Page 19 - παράξενες ιστορίες με γάτες

φωνάζει! «Πού το πας αυτό το πράμα, τι νομίζεις πως
είναι εδώ; Τι το έκανες το σπίτι; Ζωολογικό κήπο; Θα
γεμίσουμε τρίχες, θα κάνει ζημιές, θα χαλάσει τα
έπιπλα, να παντρευτείς να πας σπίτι σου και να κάνεις
ό,τι θέλεις, εδώ είμαι και εγώ, δεν φτάνει που είσαι
γεροντοκόρη θα το επιβεβαιώνει και η γάτα; μπλα,
μπλα, μπλα»! Πήρε φωτιά το στόμα της και δεν στα-
μάτησε παρά μόνο όταν χρειάστηκε νερό.

Η μικρή είχε βγάλει το κεφάλι από την τσάντα και
την κοίταζε με το μάτι της ίσια στα δικά της. Αυτή η
γκρίνια δεν σταμάτησε ποτέ! Σχεδόν κάθε μέρα υπήρ-
χε και κάτι εναντίον της Φρίνης να πει. «Έπαιζε με
την κουρτίνα και έκανε τρύπες στο ύφασμα, άφησε
ίχνη με τα πατουσάκια της στο πατάκι του μπάνιου,
βρήκα τρίχες της στο χαλί…».

Έχουν περάσει 3 χρόνια από εκείνο το πρωινό. Η
Φρίνη έγινε μια υπέροχη γάτα! Ευτυχισμένη και υπά-
κουη. Η μάνα μου, φυσικά, δεν την συμπάθησε ποτέ.
Εγώ πάλι την λάτρεψα. Γυρνούσα σπίτι με λαχτάρα
να την πάρω αγκαλιά και να πιούμε τον απογευματινό
καφέ μου παρέα. Ευτυχώς ως την τελευταία τζούρα,
μιας και το απόγευμα δεν υπήρχε περίπτωση να ση-
κωθώ αν δεν τον τελείωνα! Καθόταν στα πόδια μου
και «τραγουδούσε». Την χάιδευα απαλά, χαλαρώνο-
ντας από την ένταση της δουλειάς! Δεν με δυσκόλεψε
ποτέ το κοριτσάκι μου. Έτρωγε πάντα στο πιάτο της,
το δικό της φαΐ, γατοτροφή, και φυσικά μόνο από τις
καλύτερες. Δεν ανέβηκε στο νεροχύτη να κλέψει
όπως είχα ακούσει να κάνουν άλλα γατιά. Ήταν μια
κυρία! Κάθε βράδυ ερχόταν στο κρεβάτι μου και ξά-
πλωνε αγκαλιάζοντας το χέρι μου και νανουρίζοντάς
με στον σταθερό ρυθμό του γουργουρίσματός της. Το
πρωί με ξυπνούσε για να της βάλω να φάει όση ώρα
εγώ έπινα τον καφέ μου. Είχε γίνει καλύτερη και από

18