้านเมืองเอาไว้ เพราะท้าวกะหมังกุหนิงจะยกกองทัพมาในไม่ช้านี้ ท้าวดาหาก็ตอบว่าถ้าท้าวกะหมังกุหนิง
จะทำอย่างนั้นก็ตามใจ ตำมะหงงกับยาสาจึงออกจากเมืองดาหาทันที ส่วนท้าวดาหาก็สั่งให้อำมาตย์รีบแจ้ง
เรื่องไปยังพระเชษฐากับพระอนุชาอกสองพระองค์ และระตูจรกาให้ยกกองทัพมาช่วยป้องกันพระนคร
ี
ท้าวสิงหัดส่าหรีเมื่อทราบข่าวศึก ก็มีรับสั่งให้สุหรานากงพระโอรสยกกองทัพไปช่วย ส่วนท้าวกาหลัง
เมื่อทราบเรื่องก็ตำหนิพระเชษฐาว่า พระเชษฐาทำผิดเองจะไปโทษใคร มีที่ไหนไปยกธิดาให้กับระตู ข้าศึกจึง
หมิ่นประมาทได้ แต่ก็ได้ส่งตำมะหงงกับดะหมังให้คุมทหารเมืองกาหลังไปช่วย
ฝ่ายท้าวกุเรปันเมื่อทราบข่าวศึก จึงเขียนราชสารสองฉบับไปยังเมืองหมันหยา ฉบับหนึ่งเขียนถึง
อิเหนา ให้รีบเร่งยกกองทัพไปช่วยเมืองดาหา ส่วนอีกฉบับเขียนถึงท้าวหมันหยานอกจากนี้ยังรับสั่งให้
ี
กะหรัดตะปาตี พระโอรสอกพระองค์หนึ่งซึ่งเกิดจากลิกู ยกกองทัพเมืองกุเรปันไปสมทบกับกองทัพของอเหนา
ิ
โดยกำชับให้เร่งเดินทางไปให้ถึงเมืองดาหาก่อนข้าศึก
เมื่อได้ฤกษ์ กะหรัดตะปาตีจึงยกไพร่พลออกจากเมืองกุเรปันมาคอยอิเหนา ณ ทางร่วมเมืองหมันหยา
ส่วนสุหรานากงก็ยกไพร่พลเมืองสิงหัดส่าหรีมาสมทบกับไพร่พลเมืองกาหลัง แล้วมุ่งหน้าสู่เมืองดาหา
กล่าวถึงอำมาตย์ทั้งสองของเมืองกะหมังกุหนิง เมื่อกลับมาถึงเมืองแล้วก็ทูลความทุกอย่างให้
ท้าวกะหมังกุหนิงทราบ ครั้นท้าวกะหมังกุหนิงทราบ ก็โกรธท้าวดาหาเป็นฟืนเป็นไฟ สั่งให้เตรียมทัพจะไปตี
เมืองดาหาในวันรุ่งขึ้นทันที ฝ่ายโหราจารย์ได้กราบทูลทัดทานว่าถ้ายกกองทัพไปในวันรุ่งขึ้นจะเสียทีแก่ข้าศึก
เห็นควรให้งดการศึกไปก่อน 7 วัน หลังจากนั้นจึงจะไปทำศึกได้ แต่ด้วยขัตติยะมานะของกษัตริย์
ท้าวกะหมังกุหนิงก็บอกโหราจารย์ว่าได้สั่งให้เตรียมทัพแล้ว จะให้งดได้อย่างไร ไพร่ฟ้าประชาชนจะว่าเอาได้ว่า
ี
เกรงกลัวข้าศึก ถึงจะตายก็จะไม่ให้ใครมาดูหมิ่น อีกประการหนึ่งถ้าช้าไปกองทัพใหญ่อกสามเมืองจะยกมาทัน
ช่วยเมืองดาหา จะทำให้รบลำบากมากขึ้น ฉะนั้นจะเป็นอะไรหรือไม่สุดแต่เวรกรรมก็แล้วกัน
หน้า | 37
