Page 119 - παράξενες ιστορίες με γάτες

Μαρία Χασιώτη

Οι γάτες της Νερούπολης

Ετούτη εδώ η Νερούπολη μάζευε πάντα πολλές γάτες,
γιατί είχε πολλά ψάρια και πολλά ποντίκια. Φάρες
γατών γυρόφερναν στις ψαράδικες γειτονιές γύρω
από τον Αη Σπυρίδωνα και τον Αη Παντελεήμονα,
και κοπάδια, από δαύτες, ζούσαν στα νησιά της λι-
μνοθάλασσας, όπου είχαν οι ψαράδες τα ιβάρια. Ήταν
το γιατρικό για τα ποντίκια, που στη Νερούπολη
έκαναν παρέλαση. Ισορροπούσαν σαν οι καλύτεροι
ακροβάτες στα σκοινιά με τα οποία οι ψαράδες
έδεναν τις γαΐτες, τις πάσσαρες και τα προιάρια στους
πάλους, και δεν άφηναν τίποτα όρθιο. Τις νύχτες, κυ-
ρίως, έτρεχαν πάνω από τα ταβάνια των σπιτιών μπαι-
νοβγαίνοντας μέσα από τις καταχώσεις των δοκα-
ριών· και καθώς πολλά παλιά σπίτια ήταν κολλημένα
το ένα στο άλλο, τα «καταραμένα», διαπερνούσαν
όλα τα κατοικιά των γειτόνων. Έτσι, στη Νερούπολη
έλεγαν: «κάλλιο να σ’ λείψ’ του φαΐ, παρά η γάτα·
γιατί η γάτα καθαρίζ’ ούλα τ’ ακάθαρτα».

Οι Νεροπολίτες, λοιπόν, είχαν ανάγκη τις γάτες, αλλά
και οι γάτες είχαν βρει τον παράδεισό τους εδώ, που
τα ψάρια τα ’πιαναν ακόμα και με τα χέρια οι ψαρά-
δες. Μάλιστα, από την μακραίωνη συναναστροφή
τους, ήξεραν όλα τα τερτίπια αυτής της ράτσας και
τούς έδιναν και ονόματα σαν να ήταν κι αυτές μέλη
των οικογενειών τους. Έτσι, τις έκραζαν: «Ο Κοκκί-
νης», «η Αράπω», «η Χιόνω», «ο Στάχτιας»… αναλό-

118