Page 117 - παράξενες ιστορίες με γάτες
P. 117

μένη…»

           «Θεέ μου, η Ολίβια! Το μωρό!», αναφώνησε ο Γουί-
           λιαμ, διακόπτοντας τη μοναχή.

           «Ποιο μωρό;».
           «Η σύζυγός μου είναι έγκυος!».

           Η μοναχή ταράχτηκε. Πήγε να πει κάτι, αλλά ο Γουί-
           λιαμ είχε ήδη ορμήσει έξω από το γραφείο της.


           ΟΤΑΝ  Ο  ΓΟΥΙΛΙΑΜ  ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ  ΣΤΟ  ΣΠΙΤΙ
           ΤΟΥ,
           τα πάντα ήταν σκοτεινά.
           «Μπίλλυ, Ολίβια!», φώναξε.

           Κάποια  στιγμή  νόμισε  πως  άκουσε  κάποιον  να  τρα-
           γουδάει.

           «Ακούγεται από την κρεβατοκάμαρα!».
           Ανέβηκε στον πάνω όροφο και έτρεξε προς τα εκεί. Η
           πόρτα  της  κρεβατοκάμαρας  ήταν  ανοιχτή.  Η  Ολίβια
           ήταν  δεμένη  και  φιμωμένη  στο  κρεβάτι.  Από  πάνω
           της,  όρθιος,  στεκόταν  ο  Μπίλλυ,  που  τραγουδούσε
           κρατώντας ένα μαχαίρι.
                 «Μικρά παιδιά με νύχια γαμψά,
                 μικρά παιδιά με δόντια κοφτερά,
                 μέσα στο λίκνο κοιτούν

                 και το μωρό αγαπούν»
           Το τηλέφωνο στο καθιστικό χτυπούσε επίμονα. Απά-
           ντησε ο τηλεφωνητής. Στην άλλη άκρη της γραμμής
           ακούστηκε η φωνή της μοναχής Άννας.  «Κύριε Σάτ-
           νερ,  είστε  εκεί;  Απαντήστε  μου,  σας  παρακαλώ!  Ο



                                    116
   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122