Page 42 - อิเหนา

- เอกสารประกอบการสัมมนาวรรณกรรมคัดสรรในหนังสือเรียน เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง -

ครั้งหนึ่งก็ให้เสียวาจา อายชาวดาหาอาณาจักร

ครั้งนี้เร่งคิดดูจงหนัก จะซ้ำให้เสียศักดิ์ก็ตามที

แม้นมิยกพลไกรไปช่วย ถึงเราม้วยก็จงอย่ามาดูผี

อย่าดูทั้งเปลวอัคค ี แต่วันนี้ขาดกันจนบรรลัย "

ครั้นอิเหนาอ่านสารจบแล้วก็เกิดความสงสัยว่า บุษบานั้นจะงามสักเพียงใดจึงต้องใจระตูทุกเมือง หลง

รูปนางพากันมาตายอย่างไม่คุ้มค่า แต่ถ้านางนั้นงามเหมือนจินตะหราวาตีก็ควรที่จะสละชีวิต ครั้นแล้วจึงบอก

ดะหมังเสนาบดีว่าจะยกกองทัพไปต่อสู้กับข้าศกเพอไม่ให้เสียศักดิ์ศรีวงศ์เทวา แต่ว่าขอเวลาเตรียมตัวสักเจ็ดวัน
ื่
ึ
ฝ่ายดะหมังก็กราบทูลว่าช้าไปเพราะขณะนี้กองทัพข้าศึกยกทัพเข้าประชิดเมืองดาหาแล้ว ด้วยความเกรงพระ

ราชบิดา อิเหนาจึงรีบสั่งจัดทัพไว้ให้พร้อม วันรุ่งขึ้นจะยกไปช่วยเมืองดาหา สั่งเสร็จอิเหนาก็ไปเฝ้าท้าว
หมันหยา โดยมีดะหมังเสนาบดีเมืองกุเรปันตามเสด็จไปด้วย

ครั้นถึงท้องพระโรง ดะหมังเสนาบดีเมืองกุเรปันจึงถวายสารของท้าวกุเรปันแก่ท้าวหมันหยา

ท้าวหมันหยาเปิดออกก็ต้องตกใจกับรับสั่งของท้าวกุเรปันที่ว่า

" ในลักษณ์อักษรสารา ระตูหมันหยาเป็นผู้ใหญ่

มีราชธิดายาใจ แกล้งให้แต่งตัวไว้ยั่วชาย

จนลูกเราร้างคู่ตุนาหงัน ไปหลงรักผูกพันมั่นหมาย

จะให้ชิงผัวเขาเอาเด็ดดาย ช่างไม่อายไพร่ฟ้าประชาชน

บัดนี้ศึกประชิดติดดาหา กิจจาลือแจ้งทุกแห่งหน

เสียงานการวิวาห์จลาจล ต่างคนต่างข้องหมองใจ

การสงครามครั้งนี้มิไปช่วย ยังเห็นชอบด้วยฤาไฉน

จะตัดวงศ์ตัดญาติให้ขาดไป ก็ตามแต่น้ำใจจะเห็นดี "

ท้าวหมันหยาทราบความจากราชสาร เกรงว่าท้าวกุเรปันจะขุ่นเคือง จึงยื่นสารให้อิเหนาอ่าน แล้วตรัส
กับอิเหนาว่าเห็นแล้วใช่ไหมหลานรัก เจ้าไม่ยอมฟังคำของเรา จึงพลอยให้เรามีความผิดไปด้วย แม้นเจ้าไม่ยก

ทัพไปช่วยรบ เจ้าคงไม่ได้อยู่กับจินตะหราแน่อย่าช้าอยู่เลยจงรีบยกทัพไป เราจะให้ระเด่นดาหยนคุมพล

เมืองหมันหยาไปกับกองทัพเมืองกุเรปันในวันพรุ่งนี้ด้วย

หน้า | 39