Page 43 - อิเหนา
P. 43

- เอกสารประกอบการสัมมนาวรรณกรรมคัดสรรในหนังสือเรียน เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง -



                       จากนั้นอิเหนาจึงไปลานางจินตะหรา เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้นางฟัง จินตะหราไม่พอใจตัดพ้อต่อว่า

               ต่าง ๆ อิเหนาพยายามยื่นสารของท้าวกุเรปันให้จินตะหราดู แต่นางกลับเมินไปทางอื่น อิเหนาต้องปลอบอยู่

               นานจนที่สุดจินตะหราจึงยอมเชื่อ และให้อิเหนายกกองทัพไปเมืองดาหา ก่อนจากไปนั้นอิเหนาได้ฝาก

               นางมาหยารัศมีกับนางสการะวาตีให้จินตะหราช่วยดูแลด้วย

                       รุ่งขึ้นอิเหนาจึงไปกราบทูลลาท้าวหมันหยาและประไหมสุหรี ครั้นได้ฤกษ์ก็ให้ลั่นฆ้อง ปุโรหิตตัดไม้

               ข่มนามตามตำราพิชัยสงคราม อิเหนาทรงช้างเคลื่อนพลออกทางโขลนทวาร (ประตูป่า) ซึ่งมีพราหมณ์

               อ่านคาถา กองทัพมุ่งหน้าไปยังเมืองดาหา เดินทางผ่านป่าเขาลำเนาไพร ได้พบกับธรรมชาติอันสวยงาม ผนวก

               กับความคิดถึงนางทั้งสาม อิเหนาจึงรำพันว่า


                       " ว่าพลางทางชมคณานก         โผนผกจับไม้อึงมี่


                       เบญจวรรณจับวัลย์ชาลี        เหมือนวันพี่ไกลสามสุดามา

                       นางนวลจับนางนวลนอน          เหมือนพี่แนบนวลสมรจินตะหรา


                       จากพรากจับจากจำนรรจา        เหมือนจากนางสการะวาตี


                       แขกเต้าจับเต่าร้างร้อง      เหมือนร้างห้องมาหยารัศม  ี


                       นกแก้วจับแก้วพาท  ี         เหมือนแก้วพี่ทั้งสามสั่งความมา


                       ตระเวนไพรร่อนร้องตระเวนไพร  เหมือนเวรใดให้นิราศเสน่หา

                       เค้าโมงจับโมงอยู่เอกา       เหมือนพี่นับโมงมาเมื่อไกลนาง


                       คับแคจับแคสันโดษเดี่ยว      เหมือนเปล่าเปลี่ยวคับใจในไพรกว้าง


                       ชมวิหคนกไม้ไปตามทาง         คะนึ่งนางพลางรีบโยธี "


                       อิเหนารีบยกกองทัพจนมาถึงทางร่วมเมืองกุเรปันและได้พบกับพระเชษฐา คือกะหรัดตะปาตีตั้งทัพ

               คอยอยู่ จากนั้นก็รวมกันมุ่งหน้าไปยังเมืองดาหา ครั้นถึงเมืองดาหาแล้ว อิเหนาจึงให้ตำมะหงงเข้าไปกราบทูล

               ท้าวดาหาว่าตนกับกะหรัดตะปาตียกทัพมาช่วย แต่จะขอยั้งกองทัพอยู่นอกพระนคร ครั้นท้าวดาหาทราบว่า
                                                                   ิ
                         ั
               อิเหนายกทพมาช่วยก็รู้สึกดีพระทัยเป็นอย่างมาก เพราะรู้ดีว่าอเหนามีความสามารถในการรบ จึงตรัสบอกกับ
                                                                                                  ั
               ตำมะหงงว่า ที่หลานชายยกทัพมาช่วยนั้นเราขอบใจ เจ้าจงกลับไปบอกอิเหนาให้เข้ามาในเมืองจะได้พกผ่อนให้
               สำราญใจ ตำมะหงงจึงกราบทูลไปว่าพระโอรสอิเหนารู้ตัวว่ามีความผิด ดังนั้นจึงขอทำการรบสนองพระคุณ

               ก่อน เสร็จแล้วจึงจะเข้ามาเฝ้าท้าวดาหาจึงตรัสกับสุหรานากงว่าบัดนี้อิเหนากับกะหรัดตะปาตียกทัพมาแล้ว

               ตัวเจ้าจะอยู่รับใช้ในเมืองหรือจะออกไปช่วยพระเชษฐา สุหรานากงขอออกไปช่วยอิเหนาครั้นได้พบกับอิเหนา



                                                                                                    หน้า | 40
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48