Page 23 - παράξενες ιστορίες με γάτες

καντρίλιες, να βγει η Κίττυ στην κουβέρτα λέω, να
τσι δώκω ένα φιλάκι στο γλυκό της μουσουδάκι!» και
πότε χτύπαγε το ξύλινο πόδι κάτου με θυμό και πότε
καλούσε σε αγιούτο(9) τη μάνα του τη Λουναρόζα –
άγια γάτα, τίποτα δεν της πήρε ο κανακάρης της.
Και να το ’χει φέρει έτσι η μαύρη μας η τύχη, την η-
μέρα κείνη του πνιγμού, να λείπει με άδεια και ο
Τζιανκάρλο Μετζαβόλτα. Ο εξ απορρήτων του καπε-
τάνο. Ούλο ιδέες ήτουν εφτούνος και ο καπετάνο κα-
θόταν σούζο στις ορμήνειες του και στην αυστηρή
του μούρη. Μακιαβέλης σου λέει, μεγάλο μυαλό! Κά-
τι θα σκαρφιζότανε να μας γλιτώσει. Μα τα ’φερε
έτσι η συμφορά να λείπει. Γι’ αυτό μας αδειάζανε, το
κατόπι, από τσι ψαροκασέλες σαν τσι γαρίδες.
Που λέτε, το λοιπόν, παλαμάρια, μποτίλιες, στράλια,
κουπιά, ακόμα και η μάινα του καπιτάνου, ούλα ένα
κουβάρι. Τρέχαμε με τα μπουγέλα(10) και τα μαλα-
στούπια(11) σαν απολωλοί οι γατόπαρδοι: Σενεγαλέ-
ζοι, Σιαμέζοι, Ιρλανδοί κοκκινοτρίχηδες, οι Στάρσκι
και Χατς οι φαλακροί δίδυμοι μούτσοι, οι μαγείροι οι
Σισιλιάνοι και ο Ιγκόρ ο Ρώσος ο μορφονιός δεύτερος
στον Γατόπαρδο, με την αγιογραφία του Κομαντάντε
Τσιφ Ινσπέκτορ στο χέρι, μπας και τη σώσει του
βρεγμού, γιατί Τσιφ Ινσπέκτορ ήταν αυτός, και μόλις
μάθαινε τα χαΐρια μας, θα μας περνούσε ούλους από
μια μεγάλη σούβλα, βρεμένους κι άβρεχτους, γιατί
καλή μανία μας είχε.

Μας είχε καλή μανία καθότι, βλέπετε, ούλα τα γα-
μπρίλια και τσι λυσσαρίες μας στις Σκάλες αλλά και
στον «Γατόπαρδο» απάνου, του τα πρόφταινε το
Νούμερο ο Σπάι. Με την αθώα του μουσούδα, περ-
νιότανε για υπεράνω πάσης υποψίας, μα ελόγου του
ήτουν ο μεγαλύτερος σπιούνος που κυκλοφορούσε
στην πιάτσα. Μούτρο! Εφτούνος το δίχως άλλο μας

22