Page 117 - παράξενες ιστορίες με γάτες
P. 117
μένη…»
«Θεέ μου, η Ολίβια! Το μωρό!», αναφώνησε ο Γουί-
λιαμ, διακόπτοντας τη μοναχή.
«Ποιο μωρό;».
«Η σύζυγός μου είναι έγκυος!».
Η μοναχή ταράχτηκε. Πήγε να πει κάτι, αλλά ο Γουί-
λιαμ είχε ήδη ορμήσει έξω από το γραφείο της.
ΟΤΑΝ Ο ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
ΤΟΥ,
τα πάντα ήταν σκοτεινά.
«Μπίλλυ, Ολίβια!», φώναξε.
Κάποια στιγμή νόμισε πως άκουσε κάποιον να τρα-
γουδάει.
«Ακούγεται από την κρεβατοκάμαρα!».
Ανέβηκε στον πάνω όροφο και έτρεξε προς τα εκεί. Η
πόρτα της κρεβατοκάμαρας ήταν ανοιχτή. Η Ολίβια
ήταν δεμένη και φιμωμένη στο κρεβάτι. Από πάνω
της, όρθιος, στεκόταν ο Μπίλλυ, που τραγουδούσε
κρατώντας ένα μαχαίρι.
«Μικρά παιδιά με νύχια γαμψά,
μικρά παιδιά με δόντια κοφτερά,
μέσα στο λίκνο κοιτούν
και το μωρό αγαπούν»
Το τηλέφωνο στο καθιστικό χτυπούσε επίμονα. Απά-
ντησε ο τηλεφωνητής. Στην άλλη άκρη της γραμμής
ακούστηκε η φωνή της μοναχής Άννας. «Κύριε Σάτ-
νερ, είστε εκεί; Απαντήστε μου, σας παρακαλώ! Ο
116