Page 10 - περιοδικό κύμα τεύχος 3

10

Πληγή αρχέγονη Γιολάντα Σακελλαρίου

Πληγή αρχέγονη
το ρόο στην ήβη σου που ανθίζει∙
γυναίκα

Τίνος ραβασάκι άραγε στη γαριφαλιά
η πάλλευκη - σχεδόν χάρτινη –
πεταλούδα;

Του ροδόδεντρου μνήμη γλυκιά
το βουητό, το άγγιγμα
της μέλισσας

Δεκατρείς τρόποι να κοιτάς
ένα κοτσύφι λέει ο Wallace Steevens∙
μα ένας για να το ακούς∙ να σωπαίνεις

Όσο μιλούσαμε άνθιζε∙ η αζαλέα

Καρδιές αλόγων
Στέλλα Δούμου
Κι εκεί που η νύχτα αρέσκεται στη σωστή ώρα
− σ΄ εκείνη δηλαδή που χώνει στα σχήματα το δόντι της−
φυτρώνει στον τοίχο ένα χερούλι.
Και τότε η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς.
Περνούν ζωηρά ασθενοφόρα
μαζεύουν όλους αυτούς με τα κάρβουνα στα χέρια και τα ληγμένα κόκαλα.
Τρένα ψυχρόαιμα δειπνούν ομίχλες
και ένα χιόνι άνευρο κυοφορεί τους μαύρους νάρκισσους.
Εκεί και τότε είναι η στιγμή που λύνονται όλες μου οι απορίες.
Ένα παιδί, σας λέω, με μάτια ιστορίας κάθεται οκλαδόν
επάνω στο κεφάλι μου
με διαβάζει ανυπεράσπιστη
μου σπάει το σαγόνι από έρωτα
έχοντας με τέχνη επινοήσει Τίμημα
σε κάθε φράση του, σε κάθε ανάσα όταν έρχονται ελάφια μες στο δωμάτιο και τσιμπούν τα φύλλα
καρδιές αλόγων να βροντούν ξέρω πως
κι ευάλωτα λευκά μεσονυχτίου
στα δάση τής συντέλειας ο ουρανός είναι χαρτί
όλα αποκτούν την φλούδα του αθώου
και γλαφυρά νερά με έχουν κρυφά εξημερώσει.
με κουφέτα ματιών με κοιτάζουν όλες οι λέξεις− που ορέχτηκα,
να γίνομαι χόρτο και λεία τους.