Page 6 - περιοδικό κύμα τεύχος 3

6

Θρόισμα

Υπάρχει στην ουρά Λίνα Φυτιλή ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΝΗΣ
του Δεκέμβρη
Μια εικόνα

Όταν υψώνουν τα σύννεφα

κεφάλι
Κι η εποχή γέρνει
στον ώμο σου.

Σε μια πόλη άλλη
Θα έφταιγε

η αγρύπνια.

Προσγειώσου τώρα εκεί μέχρι
Να σημάνουν οι καμπάνες

Οι εντυπώσεις
να γίνουν

Λευκά πανιά,
Σταυροί στο χώμα,

Έλκυθρα στο χιόνι,
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΣΟΝΕΤΟ
Γενάρηδες μετά,

πιο παγωμένοι Εξάρχεια, πρωτοχρονιά, ήσυχη που 'ναι η πόλη
στο διάβα μου κανείς περαστικός
Πριν αλλάξουν ρούχα
κι αυτός ο χρόνος θα 'ναι δανεικός,
οι συνήθειες θα του χρωστάμε τη ζωή μας όλοι.
Έτη πολλά οι αναμονές
Ειν' η ζωή μικρά διαλείμματα χαράς
που σου ζητούν ανάμεσα σε δύο μεγάλα σκότη
ξανά και ξανά το ενα ο θάνατος, τ'άλλο η πρώτη νιότη,
και οι αναμνήσεις μια τολύπη συμφοράς.
Να επιστρέψεις

Δε σκέφτομαι άλλο πια τα περασμένα
ακόμα μια πρωτοχρονιά τι να μου κάνει•
- ποιος ξέρει
(Τί όμορφοι που φτάσαμε ως εδώ)
πόσες ακόμα-
Ας μείνουν όλα τώρα ξεχασμένα

Και πια φορώντας μου αγκάθινο στεφάνι
Χρεωστουμένες μέρες σταυρώστε με Πρωτοχρονιά χωρίς αιδώ.