Page 17 - παράξενες ιστορίες με γάτες

Μαριαλένα Δισακιά

Φρίνη

Κάθε πρωί η ίδια ιστορία. H μάνα μου να με κοιτάει
με εκείνο το βλέμμα ικανοποίησης κι εγώ να προσπα-
θώ να συγκρατήσω τον εκνευρισμό μου. Μπορεί το
ένα μάτι της να μην καλοέβλεπε, λόγω του καταρρά-
χτη, αλλά αυτό δεν το εμπόδιζε να συγχρονιστεί με το
άλλο, όσον αφορούσε την έκφραση του βλέμματός
της.

- Ρε μάνα, γιατί μου το κάνεις αυτό;

- Ε… συγγνώμη… πάλι δεν τον είχες πιει τον καφέ
σου;

- Τι πάλι; κάθε πρωί η ίδια ιστορία. Στο έχω εξηγήσει
τόσες φορές, την τελευταία τζούρα του καφέ μου θέ-
λω να την πιω όταν είμαι έτοιμη να φύγω. Τι σε ενο-
χλεί; Άστον εκεί και όταν φύγω πάρε το φλιτζάνι και
κάνε το ό,τι θες.

- Μα το κατακάθι ήταν, δεν είχε καφέ, τον είχες πιει!

- Δεν τον είχα πιει, είχε την τελευταία τζούρα, επιτέ-
λους σταμάτα αυτή τη συνήθεια, μου χαλάς όλη μου
την ημέρα.

Ένα τέτοιο πρωινό, είχα κλείσει με δύναμη την πόρτα

16